Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Τρεις ημέρες (από τις 15 έως τις 17 Απριλίου) πολιτικών διαβουλεύσεων στην έδρα του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον και ένα καθοριστικό τετραήμερο τεχνικών διαβουλεύσεων στην Αθήνα (18-21 Απριλίου) έχει στη διάθεσή της η κυβέρνηση πριν από το Eurogroup στις 22 του μήνα στην Ολλανδία, προκειμένου να συμφωνήσει σε ένα staff level agreement με το κουαρτέτο.
Εν αντιθέσει όμως με το μουσικό σύνολο κλασικής μουσικής, και δη το πιο γνωστό, αυτό των εγχόρδων, συνήθως με δύο βιολιά, μια βιόλα και ένα βιολοντσέλο, το θεσμικό θα εκτελέσει το έργο «Πρώτη αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος» στη λεγόμενη «Κουφή ή Βουβή Εβδομάδα», την τελευταία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και προ της Μεγάλης Εβδομάδας, επειδή δεν τελούνται ακολουθίες, ούτε σημαίνουν καμπάνες.
Οι καμπάνες θα ηχήσουν μετά. Για τις ακολουθίες των μέτρων και των λυπητερών πακέτων, με τους εξάψαλμους της ορθόδοξης οικονομικής αληθείας.
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών σε ρόλο αναγνώστη προεικονίζει τον χρόνο της κρίσης, περί τα τέλη Απριλίου. «Είμαι βέβαιος ότι θα καταλήξουμε σε μια φιλική διευθέτηση. Δεν θα βρεθούμε ξανά αντιμέτωποι με μια κρίση στην Ελλάδα φέτος. Κανένας δεν απαιτεί η Ελλάδα να εφαρμόσει τα πάντα κατά γράμμα, αλλά το συνολικό αποτέλεσμα πρέπει να βγάζει νόημα...».
Καλοκαίρι με τρικυμία δεν θέλει ούτε ν’ ακούει το Βερολίνο και διαμορφώνει τη γραμμή με μεγάλη πλαστικότητα, αφήνοντας τη μουσική να αναπνέει, θέτοντας τη δεξιοτεχνία στην υπηρεσία της έκφρασης, δίνοντας περιεχόμενο ακόμα και στις απαιτητικές «παραλλαγές».
Χωρίς να μετακινείται από την ελάφρυνση της συζήτησης για το χρέος, χωρίς να χαλαρώνει τους όρους ή να δυναμώνει την ένταση, γιατί καραδοκούν και οι αντίπαλοι της παραμονής της Βρετανίας στην Ε.Ε.
Χωρίς να προσδίδει δραματικές διαστάσεις, πριν από την υπαινικτική, χαμηλόφωνη κατάληξη, σε μια ιστορία αντιφάσεων και προφάσεων, λαθών και παθών, ακόμη και κουφών όχι πριν από τη συμφωνία, αλλά χωρίς ακόμη συμφωνία.
