Από την έντυπη έκδοση
Του Μωυσή Λίτση
[email protected]
Και επί γης ειρήνη. Η φράση αυτή του Ευαγγελίου συνοδεύει πολλές φορές τις ευχές των Χριστουγέννων. Με όλα όσα συνέβησαν τις τελευταίες ημέρες (επίθεση σε χριστουγεννιάτικη αγορά στο Βερολίνο, δολοφονία Ρώσου πρέσβη κ.λπ.), η ευαγγελική ρήση φαντάζει πιο επίκαιρη από ποτέ, μέρες που ‘ναι.
Από το Χαλέπι μέχρι την Υεμένη και τη Λιβύη, κι από κει μέχρι τη Νίκαια, το Παρίσι και το Βερολίνο, η ανθρωπότητα παρακολουθεί ένα σπιράλ βίας. Ιδιαίτερα όσον αφορά την Ευρώπη, το σπιράλ αυτό ενισχύει την ανασφάλεια, αλλά και τις κραυγές μίσους. Οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες είχαν συνηθίσει σε έναν σχετικά ανέμελο τρόπο ζωής, ξεχνώντας ωστόσο ότι αυτό που απολάμβανε ο μέσος Ευρωπαίος, το στερούνταν χιλιάδες άνθρωποι στον πλανήτη, οι οποίοι βρίσκονται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο σε διαρκή... πόλεμο.
Οι ευθύνες για όσα συμβαίνουν στη γειτονιά μας, λίγα μίλια μακριά από τις ακτές της Μεσογείου, είναι πολλές… Οι ποικιλώνυμες, ωστόσο, δυτικές επεμβάσεις και η τακτική του «διαίρει και βασίλευε» που έχουν πριμοδοτήσει μεγάλες και μικρότερες περιφερειακές δυνάμεις έχουν συμβάλει σε αυτό το σκηνικό δράσης και αντίδρασης, στο οποίο τελικά θύματα είναι χιλιάδες ανυποψίαστοι πολίτες, είτε πεθαίνουν στο Χαλέπι και γίνονται πρόσφυγες στη Συρία, είτε σε κάποιο δρόμο ευρωπαϊκής μεγαλούπολης από κάποιον φανατικό ισλαμιστή.
Οι εντεινόμενοι περιφερειακοί ανταγωνισμοί, οι οποίοι εκτείνονται πέρα της θερμής ζώνης του πετρελαίου -βλέπε νοτιοανατολική Ασία- δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για αισιοδοξία.
Η ενίσχυση μάλιστα της άκρας δεξιάς στην Ευρώπη, την οποία τρομοκρατικά κτυπήματα σαν αυτό του Βερολίνου πριμοδοτούν, αλλά και η ανησυχία για το τι θα ακολουθήσει άμα τη αναλήψει των καθηκόντων του «πλανητάρχη» από τον Ντόναλντ Τραμπ προϊδεάζουν για ένα δύσκολο 2017 και όχι μόνο…
Οι κυβερνήσεις του δυτικού κόσμου δείχνουν ανήμπορες να αντιμετωπίσουν τις πολλαπλασιαζόμενες προκλήσεις, ρίχνοντας τις περισσότερες φορές λάδι στη φωτιά.
Όπως άλλωστε δείχνει η ανακατάληψη από τις συριακές δυνάμεις του Χαλεπιού, μία στρατιωτική νίκη δεν αρκεί για να ηττηθεί πολιτικά το φαινόμενο του ισλαμιστικού εξτρεμισμού, με το οποίο πολλοί έπαιξαν και εξακολουθούν να παίζουν στην εύφλεκτη περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Μοναδική ελπίδα να μην υποκύψουν οι πολίτες στον φόβο, αλλά οι δημοσκοπήσεις, δυστυχώς, άλλα δείχνουν…
