«Από τον Πολύσμιγο Αίνο στις Ερμητικές Λαμπίδες»

Ομιλία του Κώστα Ευαγγελάτου στο εντευκτήριο της Εθνικής Εταιρείας των Ελλήνων Λογοτεχνών
Πέμπτη, 21 Νοεμβρίου 2019 08:37
A- A A+

Ομιλία του εικαστικού, λογοτέχνη Κώστα Ευαγγελάτου με θέμα «Από τον Πολύσμιγο Αίνο στις Ερμητικές Λαμπίδες», θα πραγματοποιηθεί στο εντευκτήριο της Εθνικής Εταιρείας των Ελλήνων Λογοτεχνών (ΕΕΕΛ) την Παρασκευή 22 Νοεμβρίου, στις 7 το απόγευμα [Ιπποκράτους 63, 3ος όροφος, Αθήνα].

Εισαγωγική παρουσίαση στην εκδήλωση θα γίνει από την Δρ. Φιλοσοφίας Σοφία Μωραίτη, Γεν. Γραμματέα της ΕΕΕΛ, ενώ οι ποιητικές απαγγελίες θα διανθιστούν μουσικά από τον νέο μουσικοσυνθέτη Γιώργο Βολίκα, που θα ερμηνεύσει στο πιάνο συνθέσεις από τον πρώτο προσωπικό του δίσκο με τίτλο «Γένεσις».

Η είσοδος για το κοινό στην εκδήλωση θα είναι ελεύθερη.

Απόσπασμα από κριτική του λογοτέχνη Αντώνη Κομίνη για τα ποιήματα «Ερμητικές Λαμπίδες» του Κώστα Ευαγγελάτου.

«Όταν λίγο παλιότερα είχα αρχικά καταπιαστεί με το ποιητικό έργο του Κώστα  Ευαγγελάτου, είχα αποφανθεί για το ευρύ και πολύπτυχο δραστικό του πεδίο, πότε με τον χρωστήρα-πότε με τη γραφίδα. Με την ευκαιρία της φρέσκιας ποιητικής του περιφοράς διαπιστώνω με έκπληξη πως άδραξε ξάφνου τη ρομφαία, κατανοώντας απόλυτα ότι γυρεύει να γίνουν βαθύτερα τα αποτυπώματά του. Και αιτία της κατανόησής μου αυτής δεν είναι ότι διαίρεσε τη συλλογή του σε ενότητες, γιατί κάτι τέτοιο το ’χει ξανακάμει. Οι θεματικές του όμως επιλογές - που δεν εμπίπτουν στη συνήθη λογοτεχνική νομοτέλεια - και η κατανομή τους σε τρία μέρη φανερώνουν πλέον την αποφασιστικότητα του χαράκτη του παρελθόντος να γίνει ακόμα πιο συγκεκριμένος, ακόμα πιο πρόσφορος στον καταγγελτικό του λόγο, αφού ήδη έχει κατά πολύ διευρύνει τη διόπτρα της δημιουργικής του ιδιοσυγκρασίας. Συνεπής και ακόπιαστος, δεν κλαυθμυρίζει,  μα χαρακώνει απερίσπαστος το πυρακτωμένο μέταλλο των γραμμάτων στο σιδεράδικο του πνεύματος με ευγένεια, συνανθρωπιά και καλοσύνη. 

Παράλληλα, αδιαφορεί για την υπέρλαμπρη έκφραση, προσεγγίζοντας την αλήθεια του με την ευθύτητα της σαϊτιάς, χωρίς η φιλολογική του μέριμνα να υστερεί σε ποιότητα. Αντί να καταστήσει γλυκόηχο το υλικό του, επιδιώκει την οξύτητα της ακμής, σαν τον ήχο δηλαδή που παράγει η ακίδα στο γυαλί καθώς το χαρακώνει για να σχηματίσει εν τέλει μια σύνθεση ουσιαστική».

[email protected]

Προτεινόμενα για εσάς