Έργα ενός υπέροχου ζευγαριού εικαστικών παρουσιάζονται στην έκθεση «Πάρις Πρέκας και Μερόπη Πρέκα: Δύο δημιουργοί - Δύο κόσμοι», η οποία εγκαινιάζεται στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών ΑΠΘ, στη Θεσσαλονίκη (Αγ. Δημητρίου 159^Α), την Τρίτη 14 Νοεμβρίου, στις 19.30 το απόγευμα.

Την τελετή των εγκαινίων θα πλαισιώσει μουσικό δρώμενο με τον Γιώργο Καραβελάκη, ο οποίος θα ερμηνεύσει μελοποιημένη ποίηση του Νίκου Καββαδία, τιμή στη μνήμη του Πάρι Πρέκα που αγάπησε πολύ τη θάλασσα και την απέδωσε σε τοπιογραφίες αιγαιοπελαγίτικων νησιών και στα περίφημα «Τάνκερ» του, καθώς και τραγούδια του Μάνου Λοΐζου, ως σύνδεση με τα πολιτικού περιεχομένου έργα του Πρέκα. Επίσης, σε συνεργασία με το τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ, θα γίνει ανάγνωση σπαρακτικού κειμένου του Πρέκα, απομαγνητοφώνηση αφήγησης που έγραψε σε κασέτα ο ίδιος ο καλλιτέχνης, αναφερόμενος στην επιστροφή του από το στρατόπεδο της Ελ Ντάμπα, στην Αίγυπτο, όπου είχε εξοριστεί μετά τα Δεκεμβριανά. Το κείμενο αυτό, μαζί με άλλα, συμπεριλαμβάνεται στην έκδοση «Κλουβί 17 / El Daba» (Αιγόκερως, Αθήνα 2005).

Σε κείμενό της στον κατάλογο της έκθεσης, η οποία θα διαρκέσει έως τις 28 Ιανουαρίου 2018, η γενική γραμματέας του δ.σ. Τελλογλείου, Καθηγήτρια του ΑΠΘ, Αλεξάνδρα Γουλάκη - Βουτυρά, η οποία έχει τη γενική ευθύνη της διοργάνωσης, σημειώνει: «Ένα συγκινητικά υπέροχο αγαπημένο ζευγάρι καλλιτεχνών - πνευματικών ανθρώπων που συμπορεύτηκαν σαράντα πέντε χρόνια παρουσιάζεται μέσα από το έργο του στο Τελλόγλειο: Ο Πάρις Πρέκας και η Μερόπη Στεφανάτου Πρέκα. Ξεχωριστές ιδιοσυγκρασίες, ήρθαν κοντά στη ζωή, ταυτίστηκαν στο πέρασμα του χρόνου σε κοινά σημεία αρχών και ευαισθησίας που τείνουν να εξαφανιστούν: ευγένεια άλλης εποχής, αξιοπρεπείς, με παιδεία, σεμνότητα, συνέπεια, αίσθηση ευθύνης, σεβασμό στον άνθρωπο, στη φύση, ασυμβίβαστοι, παρακολουθούν με οξυμένη ευαισθησία τα κοινωνικά προβλήματα του σήμερα, μέσα από το πάθος για ομορφιά, αναζητώντας την ουσία των πραγμάτων με εφόδιο την τέχνη τους».

Πάρις Πρέκας, Νικητής και Ηττημένος, 1979, λάδι σε καμβά

Καλλιτέχνης με πολύπλευρο ταλέντο και διάθεση για πειραματισμούς, ο Πάρις Πρέκας (1926 - 1999), ξεκίνησε με αφετηρία τη ζωγραφική (ακουαρέλες, ελαιογραφίες), για να στραφεί στη γλυπτική (μέταλλο, πηλός, μάρμαρο, ξύλο), την κοσμηματογραφία, την αρχιτεκτονική διακόσμηση. Εμπνεύστηκε από την ελληνική αρχαιότητα, τη λογοτεχνία (Γ. Σεφέρης), την πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα.

Μερόπη Πρέκα, Ο ήχος του έρωτα, 1988, λάδι σε καμβά

Στο Τελλόγλειο, στον εκθεσιακό χώρο του ισογείου, θα παρουσιαστούν περισσότερα από εκατό έργα του (ζωγραφικά, γλυπτά, κοσμήματα και έπιπλα), αντιπροσωπευτικά των βασικών σταθμών της καλλιτεχνικής του διαδρομής. Κάποια από αυτά παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο κοινό: έργα εμπνευσμένα από το Τείχος του Βερολίνου, τα γεγονότα της 17ης Νοεμβρίου 1973 με την είσοδο του τανκ στο Πολυτεχνείο, αλλά και το δράμα της Κύπρου.

Εμπνευσμένα από την αρχαία ελληνική τέχνη είναι τα «Άλογα» και οι «Ίκαροι». Μαζί με τις «Μάσκες», τις «Ζώνες αγνότητας» και τη «Διαπόμπευση», φιλοτεχνήθηκαν από τον Πρέκα την περίοδο της Χούντας, ως προσπάθεια διεξόδου και καταγραφής της ζοφερής πραγματικότητας. Η ελληνική αρχαιότητα είναι παρούσα και στους «Ήρωες του Riace», έργα που εμπνεύστηκε με αφορμή την ανέλκυση από τον βυθό του Ιονίου, στα ανοιχτά της Καλαβρίας, δύο χάλκινων ανδρικών αγαλμάτων, τα οποία αποδόθηκαν στον Φειδία.

Πάρις Πρέκας, Ήρωες του Riace, 1989, ζωγραφική σε χαρτί και φύλλο χρυσού

Επίσης, στην έκθεση, παρουσιάζονται, μεταξύ άλλων: τα «Τάνκερ», σκουριασμένα σύμβολα της πετρελαϊκής κρίσης, ακουαρέλες με τοπία νησιών, ένα μεγάλων διαστάσεων ηλιακό ρολόι, κοσμήματα και έπιπλα, φτιαγμένα όλα από τον Πρέκα.

Παράλληλα, στον πρώτο όροφο του Τελλογλείου, θα παρουσιαστεί η πορεία της συζύγου του μεγάλου καλλιτέχνη, της ζωγράφου Μερόπης Πρέκα, με περισσότερες από 40 δημιουργίες της:  υαλογραφίες (βιτρό) και ζωγραφικά έργα. Στον χώρο, θα ζωντανέψει το εργαστήριο της καλλιτέχνιδας, με τον πάγκο εργασίας, αντικείμενα και εργαλεία της δημιουργικής της καθημερινότητας.

Μερόπη Πρέκα, Το τραγούδι των γλάρων, 1988, λάδι σε καμβά, 150Χ120 εκ., (Α΄ Βραβείο Ζωγραφικής Διεθνούς Εκθέσεως της Διεθνούς Μορφωτικής Ο-μοσπονδίας Γυναικών Παρίσι, 1995)

Μαγεμένη από τα χρωματιστά - φυσητά γυαλιά, η Μερόπη Πρέκα επιδόθηκε στην τέχνη της υαλογραφίας. Η αίσθηση της κίνησης που δίνει το φως και οι πολύχρωμες σκιές στους τοίχους δίνουν στο έργο της μια υπόσταση μοναδική. Η άνοιξη, ο ήλιος, το περιστέρι, σύμβολα του έρωτα και της ελευθερίας, και η ελληνική αρχαιότητα αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για τη δημιουργό. Ο κατεξοχήν θρησκευτικός χαρακτήρας της τέχνης του βιτρό  αποτυπώνεται σε μια σειρά από έργα της. Ωστόσο, η Μερόπη Πρέκα δηλώνει, πρωτίστως, ζωγράφος. Έτσι, στην έκθεση, παρουσιάζονται και σειρές ζωγραφικών έργων ανάλογης θεματικής και ευαισθησίας.

Μερόπη Πρέκα, Αντανακλάσεις, 2003, σύνθεση σε βιτρό, 160Χ160 εκ., Ιδιωτική κατοικία

Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών ΑΠΘ: Αγίου Δημητρίου 159^Α - Θεσσαλονίκη, τηλ.: 2310 991610. Τα έργα των εκθέσεων προέρχονται από την Εθνική Πινακοθήκη -  Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, ιδιωτικές συλλογές και από τη συλλογή του ίδιου του ζεύγους των καλλιτεχνών. Την επιμέλεια έχει η επιμελήτρια συλλογών Τελλογλείου, Χριστίνα Τσαγκάλια, με τη σύμπραξη της Μερόπης Πρέκα.

[email protected]