Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
O πρωθυπουργός συνέδεσε την εφαρμογή των νέων μέτρων (μειώσεις συντάξεων το 2019 και αφορολόγητου το 2020) με την απόφαση από την πλευρά των δανειστών για τα λεγόμενα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος.
Δεν πέρασαν παρά λίγες ώρες και το Βερολίνο, που πήρε το μήνυμα, το γύρισε πίσω. «Η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους θα εξεταστεί μόνο αφότου η Ελλάδα εφαρμόσει τις συμφωνημένες μεταρρυθμίσεις».
Τι εννοεί η εκπρόσωπος του γερμανικού ΥΠΟΙΚ, πως το χρέος μπορεί να τεθεί επί τάπητος από το 2019 ή μόνο αφού επιτευχθεί οριστική συμφωνία και νομοθετηθούν τα μέτρα, δηλαδή από τα τέλη Μαΐου με το καλό σενάριο;
Όλα αυτά θυμίζουν, για να δανειστούμε και το γλαφυρό παράδειγμα του Βόλφγκανγκ Μινχάου στους Financial Times για άλλα «ήξεις-αφήξεις», εκείνον που φτιάχνει μια λίστα με τις αποφάσεις του για το νέο έτος. Νούμερο ένα, να κόψω τη σοκολάτα. Νούμερο δύο, να πάρω διαζύγιο.
Δικαίως θα πείτε, συνεχίζει, ότι είναι παράλογη λίστα. Και πράγματι: αν θες σοβαρά να πάρεις διαζύγιο δεν θα το έβαζες σε λίστα, αν είσαι, όμως, τόσο σχολαστικός για να το βάλεις στη λίστα, δεν θα ήταν δεύτερο.
Το χρέος, για τον συνονόματο του Γερμανού αρθρογράφου υπουργό Οικονομικών μπαίνει, έπειτα από επτά χρόνια κρίσης και δύο ολοκληρωμένα προγράμματα διάσωσης, δεύτερο στη λίστα, γιατί πολύ απλά θέλει να αποφύγει συγκεκριμένες δεσμεύσεις για ελάφρυνσή του και δη σε προεκλογική περίοδο.
Ο γερόλυκος της γερμανικής πολιτικής εννοείται ότι δεν θέλει να πάρει διαζύγιο από το ΔΝΤ, αλλά ούτε από τους ψηφοφόρους, στους οποίους, όμως, μπορεί να υπερηφανευτεί ότι έκοψε τη σοκολάτα στην Ελλάδα τουλάχιστον μέχρι το 2020.
Πρόβλεψη; Μια λύση σαν τον δελφικό χρησμό. Προσοχή στο κόμμα, ανεξάρτητα από το χρώμα. Διαβάστε τις δηλώσεις Σουλτς για να μην έχετε αυταπάτες ακόμα.
