Ο Τζον Μπαλντεσάρι, ο πολυσχιδής και πρωτοπόρος εικαστικός που, μεταξύ άλλων, ανέδειξε το Λος Άντζελες σε παγκόσμια πρωτεύουσα της τέχνης, πέθανε σε ηλικία 88 χρόνων.
Τον θάνατό του, στο σπίτι του στην παραθαλάσσια συνοικία Βένις του Λος Άντζελες, επιβεβαίωσε η Virginia Gatelein, διευθύντρια του ατελιέ του και πρόεδρος του ιδρύματός του –χωρίς, ωστόσο, να δώσει περαιτέρω πληροφορίες για την αιτία θανάτου του.
Θεωρείτο από τις ηγετικές μορφές του κινήματος της Εννοιολογίας (Conceptualism). Πρωτοπόρησε με ένα δημιουργικό στιλ όπου έδωσε έμφαση στις ιδέες έναντι των εικόνων. Αμφισβήτησε με το έργο του την παραδοσιακή αντίληψη τού τι θεωρείται υψηλή τέχνη και πέρασε δεκαετίες συλλογισμών και αναθεωρήσεων για το τι μπορεί και τι πρέπει να κάνει η τέχνη. 
EMILY WABITSCH/EPA/SHUTTERSTOCK
Ξεκίνησε ως ζωγράφος ημι - αφηρημένης τέχνης τη δεκαετία του ’50, ωστόσο, ματαιωμένος από την ίδια την τέχνη του, αλλά και την ίδια την έννοια της χειροτεχνίας, αποφάσισε το 1970 να αποτεφρώσει όλα του τα έργα, κρατώντας τις στάχτες τους. Είχε ασχοληθεί με κάθε μορφή και μέσο τέχνης, από την παραδοσιακή ζωγραφική και γλυπτική έως το φιλμ, τη φωτογραφία, εκτυπώσεις, εγκαταστάσεις τέχνης, ζωγραφική κειμένου.
Κι ενώ η πρώιμη εννοιολογική τέχνη έτεινε να είναι ψυχρά εγκεφαλική, ο Μπαλντεσάρι τη «μπόλιασε» με μία διασκεδαστική αίσθηση του χιούμορ. «Επιστράτευσε ένα είδος Νταντά ειρωνείας και κάποιες “πιτσιλιές” πολύχρωμης ποπ αρτ για να διασώσει την εννοιολογική τέχνη από την ίδια της τη σοβαρότητα» αναφέρουν χαρακτηριστικά οι New York Times. Παράλληλα, ο Μπαλντεσάρι βοήθησε, μέσω της διδασκαλίας - κυρίως στο Ινστιτούτο Τεχνών της Καλιφόρνιας από το 1970 έως το 1988 και το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας από το 1996 έως το 2005 - να αναδειχτεί το Λος Άντζελες ως μία Μέκκα της παγκόσμιας τέχνης.
Στις συχνές ερωτήσεις των δημοσιογράφων για την πηγή έμπνευσης των ιδεών του, συχνά επικαλείτο την ίδια την ιστορία της τέχνης. Ήταν θαυμαστής της, άλλωστε, σε κάθε περίοδο της ιστορίας της. Είχε ονομάσει, μάλιστα, τα σκυλιά του Γκόγια και Τζόττο. Σε συνέντευξή του στους New York Times, το 2016, είχε εκφράσει τη φαντασίωσή του για μία παράλληλη ζωή στην οποία θα γινόταν ιστορικός και θα αποκαλείτο δόκτωρ Μπαλντεσάρι, προσθέτοντας με νόημα: «Πιστεύω πως η τέχνη προέρχεται από την τέχνη». 