Τα εγκαίνια της έκθεσης σύγχρονων εικαστικών υπό τον τίτλο «Δημοκρατία» πραγματοποίησε στο Επταπύργιο Θεσσαλονίκης η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Μυρσίνη Ζορμπά.
Παρών στα εγκαίνια της έκθεσης και ο υφυπουργός Πολιτισμού Κώστας Στρατής, ο οποίος στο χαιρετισμό του αναφέρθηκε στις προκλήσεις με τις οποίες βρέθηκαν αντιμέτωποι οι δημιουργοί αυτής της ιδιαίτερης έκθεσης, προκλήσεις που θέτει ο τόπος του Επταπυργίου με το βαρύ ιστορικό φορτίο του, ο χρόνος έτσι όπως ορίζεται από την κομβική στιγμή της αποκατάστασης της Δημοκρατίας το 1974, αλλά και το ίδιο το πεδίο της κοινωνίας και της πολιτικής που τόπος και χρόνος σηματοδοτούν.
Γιώργος Αλεξανδρίδης, Curtain, 2016, εγκατάσταση, μεταβλητές διαστάσεις
Ο υφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού επισήμανε ότι η τέχνη, συνομιλώντας ταυτοχρόνως με το παρόν και το παρελθόν, μας υπενθυμίζει ότι το αίτημα της Δημοκρατίας είναι ένα αίτημα διαρκές. Ότι αποτελεί κάτι για το οποίο οφείλουμε πάντα να αγωνιζόμαστε. Μάλιστα, ο υφυπουργός τόνισε τη σπουδαιότητα της έκθεσης, η οποία εντάσσεται στο πλαίσιο δράσεων που επιχειρούν την κοινωνικοποίηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, το άνοιγμα των μνημείων μας στην κοινωνία και τη σύνδεσή τους με τη σύγχρονη κοινωνική ζωή και τη ζωντανή καλλιτεχνική δημιουργία.
Δημοκρατία, Encounters 2018
Τα έργα της έκθεσης στοχεύουν να συγκροτήσουν μια ενιαία και εκτεταμένη εικαστική εγκατάσταση –μεστή σε περιεχόμενο, πολλαπλές αναγνώσεις και ερμηνείες– μια πολυεπίπεδη σύνθεση εικόνων. Οι εικαστικοί της έκθεσης εκκινούν από μια κρίσιμη στιγμή της ελληνικής ιστορίας, την αποκατάσταση της Δημοκρατίας το 1974, που σηματοδοτεί το τέλος μιας σκοτεινής, ανελεύθερης και βίαιης περιόδου (εκείνης της επταετούς δικτατορίας των συνταγματαρχών) και την απαρχή μιας καινούργιας εποχής με την ανάδυση νέων πολιτικών, κοινωνικών και ιστορικών πραγματικοτήτων.
Κατερίνα Ζαφειροπούλου, The order of things 2018
Στον φορτισμένο και υποβλητικό χώρο του Επταπυργίου –τόπο φυλάκισης και μαρτυρίου για δεκάδες πολίτες αριστερών και δημοκρατικών πεποιθήσεων στα χρόνια της χούντας–, οι δημιουργοί επικεντρώνονται στις έννοιες της ιστορίας, της μνήμης και του χρόνου. Προτάσσουν την ετοιμότητα και τη θέση, την αντίσταση και την ενεργό παρέμβαση του σύγχρονου εικαστικού απέναντι στις προκλήσεις της εποχής του, επιχειρούν να ορίσουν, εκ νέου, την πρωταρχική αξία της δημοκρατίας, το νόημα της κρισιμότητας στη σημερινή συγκυρία του τέλους του αφηγήματος της μεταπολίτευσης, της μετάβασης και της αστάθειας, της έκπτωσης των ιδεολογιών και της εμφάνισης φασιστικών μορφωμάτων.
Βίκυ Τσαλαματά, Από τις 2602 βαθιές νύχτες προς το χώρο μιας ατέρμονης ημέρας – Α’, 2018
Συμμετέχοντες καλλιτέχνες: Γιώργος Αλεξανδρίδης, Αννίτα Αργυροηλιοπούλου, Μιχάλης Αρφαράς, Μπάμπης Βενετόπουλος, Ανδρέας Βούσουρας, Μανόλης Γιανναδάκης, Λεωνίδας Γιαννακόπουλος, Λυδία Δαμπασίνα, Γιώργος Διβάρης, Στέφανος Επιτρόπου, Θεόδωρος Ζαφειρόπουλος, Κατερίνα Ζαφειροπούλου, Δημήτρης Ζουρούδης, Βασίλης Ζωγράφος, Αντιγόνη Καββαθά, Βάσω Κατράκη, Χρήστος Κούντουρας, Θοδωρής Λάλος, Θωμάς Λιούτας, Αλέξανδρος Μαγκανιώτης, Μιχάλης Μανουσάκης, Πάνος Ματθαίου, Δημήτρης Μεράντζας, Μανώλης Μπαμπούσης, Αλεξία Ξαφοπούλου, Μαρία Παναγιώτου, Νίκος Παπαδημητρίου, Αντώνης Παπαδόπουλος, Κωνσταντίνος Πάτσιος, Ελένη Παυλοπούλου, Νατάσσα Πουλαντζά, Ξενής Σαχίνης, Ιφιγένεια Σδούκου, Δήμητρα Σιατερλή, Στέργιος Στάμος, Νικόλας Σφήκας, Βίκυ Τσαλαματά, Γιώργος Τσεριώνης, Κώστας Τσώλης, Μάριος Φούρναρης, Κώστας Χριστόπουλος, Διονύσης Χριστοφιλογιάννης, Έλλη Χρυσίδου.
[email protected]
