Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Ο Αριελ, ιστορώντας στον Πρόσπερο το ναυάγιο του πλοίου του αδερφού του, επαναλαμβάνει την κραυγή του Φερδινάνδου, καθώς αυτός πηδούσε στη θάλασσα: «Hell is empty, and all the devils are here!».
Δεν ξέρω πόσα βήματα είμαστε πριν από τη σαιξπηρική φράση στην «Τρικυμία», «η Κόλαση άδειασε και όλοι οι δαίμονες είναι εδώ», αλλά για την τρικυμία δεν έχω αμφιβολία. Σε αντίθεση, όμως, με τους ήρωες του ελισαβετιανού δραματουργού, εμείς παρατηρούμε σαν να υπνοβατούμε. Επαναπροωθήσεις που κράτησαν μια μέρα, βρέφος να ίπταται στο λιμάνι, κλειστές διαβάσεις, εντάσεις και αποδράσεις, μη σύννομες αντιδράσεις, περιφερόμενες καταστάσεις, προφάσεις και περίεργες φάσεις.
Υπόγειες συγκρούσεις και υπέργειες επιθέσεις, αλληλοκατηγορίες, που παράγουν θόρυβο, για να σκεπάσουν ελλείψεις, εκρήξεις και ανομολόγητα ή ομολογημένα πάθη, τετριμμένα και ανιαρά, μικρογεγονότα, που συνθέτουν τη μεγάλη εικόνα, προσλήψεις στενογράφων -εν έτει 2016- και υπαλλήλων της Αγροτικής Τράπεζας, η οποία πλέον δεν υπάρχει, παρά μόνο στις καρδιές των αγροτών και των κομμάτων.
Κομμάτι δύσκολο να μη γελάσεις, βουλιάζοντας στις αντιφάσεις. Συνεχίζουμε, λοιπόν, «με καλή πίστη», όπως στη διαπραγμάτευση; Με τη δική μας, που ‘χει βγει; Με των άλλων, των δυνατών και των μεγάλων; Τι μπέρδεμα, τι ξόδεμα σε τούτο το τρίγωνο.
Των Βερμούδων ή ερωτικό, όπως το περιγράφει η «Suddeutsche Zeitung»; «Το Βερολίνο θέλει να κρατήσει την Αθήνα στη νομισματική ένωση, εάν βοηθήσει το Ταμείο να αποτραπεί η χρεοκοπία. Η Αθήνα θέλει να μείνει μαζί με το Βερολίνο στη νομισματική ένωση, δεν εκτιμά όμως καθόλου τον συνδυασμό με το ΔΝΤ. Το τελευταίο θα ήθελε να συνεργαστεί με την Αθήνα και το Βερολίνο, δεν μπορεί όμως μέχρι τώρα, γιατί το Βερολίνο αρνείται τους όρους του Ταμείου. (…) Ομως μέχρι πότε;».
Μέχρι να μειωθεί το χρέος ή ν’ αδειάσει η Κόλαση.
