Από την έντυπη έκδοση
Του Μάνου Πανώριου
Global Banking Sector Leader και διευθύνοντος συμβούλου στο Γραφείο της Αθήνας στο group της Stanton Chase Executive Search.
Έχοντας περάσει μέσα από το Ρουβίκωνα πολλών ετών αναταράξεων, ανασφάλειας και απροσδόκητων αλλαγών στο επιχειρείν, προσπαθούμε πλέον να καταγράψουμε με μεγαλύτερη εμπειρία τη δυναμική της αγοράς εργασίας στελεχών αναλύοντας τις νέες συνισταμένες.
Είναι δεδομένο πως η αγορά άγεται και φέρεται από τις εξελίξεις και την ψυχολογία στο πολιτικό-οικονομικό γίγνεσθαι. Οι επιχειρήσεις που επιβίωσαν ή συντονίστηκαν επιτυχώς στις συνθήκες της νέας εποχής, προφανώς δεν μπορούν να μείνουν στατικές στις επιχειρηματικές τους επιλογές. Αναδιοργανώνονται, σχεδιάζουν, «σκέπτονται». Έχουν πλάνα τα οποία ξεδιπλώνουν ή κλειδώνουν αναλόγως με τα τεκταινόμενα και την ψυχολογία της αγοράς.
Οι περίοδοι μετά την ολοκλήρωση της πρώτης και της δεύτερης αξιολόγησης είναι ενδεικτικές. Δείχνουν μια σχετικώς θετική κινητικότητα στελεχών στην αγορά ως ανταπόκριση σε ευκαιρίες που προέκυψαν μετά τη λεγόμενη ισορροπία.
Οι ελληνικές επιχειρήσεις παρέχουν την πλειοψηφία στη δημιουργία επαγγελματικών ευκαιριών, καθώς οι πολυεθνικοί οργανισμοί ολοένα και μειώνουν το ενδιαφέρον τους για την ελληνική αγορά, μετρώντας το επενδυτικό ρίσκο με περισσότερο σκεπτικισμό, αντιμετωπίζοντας μια συνεχή φορολογική αστάθεια και αβεβαιότητα, πέραν της τάσης για κεντρικοποίηση των λειτουργιών τους σε παγκόσμιο επίπεδο, που συρρικνώνει τις τοπικές οργανωτικές δομές.
Η έλλειψη επενδύσεων, προφανώς συνεπαγόμενη τη μη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, έχει πλήξει επίσης τις ευκαιρίες απασχόλησης στελεχών Ανώτατης Διοικητικής Ομάδας (C-Level), καθώς μειώνει τις πιθανότητες οργάνωσης και διοίκησης νέων επιχειρηματικών σχηματισμών. Αντιθέτως στο middle-level management, το οποίο αποτελεί και τη ραχοκοκαλιά της αγοράς, η κινητικότητα είναι μεγαλύτερη και προέρχεται κατά βάση από την προσαρμογή των ελληνικών ομίλων στη νέα πραγματικότητα και τον σχεδιασμό τους για μελλοντικές επιχειρηματικές κινήσεις.
Στο υπάρχον σκηνικό, η εξειδίκευση αποτελεί το σχεδόν απόλυτο ζητούμενο σε κάθε πρόσληψη. Οι εργοδότες έχοντας να επιλέξουν μεταξύ πολλών υποψηφιοτήτων, εστιάζουν ιδιαιτέρως σε όσους επαγγελματίες εξασφαλίζουν τη μεγαλύτερη συμβατότητα με το αναζητούμενο προφίλ εξειδίκευσης, αναλογιζόμενοι το μικρότερο αναληφθέν ρίσκο. Έτσι η επιδιωκόμενη αλλαγή ειδικότητας σε ικανά στελέχη που έχουν εγκλωβιστεί εκτός ή ακόμα και εντός αγοράς συχνά δεν έχει το προσδοκώμενο αντίκρισμα στην αναζήτηση νέας επαγγελματικής στέγης.
Η προσέλκυση επιτυχημένων Ελλήνων στελεχών του εξωτερικού αποτελεί στοίχημα για την ενίσχυση του ελληνικού επιχειρηματικού κόσμου. Η επιστροφή τους μπορεί να προσφέρει ιδιαιτέρως σημαντική ένεση στη χώρα, αφού θα μεταφέρουν προηγμένη τεχνογνωσία, best practices και σύγχρονα επαγγελματικά πρότυπα, στα οποία έχουν εκπαιδευτεί και έχουν εφαρμόσει. Η διάθεση για επιστροφή σχεδόν πάντα είναι υπαρκτή, αλλά τα κίνητρα που παρέχει η σημερινή οικονομικο-φορολογική πραγματικότητα επιτείνουν την αβεβαιότητα και αποτρέπουν τον επαναπατρισμό.
Η δρομολογούμενη αναμόρφωση των δημόσιων οργανισμών και η ανάγκη εφαρμογής των διεθνών κανόνων εταιρικής διακυβέρνησης επιτέλους και στο ελληνικό Δημόσιο, ενδεχομένως να οδηγήσουν δυνητικά στην προσέλκυση managers από τον ιδιωτικό τομέα, οι οποίοι μπορούν να φέρουν την προσδοκώμενη αλλαγή στον τρόπο «σκέψης», οργάνωσης και λειτουργίας του κρατικού μηχανισμού. Προαπαιτούμενο είναι να εφαρμοσθεί η αξιοκρατία και να αναπτυχθεί η οργάνωση και λειτουργία του Δημοσίου με βάση τα αντίστοιχα διεθνή επιχειρηματικά πρότυπα.
Το κυρίαρχο ζητούμενο είναι μέσα στη ρευστότητα καταστάσεων που βιώσαμε τελικά να επικρατήσει η ομαλότητα και ισορροπία στο μακροοικονομικό περιβάλλον, να γίνει πράξη η προσέλκυση επενδύσεων και η θέσπιση κανόνων και κινήτρων στην αγορά. Ο συνδυασμός των παραπάνω παραγόντων είναι προφανές πως θα προδιαγράψει ένα ελκυστικό μέλλον και στην αγορά στελεχών.
