Από την έντυπη έκδοση
Του Θάνου Τσίρου
[email protected]
Χθες το απόγευμα το υπουργείο Οικονομικών ανακοίνωσε ότι την περασμένη Παρασκευή καταβλήθηκε το κοινωνικό μέρισμα σε 1.463.524 νοικοκυριά, με τη σχετική δαπάνη να ανέρχεται στα 676.199.675 ευρώ. Αυτές οι εγκρίσεις είχαν δοθεί μέχρι την περασμένη Τετάρτη και από τότε μέχρι χθες πήραν έγκριση για να εισπράξουν το έκτακτο μέρισμα επιπλέον 200 χιλιάδες νοικοκυριά. Ο συνολικός αριθμός ανέρχεται αυτή τη στιγμή σε 1,67 εκατ. και θα συνεχίσει να αυξάνεται μέχρι την Παρασκευή, οπότε και εκπνέει η σχετική προθεσμία υποβολής των αιτήσεων.
Μια απλή σύγκριση με τον αριθμό των νοικοκυριών που εξασφάλισαν πέρυσι το κοινωνικό μέρισμα οδηγεί στη διαπίστωση ότι υπάρχει αύξηση κατά περίπου 300.000 νοικοκυριά. Αν αυτή η αύξηση ήταν αποτέλεσμα της διεύρυνσης των εισοδηματικών κριτηρίων, ουδείς θα έψαχνε να βρει την αιτία. Όμως κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Καμία αλλαγή δεν επήλθε στα όρια εισοδήματος, ενώ η μικρή αύξηση κατά 5.000 ευρώ στο περιουσιακό κριτήριο (πόσω μάλλον από τη στιγμή που υπήρξε και αύξηση των αντικειμενικών αξιών σε εκατοντάδες περιοχές), δεν μπορεί από μόνη της να δικαιολογήσει την κατακόρυφη αύξηση στον αριθμό των δικαιούχων του κοινωνικού μερίσματος.
Το 2017 δεν είχαμε ύφεση. Η ΕΛΣΤΑΤ κατέγραψε ανάπτυξη 1,4%. Αν, λοιπόν, η αύξηση των δικαιούχων του κοινωνικού μερίσματος είναι αποτέλεσμα της συνεχιζόμενης μείωσης των πραγματικών εισοδημάτων ακόμη και σε έτος ανάπτυξης, αυτό συνιστά στοιχείο έντονης ανησυχίας. Αν πάλι η ραγδαία αύξηση είναι αποτέλεσμα του «μαγειρέματος» των φορολογικών δηλώσεων, η ανησυχία γίνεται ακόμη μεγαλύτερη.
Αν το κύριο μέλημα μεγάλης μερίδας των πολιτών αυτής της χώρας είναι να… προσαρμόζει τα δεδομένα μιας φορολογικής δήλωσης με τέτοιον τρόπο ώστε να μη χάνει ένα τακτικό ή έκτακτο επίδομα, δεν είναι στραβός ο γιαλός. Στραβά αρμενίζουμε. Αν η «ενέργεια» διοχετεύεται στο πώς θα μειωθεί στα χαρτιά το δηλωθέν εισόδημα ή στο πώς θα «εξαφανιστεί» ένας φιλοξενούμενος για να μη χαθούν μερικές εκατοντάδες ευρώ οικονομικής ενίσχυσης, είμαστε ξεκάθαρα αντιμέτωποι με μια τεράστια «παγίδα φτώχειας».
Όχι, δεν είναι κακές οι έκτακτες οικονομικές ενισχύσεις, ειδικά σε μια χώρα που ολοκληρώνει έναν τεράστιο υφεσιακό κύκλο. Κακό είναι το να γίνει η είσπραξη του επιδόματος αυτοσκοπός για ευρύτατες κοινωνικές ομάδες. Αυτός ο δρόμος δεν οδηγεί πουθενά…
