Στο πλαίσιο της επιδίωξής του για συνεργασίες με ελληνικούς και διεθνείς θεατρικούς Οργανισμούς, το Εθνικό Θέατρο συνεργάστηκε  για πρώτη φορά με το φημισμένο θέατρο Βαχτάνγκοφ της Μόσχας, και παρουσίασε το περασμένο καλοκαίρι τον «Οιδίποδα Τύραννο» του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία του πολυβραβευμένου Ρίμας Τούμινας.

Η σπουδαία δίγλωσση αυτή συμπαραγωγή, με Ρώσους και Έλληνες ηθοποιούς και τον Βίκτωρ Ντομπρονράβοφ στον κεντρικό ρόλο, η οποία σημείωσε τεράστια επιτυχία στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, τον Ιούλιο, και στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού, τον Σεπτέμβριο, παρουσιάζεται στο θέατρο Βαχτάνγκοφ της Μόσχας, στη Ρωσία, στις 12, 13 και 14 Νοεμβρίου, στις 7 το απόγευμα (τοπική ώρα Μόσχας), και, στη συνέχεια, θα παρουσιαστεί στην Αγία Πετρούπολη, στις 2 και 3 Δεκεμβρίου.

Ένας παλιός χρησμός επαληθεύτηκε

Το πιο εμβληματικό, ίσως, δράμα της αρχαίας γραμματείας, ο «Οιδίποδας Τύραννος» του Σοφοκλή, ανήκει στον Θηβαϊκό Κύκλο. Σύμφωνα με τις πηγές, διδάχθηκε για πρώτη φορά το 428 π.Χ., εν μέσω του Πελοποννησιακού Πολέμου και του λοιμού που είχε αποδεκατίσει τον λαό της Αθήνας. Στο επίκεντρο της θεματικής του, τίθεται το άτομο σε σχέση με την προσωπική του ελευθερία, την εξουσία, την κοινωνία και τη θεϊκή βούληση.

Η ιστορία του έργου εκτυλίσσεται στα ανάκτορα της Θήβας, που έχουν γεμίσει από ικέτες, οι οποίοι ζητούν από τον βασιλιά Οιδίποδα να βοηθήσει τον λαό. Ο λοιμός, που αποδεκατίζει την πόλη, έχει ανησυχήσει και τον ίδιο τον βασιλιά, ο οποίος έχει ζητήσει χρησμό από το Μαντείο των Δελφών. Ο χρησμός του Απόλλωνα προβλέπει πως η πόλη θα σωθεί, μόλις βρεθεί ο υπαίτιος για τον θάνατο του βασιλιά Λάιου και αποβληθεί από την πόλη.

Ο Οιδίποδας ξεκινά την έρευνα, που, όσο πιο βαθιά πηγαίνει, τόσο πιο κοντά τον φέρνει στην αλήθεια. Ο ίδιος, που έσωσε τη Θήβα από τη μάστιγα της Σφίγγας, τώρα τη μολύνει με τις πράξεις του. Ένας παλιός χρησμός επαληθεύτηκε. Όσο κι αν προσπάθησε να αποφύγει το πεπρωμένο του, κάθε πράξη του τον οδήγησε προς αυτό. Τώρα, ο μόνος δρόμος που μένει είναι αυτός της εξορίας.

Σκηνοθέτης: Rimas Tuminas, σκηνογράφος: Adomas Jacovskis, ενδυματολόγος: Maksim Obrezkov, συνθέτης: Faustas Latenas,  σύνθετης χορικών: Θοδωρής Αμπαζής, φωτιστής: Narek Tumanian, χορογράφος: Andzelika Cholina, δραματολόγος -  ακαδημαϊκός σύμβουλος: Dmitry Trubothckin, μετάφραση χορικών από τα αρχαία στα νέα ελληνικά: Έλσα Ανδριανού, μουσική διδασκαλία χορικών: Μελίνα Παιονίδου, βοηθός σκηνοθέτη: Irina Gromova, φωτογράφος παράστασης: Πάτροκλος Σκαφίδας. Διανομή: Evgeny Knyazev (Τειρεσίας), Liudmila Maksakova (Ιοκάστη), Pavel Yudin (στρατιώτης), Victor Dobronravov (Οιδίπους), Ekaterina Simonova (γυναίκα από το παλάτι), Valery Ushakov (αγγελιαφόρος από την Κόρινθο), Vitalijs Semjonovs (Κορυφαίος), Maxim Sevrinovskiy (αγγελιαφόρος από το παλάτι), Eldar Dzhanibekov (Κρέων), Artur Ivanov (βοσκός από τη Θήβα),  Evgeny Kosyrev (ιερέας), Irina Gromova (αγόρι). Χορός: Ilya Algaer, Παναγιώτης Αθανασόπουλος, Θανάσης Βλαβιανός,  Γιώργος Γάλλος, Δημήτρης Γεωργιάδης, Κώστας Κοράκης, Δαυίδ Μαλτέζε, Λεονάρδος Heifetz - Μπατής, Σωκράτης Πατσίκας, Γιώργος Στάμος, Σπύρος Τσεκούρας. Παιδιά: Αφροδίτη Αντωνάκη, Γεωργία Μητροπούλου.

naftemporiki.gr