Από την έντυπη έκδοση
Του Τζόζεφ Ε. Στίγκλιτζ*
**Ο Τζόζεφ Στίγκλιτζ έχει τιμηθεί (2001) με το βραβείο Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών. Το πιο πρόσφατο βιβλίο του είναι: «Η Παγκοσμιοποίηση Και Οι Αναθεωρημένες Αναταραχές Της: Η Αντι-παγκοσμιοποίηση Στην Εποχή Του Τραμπ».
EPA
Αυτό που αρχικά ήταν μια εμπορική αψιμαχία -με τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ να επιβάλει δασμούς στον χάλυβα και το αλουμίνιο- φαίνεται να μεταμορφώνεται γρήγορα σε έναν πλήρους κλίμακας εμπορικό πόλεμο με την Κίνα. Εάν η εκεχειρία που συμφωνήθηκε από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ διαρκέσει, οι ΗΠΑ θα μάχονται κυρίως με την Κίνα και όχι με τον κόσμο (βέβαια η εμπορική σύγκρουση με τον Καναδά και το Μεξικό θα συνεχίσει να σιγοβράζει, δεδομένου ότι οι ΗΠΑ θα έχουν απαιτήσεις που καμία από τις δύο χώρες δεν μπορεί να αποδεχθεί).
Πέρα από τον αληθινό, όμως τώρα τετριμμένο, ισχυρισμό ότι όλοι θα βγουν χαμένοι, τι μπορούμε να πούμε σχετικά με τα πιθανά αποτελέσματα του εμπορικού πολέμου του Τραμπ; Πρώτον, η μακροοικονομία πάντα επικρατεί: εάν οι εγχώριες επενδύσεις των ΗΠΑ εξακολουθούν να υπερβαίνουν τα κεφαλαιακά αποθέματά τους, θα πρέπει να εισάγουν κεφάλαια και να έχουν μεγάλο εμπορικό έλλειμμα. Ακόμα χειρότερα, λόγω των φορολογικών περικοπών που εφαρμόστηκαν στο τέλος του περασμένου έτους, το αμερικανικό δημοσιονομικό έλλειμμα προσεγγίζει νέα ρεκόρ -το οποίο πρόσφατα αναθεωρήθηκε ότι θα ξεπεράσει το 1 τρισ. δολάρια έως το 2020-, κάτι που σημαίνει ότι το εμπορικό έλλειμμα σχεδόν σίγουρα θα αυξηθεί, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του εμπορικού πολέμου. Ο μόνος τρόπος να μη συμβεί είναι εάν ο Τραμπ οδηγήσει τις ΗΠΑ σε ύφεση, με τα έσοδα να μειωθούν τόσο πολύ ώστε οι επενδύσεις και οι εισαγωγές να βυθιστούν.
Ολόκληρο το άρθρο στη «Ναυτεμπορική»
