Από την έντυπη έκδοση
Του Μωυσή Λίτση
[email protected]
Κατάπληκτοι οι πολίτες της Ευρώπης παρακολουθούν το εν εξελίξει φιάσκο των εμβολιασμών, με τη σύγκρουση Ευρωπαϊκής Επιτροπής και AstraZeneca να οδηγείται στα άκρα. Ακόμη και το συντεταγμένο Brexit παραλίγο να τιναχθεί στον αέρα, όταν την προηγούμενη Παρασκευή η Κομισιόν ενεργοποίησε ένα από τα έκτακτα μέτρα της συμφωνίας εξόδου, προκειμένου να περιορίσει τις εξαγωγές εμβολίων κατά του κορονοϊού προς τη Βόρεια Ιρλανδία, που είναι τμήμα του Ηνωμένου Βασιλείου. Η Ε.Ε. έκανε αμέσως πίσω στο μέτρο, μετά τις έντονες αντιδράσεις σε Μπέλφαστ, Λονδίνο και Δουβλίνο.
Οι καθυστερήσεις εμβολίων δεν αφορούν βέβαια μόνο την AstraZeneca. Η Pfizer έχει ήδη από τον Δεκέμβριο ανακοινώσει ότι δεν θα μπορέσει να παραδώσει τις 12,5 εκατ. δόσεις του εμβολίου έως τα τέλη του 2021 στην Ε.Ε., ενώ η Moderna ανακοίνωσε την προηγούμενη Παρασκευή πως θα παραδώσει 20% λιγότερα εμβόλια από όσα αρχικά είχαν συμφωνηθεί στην Ιταλία. Ανάλογες ελλείψεις αναμένονται και στη Γαλλία.
Ήδη σε περιοχές της Γαλλίας και της Γερμανίας τα προγράμματα εμβολιασμού καθυστερούν, μεταθέτοντας άγνωστο για πότε την πολυπόθητη ανάκαμψη της οικονομίας και την ανάκτηση των ελευθεριών που σχεδόν εδώ και έναν χρόνο οι πολίτες της Ευρώπης στερούνται, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η πανδημία και να μείνουν όρθια τα δημόσια συστήματα υγείας.
Για πρώτη φορά στην ιστορία μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο η ανθρωπότητα έχει στη διάθεσή της τρία εγκεκριμένα εμβόλια κατά του Covid-19, αυτά της Pfizer/BioNTech, Moderna και AstraZeneca, δύο ακόμη καθ’ οδόν (Johnson & Johnson και Covavax), συν το ρωσικό Sputnik V και το κινεζικό της Sinopharm. Δύο ακόμη ρωσικά εμβόλια βρίσκονται σε προπαρασκευαστικό στάδιο.
Και όμως, παρά την πρόοδο της επιστήμης, οι πολίτες παρακολουθούν μια απίστευτη διελκυστίνδα ανάμεσα σε εταιρείες και κράτη, που έχει μετατρέψει την αρχική αισιοδοξία για αρχή του τέλους της πανδημίας σε νέα αβεβαιότητα.
Οι ευθύνες τόσο των επιχειρήσεων που κλείνουν συμφωνίες σε διαφορετικές τιμές όσο και των ιθυνόντων της Ε.Ε. είναι μεγάλες.
Και αν αυτά συμβαίνουν στο αναπτυγμένο τμήμα του πλανήτη, όπου ξεχειλίζουν τα δολάρια και τα ευρώ, εύλογα αναρωτιέται κανείς για το τι θα συμβεί με τους… απόκληρους αυτού του κόσμου.
Αντί για διεθνή συνεργασία στην αντιμετώπιση της μεγαλύτερης εδώ και 100 χρόνια πρόκλησης, παρακολουθούμε να χάνεται το μεγάλο στοίχημα για την επίτευξη σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα ανοσίας, που θα επέτρεπε την επιστροφή στην κανονικότητα.
