Παρά την εμπλοκή στο Ιράκ και την μειούμενη υποστήριξη προς το Εργατικό Κόμμα, ο Μπλερ που ανακοίνωσε την «αρχή του τέλους» του στην εξουσία http://www.naftemporiki.gr/news/static/07/05/10/1332371.htm , θα καταγραφεί στην μνήμη του 60% όλων των ψηφοφόρων και του 70% των ψηφοφόρων του Εργατικού Κόμματος ως δύναμη αλλαγής για την Βρετανία, αν και όχι πάντα προς το καλύτερο, όπως καταδεικνύει δημοσκόπηση της ICM, που δημοσιεύεται σήμερα στην εφημερίδα «Guardian».

Απαντώντας σε ερώτηση για την συνολική εντύπωση που αποκόμισε από την δεκαετή θητεία του Μπλερ ως πρωθυπουργού, το 80% των ψηφοφόρων των Εργατικών δηλώνει πως υπήρξε ωφέλιμος για τη χώρα. Το 44% όλων των ψηφοφόρων συμφωνεί, ποσοστό πολύ υψηλότερο από αυτά που καταγράφουν οι Εργατικοί στις δημοσκοπήσεις.

Σύμφωνα με την δημοσκόπηση, ο Μπλερ εμφανίζεται ως ισχυρός ηγέτης, ο οποίος έδωσε όμως υπερβολικό βάρος στα διεθνή ζητήματα και ασχολήθηκε πολύ με τη δημόσια εικόνα του.

Το 58% των ερωτηθέντων συμφωνεί ότι δεν εκπλήρωσε τις προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί με την πρώτη εκλογή του.

Ο ιστορικός Eric Hobsbawm αναφέρει «τουλάχιστον θα τον θυμούνται, εν αντιθέσει με άλλους πρωθυπουργούς, που αφορούν μόνο όσους κάνουν PhDs. Οχι μόνο γιατί κέρδισε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις, αλλά γιατί αντιπροσωπεύει μια μετα-θατσερική περίοδο. Ηταν η πρώτη κυβέρνηση που διοικούσε υποτασσόμενη πλήρως στις ανάγκες των μέσων ενημέρωσης, εγκαινιάζοντας μια εποχή όπου οι μελλοντικοί πρωθυπουργοί θα κρίνονται κυρίως από το πως δείχνουν στο τηλεοπτικό γυαλί.

Αν εξαιρέσουμε το Ιράκ, θα τόν θυμούνται ως έναν νουνεχή, ρεαλιστή πρωθυπουργό, επιπέδου Harold Macmillan. Αλλά το Ιράκ δεν ήταν ένα ατύχημα, μία σύμπτωση. Τον Μπλερ θα τον θυμούνται για το Ιράκ»

GUARDIAN