Η μιτοφαγία, μια εξειδικευμένη μορφή κυτταρικής αυτοφαγίας, είναι σύμφωνα με τον καθηγητή Μοριακής Βιολογίας Συστημάτων στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης και διευθυντή του Ινστιτούτου Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ) στο Ηράκλειο Κρήτης, Νεκτάριο Ταβερναράκη ένας μηχανισμός που εμπλέκεται στη νόσο του Πάρκινσον.
Όπως ανέφερε ο καθηγητής, παρουσιάζοντας τη μελέτη του στο συνέδριο Genedis 2016 που έγινε στη Σπάρτη, τα μιτοχόνδρια δηλαδή τα οργανίδια του κυττάρου, που λειτουργούν ως εργοστάσια παραγωγής ενέργειας, έχουν κομβικό ρόλο στη διαδικασία της γήρανσης και κατ’ επέκταση στην εμφάνιση συνοδών νοσημάτων. Ο ίδιος διερεύνησε την πιθανότητα εμπλοκής τους και στη νόσο Πάρκινσον.
Όπως είπε, η μιτοφαγία είναι μια εξειδικευμένη μορφή κυτταρικής αυτοφαγίας. Πρόκειται δηλαδή για έναν επιλεκτικό τρόπο απομάκρυνσης και καταστροφής των μη λειτουργικών μιτοχονδρίων, τα οποία ταυτόχρονα υποκαθίστανται μέσω μιας άλλης διαδικασίας, της μιτοχονδριακής βιογένεσης. Μια πρωτεΐνη, η DCT-1/NIX που βρίσκεται στην επιφάνεια των μιτοχονδρίων, είναι αυτή που ρυθμίζει το συντονισμό των δύο παραπάνω διαδικασιών.
Σύμφωνα με την έρευνα του καθηγητή Ταβερναράκη διαπιστώθηκε ότι υπάρχει μείωση των επιπέδων μιτοφαγίας σε κύτταρα ασθενών με Πάρκινσον. Όπως ανέφερε ο καθηγητής, η μείωση αυτή οδηγεί, όπως όλα δείχνουν, σε προοδευτική συσσώρευση, κυρίως μη λειτουργικών μιτοχονδρίων, ως αποτέλεσμα τόσο της μη απομάκρυνσης των κατεστραμμένων όσο και της εξασθένισης στη δημιουργία νέων, λειτουργικών μιτοχονδρίων. Και αυτό τελικά οδηγεί με το σειρά του στην καταστροφή των νευρικών κυττάρων δηλαδή σε νευροεκφυλισμό και ελάττωση του προσδόκιμου επιβίωσης.
