Από την έντυπη έκδοση
Της Έφης Τριήρη
[email protected]
Χτύπημα με πολλές αποχρώσεις και πολλαπλές ερμηνείες για τη διεθνή αγορά πετρελαίου. Δύο δεξαμενόπλοια δέχθηκαν επίθεση στα ύδατα μεταξύ Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και Ιράν, βγαίνοντας από τον Περσικό Κόλπο. Σε μία περίοδο έντονης γεωπολιτικής, με το Ιράν σε κλοιό αμερικανικών κυρώσεων και με την Ουάσιγκτον να ζητά επανειλημμένως να κρατηθούν οι τιμές πετρελαίου σε χαμηλά επίπεδα. Πρόκειται για το δεύτερο σοβαρό συμβάν που συμβαίνει σε αυτή την έκρυθμη ενεργειακή ζώνη τoν τελευταίο μήνα, εγείροντας σαφώς ερωτήματα για το ποιος κερδίζει και τι από αυτό το παιχνίδι. Το δάχτυλο κλίνει προς το Ιράν ως τον «ιθύνοντα νου» πίσω από τα γεγονότα.
Εάν πράγματι συμβαίνει αυτό, η Τεχεράνη στέλνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι η διέλευση από τα πιο σημαντικά στενά για την παγκόσμια ροή πετρελαίου δεν είναι ασφαλή δίχως τη δική της συγκατάθεση. Βεβαίως και οι υπόλοιπες χώρες της περιοχής θα πληρώσουν το κόστος από τη διακοπή των εξαγωγών τους, ενώ η Αμερική και οι σύμμαχοί της θα δουν την προσφορά να μειώνεται και τις τιμές αργού να ανεβαίνουν στα ύψη. Αυτό όμως θα συνέφερε το Ιράν, δεδομένου ότι οι εξαγωγές του έχουν «γονατίσει» από τις αμερικανικές κυρώσεις και γι’ αυτό οι υψηλότερες ενεργειακές τιμές αποτελούν τον μοναδικό του δρόμο για να αυξήσει τα έσοδα. Και πάλι όμως τα οφέλη θα είναι λιγοστά, λαμβάνοντας υπόψη τους ολοένα και μικρότερους όγκους εξαγωγών και τις μεγάλες εκπτώσεις που ενδεχομένως να χρειαστεί να κάνει η Τεχεράνη για να εξάγει το πετρέλαιό της.
Πέρα από τους πρωταγωνιστές αυτού του παιχνιδιού, υπάρχουν και αυτοί που επιδιώκουν μία πιο σκληρή στάση των ΗΠΑ κατά του Ιράν και μετατροπή του οικονομικού πολέμου σε καθαρά στρατιωτικό. Μία κατάσταση άλλωστε που την έχουμε ξαναδεί στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Το ερώτημα είναι γιατί τώρα;
Ο Ιάπωνας πρωθυπουργός Σίνζο Άμπε επισκέπτεται την Τεχεράνη, με τις ευλογίες του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, ασκώντας της πίεση να αποφύγει τη σύγκρουση με κάθε κόστος. Τα δεξαμενόπλοια που χτυπήθηκαν μετέφεραν φορτία που προορίζονταν για την Ιαπωνία. Επιπλέον, μία ημέρα νωρίτερα το Ιράν είχε απελευθερώσει Αμερικανό κάτοικο που είχε φυλακιστεί με την κατηγορία της κατασκοπείας. Γεγονότα τυχαία;
Αυτό λοιπόν και μόνο θα μπορούσε να χαρακτηρίσει άστοχη τη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία για το Ιράν. Όχι όμως και για κάποιον που απώτερος στόχος του είναι να αποδιοργανώσει την όποια προσπάθεια χαλάρωσης της έντασης ανάμεσα σε Ιράν και ΗΠΑ. Και σε αυτή την περίπτωση, όποιος βρίσκεται πίσω από τις επιθέσεις δεν είναι φίλος του Ιράν.
