Ύψιστα ηθικά διλήμματα αναλύονται σε μεγάλο βάθος, σε ένα λογοτεχνικό αριστούργημα, που παρασέρνει στον σκοτεινό λαβύρινθο μιας αλλοτριωμένης ψυχής, για να δημιουργήσει προβληματισμό για το αν είναι δίκαιο ένας ευφυής άνθρωπος να διαπράξει ένα έγκλημα, καταπατώντας τον νόμο, όταν, με την πράξη του αυτή, θα ωφελήσει την ανθρωπότητα.
Με επίκεντρο την ηθική, τον νόμο και τον άνθρωπο, ένα από τα σημαντικότερα έργα του σπουδαίου Ρώσου συγγραφέα και στοχαστή Φίοντορ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκι, το «Έγκλημα και τιμωρία», που παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία, σε διασκευή και σκηνοθεσία του αναμορφωτή του γεωργιανού θεάτρου και καλλιτεχνικού διευθυντή τού Kote Marjanishvili Theatre, Λεβάν Τσουλάτζε, μετά από 147 παραστάσεις, με πληρότητα θεατών που άγγιξε το 92%, επέστρεψε στο θέατρο Άνεσις.
Επιδιώκοντας να υπερβεί τα ηθικά κοινωνικά όρια Ήρωας του έργου είναι ο Ρασκόλνικωφ, φοιτητής της Νομικής, στην Πετρούπολη, ο οποίος διαπράττει τον διπλό φόνο μιας γριάς τοκογλύφου και της αφελούς αδελφής της. Κίνητρο της δολοφονίας είναι η ληστεία, αλλά, σε βάθος, ο ήρωας φαίνεται πως επεδίωξε να υπερβεί τα ηθικά κοινωνικά όρια. Μετά τη δολοφονία, κατακλύζεται από αντιφατικά συναισθήματα μεταξύ ενοχής και παράνοιας.
Κυρίαρχα πρόσωπα στη ζωή του, είναι ένας συμφοιτητής του, η αδελφή του και μία ορφανή νεαρή πόρνη. Διώκτης του είναι ένας δαιμόνιος ανακριτής, ο οποίος ξέρει από την αρχή πως είναι ο ένοχος και τον σπρώχνει να κάνει τρομερά λάθη, ώστε να αποκαλυφθεί. Χωρίς τη διάκριση καλού και κακού, η έννοια της ηθικής καταρρέει. Για τον Ρασκόλνικωφ, η υπακοή και η συμμόρφωση στους νομικούς κανόνες δεν συνεπάγεται πάντα την ηθική, καθώς η γυναίκα που δολοφονεί ασκεί απολύτως νόμιμα το επάγγελμά της, συντελώντας, όμως, στην κοινωνική αδικία και ανισότητα.
«Θείοι και ανθρώπινοι νόμοι ζητούν το οφειλόμενο αντίτιμο» Ο Ντοστογιέφσκι εμπνεύστηκε το έργο από ένα αληθινό περιστατικό, που συνέβη στα μέσα της δεκαετίας του 1860, όταν ένας φοιτητής δολοφόνησε έναν γέροντα, με κίνητρα παρόμοια με αυτά του Ρασκόλνικωφ. Ο ίδιος σημείωνε για το έργο του: «Εδώ, αναπτύσσεται η συνολική ψυχολογική διαδικασία του εγκλήματος. Ο δολοφόνος βασανίζεται από άλυτα προβλήματα και απρόσμενα συναισθήματα. Θείοι και ανθρώπινοι νόμοι ζητούν να τους καταβληθεί το οφειλόμενο αντίτιμο. Και, στο τέλος, αναγκάζεται να παραδοθεί, ούτως ώστε, παρότι ίσως πεθάνει στη φυλακή, να μπορεί να χαρεί τη συντροφιά των άλλων ανθρώπινων πλασμάτων. Τον οδηγεί σε αυτό η αίσθηση ότι απομονώθηκε από την υπόλοιπη ανθρωπότητα».
Ταυτότητα παράστασης
Διασκευή - σκηνοθεσία - φωτισμοί - μουσική επιμέλεια: Λεβάν Τσουλάτζε, μετάφραση (από τα γεωργιανά): Xάτια Γκόσουα, σκηνικά: Σταύρος Λίτινας, κοστούμια: Ηλένια Δουλαδίρη, εικαστική επιμέλεια: Αλίνα Αναστασιάδη, φωτογραφίες: Μελίνα Δόσιου, trailer: Filmotomy. Παίζουν: Ιεροκλής Μιχαηλίδης (ανακριτής Πορφύρης), Τάσος Ιορδανίδης (Ρασκόλνικοφ), Αννίτα Κούλη (Σόνια), Σοφία Πανάγου (Ντούνια), Δημήτρης Καπετανάκος (Ραζουμίχιν), Δημήτρης Διακοσάββας (γριά τοκογλύφος - Λούζιν), Θοδωρής Κατσαφάδος (Μαρμελάντωφ).
Πληροφορίες
Θέατρο Άνεσις: λεωφ. Κηφισίας 14 - Αμπελόκηποι, τηλ.: 210 7488881. Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη και Κυριακή: 19.30, Πέμπτη: 20.00, Παρασκευή και Σάββατο: 20.30. Προπώληση: ταμείο θεάτρου, ηλεκτρονικά: viva.gr.
naftemporiki.gr