Μετά την παρέμβαση του Ζακ Σιράκ την περασμένη Παρασκευή, η ευθύνη για το νόμο της Σύμβασης Πρώτης Πρόσληψης (CPE) ουσιαστικά αφαιρέθηκε από τον πρωθυπουργό, και πέρασε πλέον στη βουλευτική ομάδα του UMP, δηλαδή στην «εξουσία Σαρκοζί».
«CPE: Ο Σαρκοζί αναλαμβάνει το τιμόνι», λέει στο πρωτοσέλιδο η «Φιγκαρό», «Σαρκοζί πρωθυπουργός νούμερο δύο» κατά την «Παριζιέν», ενώ η «Λιμπερασιόν» εξηγεί «το κόμμα UMP οργανώνει την κηδεία της CPE. To κόμμα, οδηγούμενο από τον Σαρκοζί σκοπεύει ανοιχτά ν' αδειάσει το νόμο από την ουσία του, κάτω από το ανίσχυρο βλέμμα του ντε Βιλπέν».
Με σημερινή επιστολή του προς τους εκπροσώπους των επιχειρήσεων, ο υπουργός Εργασίας Ζαν Λουϊ Μπορλό, τους ενημερώνει ότι οι υπηρεσίες του δεν πρόκειται να εκδόσουν το έντυπο για τη σύμβαση CPE πριν την ψήφιση του νέου νόμου. Τους καλεί επομένως να μην κάνουν καμία πρόσληψη CPE, που νομικά ισχύει βέβαια από την Κυριακή.
Ο πρώην πρωθυπουργός Εντουάρ Μπαλαντίρ που έχει την εμπειρία της κρίσης του '68 ( πρωτεργάτης των διαπραγματεύσεων με τα συνδικάτα μετά την αναχώρηση του Ντε Γκώλ), υποστήριξε στο ραδιόφωνο «Η CPE έχει εξαφανισθεί, είναι νεκρή και αυτό το ξέρουν όλοι, αφού πρώτον δεν εφαρμόζεται, και δεύτερον θ' αλλάξει επί της ουσίας της».
Αυτές τις δύσκολες ώρες πριν από την αυριανή πέμπτη κατά σειρά γενική κινητοποίηση σε ολόκληρη την επικράτεια, το βάρος για την επίλυση της κρίσης πέφτει στους ώμους του Νικολά Σαρκοζί.
Θα φανεί πόσο ικανός είναι να πείσει τα συνδικάτα να καθίσουν γύρω από το τραπέζι των συζητήσεων, και πως θα χειριστεί το θέμα, ώστε να μην φανεί ότι «ενταφιάζει» την CPE ή «δολοφονεί» τον ντε Βιλπέν.
Μοιραίο λάθος
Το περασμένο καλοκαίρι, ο γάλλος πρωθυπουργός πήρε μια μεγάλη απόφαση. Πεισμένος ότι η Γαλλία υποστηρίζει μια μεταρρύθμιση μόνο όταν υιοθετείται γρήγορα και χωρίς πολλές συζητήσεις, επωφελήθηκε της θερινής ραστώνης για να επιβάλει τη Σύμβαση Νέας Πρόσληψης (CNE), που διευκολύνει τις απολύσεις. Πρόκειται για ένα νόμο που αφορά μόνο τις επιχειρήσεις που απασχολούν λιγότερα από 20 άτομα και επιτρέπει στον εργοδότη να απολύει κάποιον μέσα σε δύο χρόνια από την πρόσληψή του χωρίς αιτιολόγηση. Οταν οι συνδικαλιστές και οι βουλευτές επέστρεψαν από τις διακοπές τους, ήταν πια αργά για να διαμαρτυρηθούν: οι πρώτες συμβάσεις είχαν ήδη υπογραφεί. Και οι εκπρόσωποι των συνδικάτων δεν μπορούσαν να καταγγείλουν τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Ο ντε Βιλπέν έβγαλε έτσι το συμπέρασμα ότι η ξαφνική επίθεση είναι πιο αποτελεσματική από τη διαβούλευση και τη διαπραγμάτευση. Επεξεργάστηκε έτσι με τους συμβούλους του ένα δεύτερο νόμο, τη Σύμβαση Πρώτης Πρόσληψης (CPE), χωρίς να το συζητήσει με τα συνδικάτα, τους εργοδότες ή την κυβέρνηση. Η δυσπιστία απέναντι στις ομάδες πίεσης κάθε είδους αποτελεί άλλωστε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά γνωρίσματα του πρωθυπουργού. Οι βουλευτές, ειδικά, του προκαλούν βαθύτατη απέχθεια. Παλιότερα, τους είχε αποκαλέσει «κρετίνους». Η απέχθεια αυτή ήλθε στην επιφάνεια το 1997, όταν ο ντε Βιλπέν, γενικός γραμματέας τότε της προεδρίας, έπεισε τον Ζακ Σιράκ να διαλύσει πρόωρα το κοινοβούλιο. Ηταν ένα φιάσκο, που οδήγησε στην απώλεια των μισών εδρών του προεδρικού στρατοπέδου και στην καταστροφή των σχέσεων του ντε Βιλπέν με την κοινοβουλευτική του ομάδα.
Δύο ξένοι στην ίδια πόλη
«Βαθύ και βίαιο μίσος» χωρίζει τα δύο σημαντικότερα πρόσωπα της γαλλικής κυβέρνησης, σύμφωνα με το βιβλίο «Η Τραγωδία του Προέδρου», του πρώην διευθυντή της εφημερίδας «Φιγκαρό» Φρανς-Ολιβιέ Ζιζμπέρ.
Ο Ζιζμπέρ, που διευθύνει σήμερα το περιοδικό Le Point, υποστηρίζει ότι ο Σαρκοζί είπε μια μέρα στον πρωθυπουργό ότι «αν θέλεις να απαλλαγείς από μένα, πρέπει να εφοδιαστείς με μαχαίρι».
Οταν ο ντε Βιλπέν έγινε πρωθυπουργός, τον περασμένο Ιούνιο, πείστηκε ότι προορισμός του είναι να ηγηθεί της Γαλλίας, αναφέρεται στο βιβλίο. Το γεγονός ότι είναι ένας γραφειοκράτης καριέρας και ένας προστατευόμενος του Ζακ Σιράκ που ποτέ δεν έχει λάβει μέρος σε εκλογές αποτελεί -κατά την άποψή του- πλεονέκτημα.
«Στη Γαλλία αρέσει να την παρασύρουν», φέρεται να είπε. «Και ο Σαρκοζί δεν μπορεί να αφήσει τη Γαλλία έγκυο, επειδή δεν έχει τίποτα μέσα στο παντελόνι του».
Οσο περνά ο καιρός, τόσο περισσότερο απομακρύνεται ο ντε Βιλπέν από το όνειρό του. Ο ηλικίας 51 ετών Νικολά Σαρκοζί είναι, σύμφωνα με τους αναλυτές, το μεγάλο φαβορί για την προεδρία.
K.T.
