Προς ναυάγιο οδεύει η ανάπτυξη του δορυφορικού συστήματος Galileo, προϋπολογισμού περίπου 4 δισ. ευρώ, η απάντηση της Ε.Ε. στο αμερικανικό Σύστημα Παγκόσμιου Εντοπισμού Θέσης, GPS. Σήμερα εκπνέει το τελεσίγραφο που έθεσε η Ε.Ε. στις οκτώ εταιρείες της κοινοπραξίας που έχουν αναλάβει την περάτωση του έργου, και με το οποίο ζητείται να αποσαφηνιστεί, πώς θα προχωρήσει το μεγάλο αυτό εγχείρημα, η υλοποίηση του οποίου έχει καθυστερήσει σημαντικά. Στο μεταξύ πάντως Ευρωπαίοι υπουργοί εκφράζουν επιφυλάξεις κατά πόσον μπορεί να επιτευχθεί συμφωνία με τη βιομηχανία.
Ο Γερμανός υπουργός Μεταφορών, προεδρεύων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κατά το τρέχον εξάμηνο, Βόλφγκανγκ Τίφενσεε δήλωσε: Θέλουμε να το υλοποιήσουμε. Πρέπει όμως να εξέλθουμε από την κρίση, βάζοντας εκ νέου στο μικροσκόπιο τα σχέδια που αφορούν την κατασκευή και λειτουργία του Galileo.
Κοινώς η συνεργασία της κοινοπραξίας με τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχει πέσει στο κενό. Το μεγαλύτερο αγκάθι παραμένει η διανομή των μελλοντικών κερδών. Δεν είναι επίσης λίγοι εκείνοι που αμφιβάλλουν για τη μελλοντική κερδοφορία του Galileo, καθώς σε αντίθεση με το GPS, οι υπηρεσίες του ευρωπαϊκού δορυφορικού συστήματος δεν θα διατίθενται δωρεάν.
Ο κ. Τίφενσεε πρόσθεσε, ότι το έργο είναι σημαντικό όχι μόνο για την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών και νέων προϊόντων, αλλά και για να έρθουν νέες αναθέσεις έργων στην Ευρώπη και να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας.
Οι 30 δορυφόροι Galileo, που θα παραμείνουν υπό πολιτικό έλεγχο, θα προσφέρουν μεγαλύτερη ακρίβεια σε σχέση με το GPS, το οποίο ανήκει στον αμερικανικό στρατό και που μπορεί ανά πάσα στιγμή να τεθεί εκτός λειτουργίας από το Πεντάγωνο. Το πρόβλημα σήμερα είναι ότι από τους 30 δορυφόρους -από τους οποίους θα αποτελείται το σύστημα στην τελική του μορφή- έχει τεθεί μέχρι στιγμής σε τροχιά μόλις ένας.
Οι 30 δορυφόροι του Galileo θα φέρουν μεγαλύτερη ασφάλεια στις πτήσεις, θα ελέγχονται πιο αποτελεσματικά οι οδικές συγκοινωνίες, ενώ θα καταγράφονται και καλύτερα οι κλιματικές αλλαγές. Ολα αυτά όμως έχουν την τιμή τους. Και οι εργολάβοι αμφιβάλουν στο μεταξύ για το εάν θα υπάρξουν στο μέλλον αρκετοί ενδιαφερόμενοι για να πληρώσουν για τις υπηρεσίες αυτές. Κανείς φυσικά δεν θέλει να ρισκάρει, επενδύοντας δισεκατομμύρια που ίσως να μην αποφέρουν κέρδος.
Οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι λοιπόν, θα κληθούν όπως αναμένεται να πληρώσουν από την τσέπη τους τα μεγαλεπήβολα αυτά σχέδια. Η βιομηχανία θα αναλάβει δράση αργότερα. Ο καταμερισμός των ευθυνών, όπως σημειώνουν με νόημα αναλυτές, θα έχει ως εξής: «οι φορολογούμενοι καλούνται να ρισκάρουν και αν όλα πάνε καλά, οι επιχειρήσεις θα μπορέσουν αργότερα να μοιράσουν μεταξύ τους το κέρδος».
DEUTSCHE WELLE
