Αύξηση της τάξεως του 54% στον αριθμό των δοτών οργάνων και 89% στις πραγματοποιούμενες μεταμοσχεύσεις καταγράφηκε φέτος σε σχέση με το 2007.
Σύμφωνα με ανακοίνωση του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ), από τις αρχές του 2008 οι 97 εκλιπόντες δότες χάρισαν ζωή σε 264 ασθενείς, που μεταμοσχεύτηκαν με νέα καρδιά, πνεύμονες, ήπαρ ή νεφρούς, ενώ το Νοέμβριο η μεταμοσχευτκή κοινότητα της χώρας έσπασε το προηγούμενο ρεκόρ μεταμοσχεύσεων, τις 211 δηλαδή μεταμοσχεύσεις που είχαν πραγματοποιηθεί το 2005.
Κάνοντας ένα γενικότερο απολογισμό της δραστηριότητας του Ε.Ο.Μ. από το 2001, που ξεκίνησε ουσιαστικά τη λειτουργία του, παρατηρείται η εντυπωσιακή αύξηση, ακόμα και για τα Ευρωπαϊκά δεδομένα, των μεταμοσχεύσεων από εκλιπόντες δότες, της τάξεως του 172%, αφού το 2001 μεταμοσχεύτηκαν μόλις 97 ασθενείς, ενώ φέτος 264.
Συγκεκριμένα το 2008 πραγματοποιήθηκαν 184 μεταμοσχεύσεις νεφρού, 58 ήπατος, 16 καρδιάς, 3 πνευμόνων, 2 διπλές μεταμοσχεύσεις νεφρού-παγκρέατος και 1 διπλή μεταμόσχευση ήπατος-νεφρού.
Σύμφωνα με τη γεωγραφική προέλευση των δοτών, 20 Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (Μ.Ε.Θ.) της Αθήνας, έχουν δώσει 49 δότες, 4 Μ.Ε.Θ. της Θεσσαλονίκης έχουν δώσει 14 δότες, ενώ από τη λοιπή περιφέρεια από 14 Μ.Ε.Θ. έχουν προκύψει 34 δότες οργάνων. Ιδιαίτερα ευχάριστο είναι το γεγονός, ότι τα τελευταία χρόνια έχουν ευαισθητοποιηθεί και κινητοποιηθεί σημαντικά οι περισσότερες Μ.Ε.Θ. της χώρας και μάλιστα της Αθήνας. Τα αισιόδοξα αυτά αποτελέσματα άλλωστε, προκύπτουν λόγω της αυξανόμενης διεύρυνσης της δεκτικότητας των οικογενειών των εκλιπόντων στη δωρεά των οργάνων τους καθώς και λόγω των εντατικών προσπαθειών των Ιατρών και Συντονιστών των Μ.Ε.Θ. σε συνεργασία με τον Ε.Ο.Μ., προς την κατεύθυνση αυτή.
Στα σημαντικά γεγονότα της χρονιάς που πέρασε ο Ε.Ο.Μ. συνυπολογίζει με ιδιαίτερο σεβασμό και το περιστατικό της Δωρεάς Οργάνων από τον 20χρονο Αυστραλό Ντουζόν Ζάμιτ, που το γενναίο παράδειγμα της οικογένειάς του, ευαισθητοποίησε σημαντικά την Ελληνική κοινωνία, δίνοντας το μήνυμα ότι ο θεσμός της Δωρεάς Οργάνων αποτελεί την ύψιστη μορφή αλτρουισμού, μέσα από την οποία παίρνουν θετικό νόημα ακόμα και τραγικά γεγονότα.
