Επιστολή της Ιεράς Συνόδου στην υπ. Παιδείας για την εξομολόγηση στα σχολεία

Δευτέρα, 02 Οκτωβρίου 2006 16:00
A- A A+

Επιστολή για την επανεξέταση του περιεχομένου της εγκυκλίου σχετικά με την εξομολόγηση στα σχολεία έστειλε στην υπουργό Παιδείας, Μαριέττα Γιαννάκου, η Ιερά Σύνοδος.

Όπως είχε πει ο ειδικός γραμματέας του υπουργείου που υπέγραψε την εγκύκλιο, Κώστας Ράμμας, γονείς προσέφυγαν στον Συνήγορο του Πολίτη, ο οποίος αποφάσισε ότι δεν πρέπει να γίνεται εξομολόγηση στα σχολεία. Όπως υπογράμμισε, η απόφαση του Συνηγόρου του Πολίτη έχει νομικά δεσμευτικό χαρακτήρα.

Από την πλευρά της η Ιερά Σύνοδος επισημαίνει ότι η απόφαση του Συ­νη­γό­ρου του Πο­λί­τη δεν ευ­στα­θεί, «δι­ό­τι δεν πρό­κει­ται πε­ρί α­πο­φά­σε­ως ε­χού­σης υ­πο­χρε­ω­τι­κήν ι­σχύν, αλ­λά πε­ρί σκε­πτι­κού υ­πο­βαλ­λο­μέ­νης προ­τά­σε­ως».

Ολόκληρη η επιστολή της Ιεράς Συνόδου έχει ως εξής:

Προς

Την Εξοχωτάτην

κ. Μαριέτταν Γιαννάκου.

Υπουργόν Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.

Ε ν τ α υ θ α.

Εξοχωτάτη κυρία Υπουργέ,

Πλή­θος ε­πι­στο­λών α­γω­νί­ας και δι­α­μαρ­τυ­ρί­ας ε­δέ­χθη η Ι­ε­ρά Σύ­νο­δος της Εκ­κλη­σί­ας της Ελ­λά­δος υ­πό Ι­ε­ραρ­χών, Εκ­παι­δευ­τι­κών, Συλ­λό­γων Γο­νέ­ων και Κη­δε­μό­νων και, κυ­ρί­ως, μα­θη­τι­κών κοι­νο­τή­των δι­α την Ε­γκύ­κλι­ον του κα­θ’ υ­μάς Υ­πουρ­γεί­ου Ε­θνι­κής Παι­δεί­ας και Θρη­σκευ­μά­των, την α­φο­ρώ­σαν εις την α­πα­γό­ρευ­σιν της πα­ρου­σί­ας του Ι­ε­ρέ­ως εις τα σχο­λεί­α ως ε­θε­λο­ντού Πνευ­μα­τι­κού Συμ­βού­λου των μα­θη­τών και ως Πνευ­μα­τι­κού Πα­τρός. Ε­ξε­πλά­γη­μεν, μά­λι­στα, τό­σον έ­νε­κα της η­με­ρο­μη­νί­ας α­πο­στο­λής (27.7.2006) της Ε­γκυ­κλί­ου, ό­σον και των «θε­ο­λο­γι­κών» ε­πι­χει­ρη­μά­των, δι’ ων ε­πι­δι­ώ­κε­ται η υ­πο­στή­ρι­ξις της α­νε­ξη­γή­του αυ­τής α­πο­φά­σε­ως, μά­λι­στα εκ του γε­γο­νό­τος ό­τι ου­δείς εκ της πο­λι­τι­κής η­γε­σί­ας του κα­θ’ υ­μάς Υ­πουρ­γεί­ου υ­πέ­γρα­ψε την Ε­γκύ­κλι­ον αυ­τήν, αλ­λά εις εκ των υ­πη­ρε­σι­α­κών αυ­τού πα­ρα­γό­ντων.

Ως τυγ­χά­νει γνω­στόν εις υ­μάς, ου­δέ­πο­τε και υ­π’ ου­δε­νός υ­πήρ­ξεν α­ντί­δρα­σις δι­α την τέ­λε­σιν του Ι­ε­ρού Μυ­στη­ρί­ου εν τοις Σχο­λεί­οις, πλην με­μο­νω­μέ­νων προ­σω­πι­κών δι­α­μαρ­τυ­ρι­ών ε­λα­χί­στων εκ­παι­δευ­τι­κών, ε­πι­θυ­μού­ντων να εμ­φα­νί­ζο­νται ως «προ­ο­δευ­τι­κοί» έ­στω και αν δι­α της τοι­αύ­της συ­μπε­ρι­φο­ράς αυ­τών, εν γνώ­σει των πα­ρα­βαί­νουν το Σύ­ντα­γμα, τους Νό­μους και το Ε­θι­μι­κόν Δί­και­ον. Α­ντι­θέ­τως, η συ­νερ­γα­σί­α των κα­τά τό­πους εκ­κλη­σι­α­στι­κών αρ­χών με τας σχο­λι­κάς μο­νά­δας, τους Συλ­λό­γους των Κα­θη­γη­τών, των Γο­νέ­ων και, ε­ξαι­ρέ­τως, τους μα­θη­τάς εί­ναι ά­ψο­γος, κα­θ’ ό­σον το μυ­στή­ρι­ον τού­το α­πο­τε­λεί και μέ­ρος του συ­ντα­γμα­τι­κώς κα­τω­χυ­ρω­μέ­νου μα­θή­μα­τος των Θρη­σκευ­τι­κών, εις το ο­ποί­ον ο μα­θη­τής δι­και­ού­ται να με­τέ­χη γι­νό­με­νος δέ­κτης της εξ αυ­τού ευ­ερ­γε­τι­κής προς αυ­τόν δω­ρε­άς και βο­η­θεί­ας, θεί­ας τε και αν­θρω­πί­νης.

Προς τού­τοις, ε­κτι­μώ­μεν ό­τι και η εν τω εγ­γρά­φω πα­ρου­σι­α­ζο­μέ­νη ως ά­πο­ψις του Συ­νη­γό­ρου του Πο­λί­τη δεν ευ­στα­θεί, δι­ό­τι δεν πρό­κει­ται πε­ρί α­πο­φά­σε­ως ε­χού­σης υ­πο­χρε­ω­τι­κήν ι­σχύν, αλ­λά πε­ρί σκε­πτι­κού υ­πο­βαλ­λο­μέ­νης προ­τά­σε­ως.

Ό­θεν, η Δι­αρ­κής Ι­ε­ρά Σύ­νο­δος της Α­γι­ω­τά­της Εκ­κλη­σί­ας της Ελ­λά­δος, εν ταις Συ­νε­δρί­αις Αυ­τής της 4ης και 5ης μη­νός Σε­πτεμ­βρί­ου ε.ε., α­πε­φά­σι­σεν ο­μο­φώ­νως ό­πως δι­α­βι­βά­ση εις την υ­με­τέ­ραν Ε­ξο­χό­τη­τα το αί­τη­μα, ί­να ε­πα­νε­ξε­τά­ση το πε­ρι­ε­χό­με­νον της ως ά­νω Ε­γκυ­κλί­ου, ι­κα­νο­ποι­ού­σα την ε­πι­θυ­μί­αν των μα­θη­τών, ό­πως μη στε­ρη­θώ­σι και δη και τη ε­ντο­λή του Υ­πουρ­γεί­ου (­!) τό στή­ρι­γμα, το ο­ποί­ον προ­σφέ­ρει εις αυ­τούς η Εκ­κλη­σί­α και δι­α της πα­ρου­σί­ας των Ι­ε­ρέ­ων εις τα σχο­λεί­α προς πνευ­μα­τι­κήν στή­ρι­ξιν των μα­θη­τών η και προς τέ­λε­σιν του Ι­ε­ρού αυ­τής Μυ­στη­ρί­ου, της Ε­ξο­μο­λο­γή­σε­ως, το ο­ποί­ον α­πο­τε­λεί ι­σχυ­ρόν α­ντί­βα­ρον έ­να­ντι της ο­λο­νέν αυ­ξα­νο­μέ­νης ε­πι­κιν­δύ­νως παι­δι­κής ε­γκλη­μα­τι­κό­τη­τος και της α­να­τρο­πής θε­σμών τε και α­ξι­ών. ¶λ­λω­στε εί­ναι γνω­στόν ό­τι εις τού­το συμ­με­τέ­χουν ε­λευ­θέ­ρως και α­βι­ά­στως οι ε­πι­θυ­μού­ντες μα­θη­ταί χω­ρίς να πα­ρα­κω­λύ­ε­ται η ο­μα­λή λει­τουρ­γί­α του σχο­λεί­ου.

Ε­πί δε τού­τοις, πε­ποι­θό­τες ό­τι θέ­λε­τε ε­γκύ­ψει ε­πί του ως ά­νω ως μη ώ­φε­λεν δη­μι­ουρ­γη­θέ­ντος κρι­σί­μου δι­α την θρη­σκευ­τι­κήν παι­δεί­αν προ­βλή­μα­τος και ει­σα­κού­σει τας μετ ?­δι­α­ζού­σης προ­σο­χής και α­γά­πης δι­α την μα­θη­τι­ώ­σαν νε­ό­τη­τα Συ­νο­δι­κάς η­μών α­πό­ψεις, ε­πι­κα­λού­με­θα ε­πί την υ­με­τέ­ραν Ε­ξο­χό­τη­τα πλου­σί­αν την Χα­ριν του Κυ­ρί­ου και Θε­ού η­μών και το ά­πει­ρον Αυ­τού έ­λε­ος και δι­α­τε­λού­μεν με­τ' ευ­χών διαπύρων».

Προτεινόμενα για εσάς



Δημοφιλή