Ελίζα Καραγιώργη
[email protected]

Με περίπου έξι μήνες να απομένουν, οι προεδρικές εκλογές του 2022 είναι ήδη ένα σημαντικό σημείο συζήτησης στη Γαλλία. Μεγάλο μέρος των γαλλικών μέσων ενημέρωσης δεν επικεντρώνεται στις πιθανότητες του κ. Μακρόν να γίνει ο πρώτος πρόεδρος που επανεκλέγεται από τον Ζακ Σιράκ το 2002, αλλά μάλλον στην άνοδο της ακροδεξιάς.

Στην τελευταία εκλογική δημοσκόπηση, που δημοσιεύτηκε στις 6 Οκτωβρίου, προβλέπεται ότι δύο ακροδεξιοί ψηφοφόροι θα εξασφαλίσουν το 32 %: 17 % για τον Ερίκ Ζεμούρ και 15 % για τη Μαρίν Λε Πεν. Ο κ. Μακρόν, μεμονωμένα, εξακολουθεί να θεωρείται το φαβορί, με 24%.

Προς τα... αριστερά, η συνολική πρόθεση ψήφου είναι στο 25%, συμπεριλαμβανομένων τεσσάρων κομμάτων - του Κόμματος των Πρασίνων, του Σοσιαλιστικού Κόμματος, του Κομμουνιστικού Κόμματος και της La France Insoumise (Γαλλία Αδέσμευτη).

Η πρόσφατη δημοσκόπηση, που έδειξε ότι η κ. Λε Πεν δεν είναι η κύριος αντίπαλος του Εμανουέλ Μακρόν όπως ήταν στις εκλογές του 2017, συγκλόνισε τους παρατηρητές. Ο αντίπαλος Ζεμούρ, δεν έχει ανακοινώσει επίσημα την υποψηφιότητά του, αλλά η πανταχού παρουσία του στα γαλλικά τηλεοπτικά κανάλια προώθησε τη δημοτικότητά του.

Η άνοδος του Ζεμούρ και η ακροδεξιά ρητορική

Στις 16 Σεπτεμβρίου, ο κ. Ζεμούρ δημοσίευσε το La France n’a pas dit son dernier mot (η Γαλλία δεν είχε την τελευταία της λέξη), η οποία ήταν στην κορυφή της λίστας μπεστ σέλερ στο Amazon France, πουλώντας περίπου 130.000 αντίτυπα τις δύο εβδομάδες μετά την κυκλοφορία.

Η ευρεία διάδοση των ιδεών του, τις οποίες οι κριτικοί θεωρούν ακόμη πιο ακραία από τις απόψεις της Μαρίν Λε Πεν, έχει ανησυχήσει αξιωματούχους σε όλο το πολιτικό φάσμα.

Προκαλεί μεγάλη ανησυχία για πολλούς, πιστεύει ότι οι Γάλλοι πολίτες με «μη γαλλικά» ονόματα θα πρέπει να αλλάξουν το όνομά τους και υποστηρίζει τη λεγόμενη θεωρία «μεγάλης αντικατάστασης»-την ιδέα, που υποστηρίζουν επίσης οι λευκοί επικρατείς στις Ηνωμένες Πολιτείες, ότι οι δυτικοί πληθυσμοί αντικαθίστανται από μετανάστες.

Ο Ζεμούρ έχει επίσης κατηγορηθεί από επτά γυναίκες για σεξουαλική παρενόχληση και έχει αντιμετωπίσει πολλές φορές το δικαστήριο για ρητορική μίσους που θεωρείται ρατσιστική, ισλαμοφοβική, σεξιστική ή ομοφοβική - αλλά σχεδόν πάντα αθωώθηκε.

Πολλοί τον συγκρίνουν με τον Ντόναλντ Τραμπ, τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ, γιατί τα σκάνδαλα φαίνεται ότι τον κάνουν πιο δημοφιλή. Θα μπορούσε να κλέψει την υποστήριξη από την κ. Λε Πεν, η οποία κατά κάποιο τρόπο μείωσε τη ρητορική της.

Το «πράσινο» υπόβαθρό του υπονοεί μια στροφή προς τα θέματα του κλίματος, υπάρχει απουσία ονομάτων κομμάτων - που θεωρούνταν παρωχημένο στις γαλλικές προεδρικές εκλογές - και η ετικέτα «Libertés, libertés chéries» (Ελευθερίες, αγαπημένες ελευθερίες) είναι «κλεμμένη»από τον γαλλικό εθνικό ύμνο, αλλά γνέφει προς το αντιεμβολιαστικό κίνημα της Γαλλίας.

Η κύρια πρόκληση της κ. Λε Πεν σε αυτές τις εκλογές, είναι ότι «όλο το φάσμα έχει μετακινηθεί προς τα δεξιά, πράγμα που σημαίνει ότι έχει πολύ κόσμο για αυτήν τώρα».

Η Μαρίν Λε Πεν αντιμετωπίζει επίσης ανταγωνισμό εναντίον υποψηφίων από το παραδοσιακό δεξιό κόμμα, Les Républicains (Οι Ρεπουμπλικανοί), το οποίο θα εκλέξει τον υποψήφιο του τον Δεκέμβριο. Ο Χαβιέ Μπερτράν θεωρείται το φαβορί, με 13 % στις δημοσκοπήσεις, αλλά η Βαλερί Πεκρές (η περιφερειάρχης του Παρισιού) και ο Μισέλ Μπαρνιέ (ο πρώην διαπραγματευτής της ΕΕ για το Brexit) ακολουθούν σε απόσταση αναπνοής.

Οι νέοι και το Περιβάλλον

Ενώ η ακροδεξιά είναι έντονη, η οικολογική συνείδηση ​​αυξάνεται επίσης, ιδιαίτερα στους νέους. Τρεις στους τέσσερις Γάλλους πολίτες συμφωνούν ότι ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης της κλιματικής κρίσης είναι η υιοθέτηση οικονομίας χαμηλών εκπομπών άνθρακα, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε νωρίτερα φέτος. Πάνω από το 80% των Γάλλων θεωρούν το περιβάλλον ως το νούμερο ένα μέλημά τους, αλλά τα δεδομένα δείχνουν ότι αυτή η καλοπροαίρετη συζήτηση δεν οδήγησε σε δράση. «Μεταξύ της πραγματικότητας των γεγονότων και των επιθυμιών των Γάλλων, κάτι λείπει. Λείπει ένα στρατηγικό πολιτικό όραμα», είπε.

Οι Πράσινοι, γνωστοί ως Europe Ecologie-Les Verts, ήταν η μόνη ομάδα που οργάνωσε τις πρώτες εκλογές στη Γαλλία, με 122.000 ψηφοφόρους να εγγράφονται για να ψηφίσουν για τον κορυφαίο υποψήφιο τους-ρεκόρ για το κόμμα. Ο Γιανίκ Ζαντό κέρδισε ελάχιστα τις προκριματικές εκλογές, επικρατώντας της Σαντρίν Ρουσό, μια ένθερμη ακτιβίστρια, η οποία για πρώτη φορά στην επικρατούσα πολιτική μίλησε για τον οικο-φεμινισμό.

«Καταστροφή» για την Αριστερά

Αξιοσημείωτα κόμματα της αριστεράς, όπως το Σοσιαλιστικό Κόμμα και η La France Insoumise, είδαν την υποστήριξή τους να πέφτει κατακόρυφα.

Ο Ζαν-Λικ Μελανσόν, ηγέτης της La France Insoumise, εντυπωσίασε το 2017 με σχεδόν 20% -το υψηλότερο για έναν αριστερό υποψήφιο. Αλλά, καθώς προετοιμάζεται για την τρίτη προεδρική του εκστρατεία, θεωρείται ως μια γηράσκουσα φιγούρα και έχει χάσει βασικούς υποστηρικτές.

Το Σοσιαλιστικό Κόμμα εξακολουθεί να ανακάμπτει από το καταστροφικό αποτέλεσμα του 2017, 6%. Η δήμαρχος του Παρισιού Αν Ινταλγκό αναμένεται να επιλεγεί ως υποψήφια του. Η κ. Ινταλγκό βέβαια δεν έχει καταφέρει να πείσει μεγάλο μέρος της γαλλικής αριστεράς και θα αγωνιστεί να πάρει ψήφους εκτός Παρισιού.