Η νέα έκθεση ζωγραφικής «Ο Άτοπος Άλλος», που εγκαινιάζεται στις 10 Φεβρουαρίου στο ΜΕΤΣ Κέντρο Τεχνών, παρουσιάζει έργα από δέκα Έλληνες εικαστικούς, οι οποίοι αφηγούνται τις δικές τους προσεγγίσεις και ερμηνείες πάνω στο θέμα της αγάπης, του έρωτα και της προσμονής [Ευγενίου Βουλγάρεως 6, Αθήνα].
Σωτήρης Αδριανός, Γυμνό (2008)
Οι καλλιτέχνες εξερευνούν μέσα από διαφορετικούς αισθητικούς κώδικες τις ποικίλες πτυχές αυτών των συναισθημάτων, καθώς και τις αμέτρητες εκφάνσεις τους: την αγάπη που είναι ευτυχισμένη, που είναι ποθητή, τον έρωτα που είναι παρεξηγημένος και διφορούμενος, και την προσμονή και επιθυμία που παραμένουν αμείωτες ακόμα και με την απουσία του Άλλου. Γιώργος Κόρδης, Το Καλοκαίρι ο έρωτας είναι ωραίος (2021)
Συμμετέχοντες καλλιτέχνες: Σωτήρης Αδριανός, Γιάννης Ευθυμίου, Κατερίνα Θεοδώρου, Γιώργος Κόρδης, Ευάγγελος Καλογερόπουλος, Δέσποινα Καραντάνη, Εύα Κολιοπάντου, Νεκτάριος Μαμάης, Ανδρέας Πατράκης, Βασίλης Σούλης. Επιμέλεια: Φωτεινή Βεργίδου.
Εύα Κολιοπάντου, Γυμνό (2000)
Στο εμβληματικό βιβλίο «Αποσπάσματα του ερωτικού λόγου», ο Roland Barthes ορίζει τον άτοπο ως το αγαπημένο αυτό πλάσμα που το ερωτευμένο υποκείμενο αναγνωρίζει ως «μη ταξινομήσιμο» και άρα ως κάτι απροσπέλαστο, άπιαστο και απρόβλεπτο. Έργα από λάδι, παστέλ, κάρβουνο, ακουαρέλα, μικτής και ψηφιακής τεχνικής διηγούνται ιστορίες εξερεύνησης, προσμονής και αφοσίωσης προς έναν φαντασιακό Άλλο, που συχνά υπονοείται στη σύνθεση. Ποιο είναι το υποκείμενο του πόθου; Είναι μια φιγούρα, ένα πρόσωπο, μια λεπτομέρεια ή απλά μια φευγαλέα ανάμνηση;
Δέσποινα Καραντάνη, Γυμνό (2018)
Οι καλλιτέχνες χρησιμοποιούν διάφορα χρώματα και μορφές για να αποτυπώσουν τα βαθιά ριζωμένα, σχεδόν αντανακλαστικά συναισθήματα που επανέρχονται μέσα από προσωπικές αναμνήσεις και ιστορίες. Εδώ, τα έργα λειτουργούν ως οπτικά αρχεία αυτών των συναισθημάτων για να εξερευνήσουν την ατοπία του Άλλου, που με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του περιέρχεται σε μια κατάσταση φαντάσματος ή προσδοκώμενου πλάσματος.
Εύα Κολιοπάντου, Παρασκευή (2019)
Τα πορτρέτα, όπου παλαιότερα χαρίζονταν ως ένδειξη αγάπης και αφοσίωσης, τώρα αντανακλούν με ένταση μια γκάμα συναισθημάτων και δημιουργούν ένα πλαίσιο κατανόησης του ερωτευμένου υποκειμένου. Οι φιγούρες στη σύνθεση, σώματα άλλοτε παραδομένα και άλλοτε αποφασιστικά, αποπνέουν μια αίσθηση προσμονής και διαχωρίζουν τον εσωτερικό τους χώρο από τον κόσμο πέρα από αυτές και μέσα στην αίθουσα της έκθεσης.
Ευάγγελος Καλογερόπουλος, Η ομορφιά του παράνομου έρωτα, δεν αρέσει σε όλους (2018)
Ωστόσο, όσο διαφορετικές και να μοιάζουν αυτές οι εικόνες μεταξύ τους, κάθε μια αποκαλύπτει μια αίσθηση ευαλωτότητας και αλήθειας. Η ατμόσφαιρα που δημιουργείται κατακλύζει τον εκθεσιακό χώρο με ερωτισμό και αναδεικνύει το αίσθημα της επιθυμίας. Τα έργα αποτελούν έναν δίαυλο επικοινωνίας ανάμεσα στον καλλιτέχνη, τον αγαπημένο Άλλο αλλά και τον ίδιο τον θεατή, ο οποίος καλείται να συνδιαλεχθεί μαζί τους.
Ανδρέας Πατράκης, Ο μπερντές (2010)
Σημαντικές πληροφορίες για την είσοδο στον χώρο Ώρες λειτουργίας: Τρίτη, Πέμπτη & Παρασκευή 18:00-21:00, Σάββατο 11:00-15:00
Νεκτάριος Μαμάης, Γένεση (2017)
Λόγω των μέτρων υγειονομικού χαρακτήρα, επιτρέπεται συγκεκριμένος αριθμός ατόμων μέσα στον χώρο της έκθεσης. Η είσοδος στον χώρο είναι ελεύθερη.
Για την είσοδο του κοινού στον εκθεσιακό χώρο του Μετς - Κέντρο Τεχνών απαιτείται η επίδειξη έγκυρου πιστοποιητικού εμβολιασμού, πιστοποιητικού νόσησης ή αρνητικό αποτέλεσμα 48ωρης εξέτασης rapid-test ή PCR-test, σύμφωνα με τις ισχύουσες υγειονομικές διατάξεις.
Βασίλης Σούλης, Η οικογένεια (2020)
Η είσοδος γίνεται με τη χρήση μάσκας και με την τήρηση των αποστάσεων τόσο κατά την προσέλευση όσο και κατά την διάρκεια της παραμονής στην έκθεση και σύμφωνα με τις οδηγίες του ΕΟΔΥ. Άρνηση επίδειξης σχετικού πιστοποιητικού εμβολιασμού ή έλλειψη αυτού καθιστά την είσοδο μη επιτρεπτή στον επισκέπτη. Διάρκεια έκθεσης: Έως 5 Μαρτίου 2022.
[email protected]
