Το «άνοιγμα» των διαστημικών επιχειρήσεων/ εξερεύνησης του διαστήματος σε όλους, ακόμα και σε ιδιώτες με «φυσιολογικούς» οικονομικούς πόρους, επιδιώκουν ερευνητές του Arizona State University (ASU) που αναπτύσσουν τον SunCube FemtoSat: έναν μικροσκοπικό δορυφόρο ο οποίος χωρά στη χούφτα του ενός χεριού και η εκτόξευση του οποίου είναι πάμφθηνη σε σχέση με τα σημερινά δεδομένα- στα 3.000 δολάρια για χαμηλή γήινη τροχιά.
«Με ένα διαστημόπλοιο τέτοιου μεγέθους, κάθε πανεπιστήμιο θα μπορεί να το κάνει, κάθε εργαστήριο, κάθε χομπίστας» λέει στο ASU Now ο Τζεκάν Θάνγκα, βοηθός καθηγητής στο School of Earth and Space Exploration και επικεφαλής του Space and Terrestrial Robotic Exploration (SpaceTREx) Laboratory.
O Θάνγκα και η ομάδα του, τελειόφοιτων και προπτυχιακών φοιτητών, έχουν περάσει τα τελευταία δύο χρόνια αναπτύσσοντας τον εν λόγω δορυφόρο αναπτύσσοντας τον διαστάσεων 3x3x3 cm δορυφόρο SunCube FemtoSat. Το όραμά τους περιλαμβάνει έναν «αστερισμό» τέτοιων σκαφών- πολλά μικρά «μάτια» σε πολλά μέρη, με σμήνη που, π.χ., θα επιθεωρούν διαστημόπλοια που έχουν υποστεί ζημιές από κάθε δυνατή γωνία.
Το σκάφος φέρει σύστημα προώθησης, συλλογής δεδομένων και δυνατότητες επικοινωνίας, καθώς και έναν μικρό χώρο για φορτίο. Τα έξοδα εκτόξευσης ανέρχονται περίπου στα 1.000 δολάρια για αποστολή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, ή στα 3.000 για χαμηλή γήινη τροχιά (αν και η διαφυγή από τη Γη φτάνει τα 27.000), τη στιγμή που αυτή τη στιγμή βρίσκονται γύρω στα 60.000-70.000 δολάρια ανά κιλό φορτίου, κάτι που καθιστά το κόστος απαγορευτικό για πολλά εκπαιδευτικά ιδρύματα, αλλά και μεμονωμένα άτομα που ενδεχομένως να ενδιαφέρονταν. Επίσης, το κόστος αναμένεται να μειωθεί στο μισό μετά την έναρξη της χρήσης του Falcon Heavy της SpaceX.
Όσον αφορά στο πόσο κοστίζουν τα εξαρτήματά του, το κόστος είναι της τάξης μερικών εκατοντάδων δολαρίων- εξαιρετικά χαμηλό για δορυφόρο, ειδικά από τη στιγμή που τμήματα όπως οι ηλιακοί συλλέκτες δεν διατίθενται σε τέτοιο μέγεθος, οπότε παρέχονται με έκπτωση από τους κατασκευαστές.
«Αυτό είναι μέρος του στόχου μας- Διάστημα για όλους. Έτσι αναζωογονείς ένα πεδίο, βάζεις περισσότερους ανθρώπους στην τεχνολογία» λέει σχετικά ο Θάνγκα. Ο ίδιος βλέπει χρήση τέτοιων δορυφόρων στους τομείς της εκπαίδευσης, των πειραμάτων, της βιοχημικής/ φαρμακευτικής έρευνας αλλά και της φωτογραφίας: «Είναι σαν να έχεις τη δική σου GoPro στο Διάστημα».
Γενικότερα, την τελευταία δεκαετία η διαστημική βιομηχανία βιώνει την επανάσταση των CubeSats: «Μίνι» δορυφόρων που κοστίζουν λίγο όσον αφορά στην εκτόξευση και λειτουργία τους (που μπορεί να είναι από λήψη εικόνων της επιφάνειας της Γης μέχρι τηλεπικοινωνίες ή επιστημονικά πειράματα). Αν και οι CubeSats είναι ήδη αρκετά οικονομικοί, αρκετοί είναι αυτοί που επιδιώκουν να κάνουν τους δορυφόρους ακόμα πιο φθηνούς, μειώνοντας περαιτέρω το μέγεθός τους: Πέραν των δορυφόρων του ASU, στο αντικείμενο δουλεύουν και εταιρείες όπως η ThumbSat.Inc, που αναπτύσσει «ThumbSats»: Μικροσκοπικούς και φθηνούς δορυφόρους, που ελέγχονται από μικροσκοπικές πλακέτες και οι διαστάσεις τους κινούνται στην τάξη των χιλιοστών (48mm x 48 mm x 32 mm, βάρους 25 γραμμαρίων).
