Ολα άρχισαν με το τσίμπημα ενός κουνουπιού. Κι από τότε, τίποτα δεν πηγαίνει καλά για τον Ντομινίκ ντε Βιλπέν, έγραφε με φανερά ειρωνική διάθεση η Frankfurter Allgemeine στα τέλη Μαρτίου του 2006.
Στη Λα Ρευνιόν, ο τότε γάλλος πρωθυπουργός προσπάθησε να στείλει το μήνυμα της «εθνικής αλληλεγγύης» απέναντι στην επιδημία του ιού τσικουνγκούνια που έπληξε κάπου 200.000 ανθρώπους. «Ο ντε Βιλπέν δεν μπορούσε όμως να φανταστεί ότι τα κουνούπια θα διέψευδαν στην πράξη τις εξαγγελίες του και θα του ρουφούσαν το αίμα χωρίς να σεβαστούν το αξίωμά του. Είναι δυνατόν λοιπόν αυτός ο άνθρωπος, που δεν μπορεί να προστατεύσει τον εαυτό του από τα κουνούπια, να προστατεύσει τους άλλους από την ανεργία και την ανασφάλεια;» σχολίαζε τότε για το μοιραίο του λάθος, τη Σύμβαση Πρώτης Πρόσληψης, που ήταν και η ταφόπλακα της πολιτικής του καριέρας.
Σαν να μην έφτανε αυτό, τώρα βρίσκεται αντιμέτωπος και με τη δικαιοσύνη. Διώκεται για «συνέργια σε συκοφαντική δυσφήμηση, κατάχρηση εμπιστοσύνης και συνέργια σε πλαστογραφία» για το σκάνδαλο Clearstream, που είχε στόχο να βάλει «τρικλοποδιά» στις προεδρικές φιλοδοξίες του Σαρκοζί. Δεν ήταν άλλωστε μυστικό το βαθύ μίσος, «άλλοτε ψυχρό, άλλοτε καυτό», που χώριζε τους δύο άνδρες.
Το βιβλίο «Η Τραγωδία του Προέδρου», του πρώην διευθυντή της εφημερίδας «Φιγκαρό» Φρανς-Ολιβιέ Ζιζμπέρ, αν και αποτελεί βασικά μια ανάλυση των ευκαιριών που χάθηκαν τα είκοσι τελευταία χρόνια από τον Σιράκ, συζητήθηκε περισσότερο γιατί περιέγραφε για πρώτη φορά με λεπτομέρειες μια υπόθεση που απασχόλησε τη γαλλική πολιτική σκηνή το 2004, όταν ο Σαρκοζί κατηγορήθηκε με μια ανώνυμη επιστολή προς ένα δικαστή ότι διατηρεί μυστικούς λογαριασμούς στην τράπεζα Clearstream του Λουξεμβούργου, όπου κατατίθενταν μίζες για την πώληση γαλλικών πολεμικών πλοίων στην Ταϊβάν.
Οταν ο ντε Βιλπέν έμαθε για την επιστολή, φέρεται να τηλεφώνησε στον τότε πρωθυπουργό Ζαν-Πιερ Ραφαρέν και να του είπε: «Αυτό ήταν. Τον πιάσαμε».
Φρόντισε επίσης να κυκλοφορήσει αμέσως η πληροφορία στον Τύπο. «Ο Σαρκοζί τελείωσε», είπε ο ντε Βιλπέν, σύμφωνα με το βιβλίο. «Δεν θα μπορέσει να επιβιώσει ύστερα απ' αυτό το σκάνδαλο».
Τότε υπουργός Εσωτερικών, ο ντε Βιλπέν διέταξε να διεξαχθεί έρευνα από την υπηρεσία εσωτερικής ασφαλείας (DST), αφήνοντας έτσι να εννοηθεί ότι οι κατηγορίες μπορεί να ευσταθούν. Η έρευνα όμως απέβη εις βάρος του, αφού αποδείχθηκε ότι το αβάσιμον της καταγγελίας και πως ο συντάκτης της, γνωστός επιχειρηματίας, ήταν φίλος του ντε Βιλπέν.
Οι εμπνευστές της μηχανορραφίας αν μη τι άλλο είχαν χιούμορ, αφού επέλεξαν ένα χρηματοπιστωτικό οργανισμό με την επωνυμία «Καθαρό ρεύμα» για μια βρώμικη δουλειά. Ο πρόεδρος, πλέον, Σαρκοζί, παίρνει την εκδίκησή του.
Κ.Τ.
