Από την έντυπη έκδοση
Της Έφης Τριήρη
[email protected]
Στις παρυφές των αγορών, της οικονομίας, των αντοχών μας... σε ένα «ασανσέρ» που δοκιμάζει τις πολιτικές των κυβερνήσεων και των κεντρικών τραπεζιτών.
Τη μία ημέρα οι αγορές βουλιάζουν στα τάρταρα και την άλλη σημειώνουν άλμα, σε έναν φαύλο κύκλο στον οποίο φαίνεται να έχει εισέλθει η παγκόσμια οικονομία μέσα σε ένα «παιχνίδι» πολιτικό, οικονομικό, χρηματοπιστωτικό, γεωπολιτικό, που δεν ξέρεις πού θα καταλήξει.
Αναλυτές μιλούν για την «τέλεια καταιγίδα», προσπαθώντας να απαντήσουν στο βασανιστικό ερώτημα εάν η «φούσκα» που δημιούργησε το άφθονο χρήμα στις αγορές μπορεί να «σκάσει» ελεγχόμενα. Ο ΟΟΣΑ υποβάθμισε και πάλι τις προβλέψεις του για την παγκόσμια ανάπτυξη. Το ίδιο έκαναν πρόσφατα το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα, με αφορμή τις απογοητευτικές επιδόσεις των μεγάλων αναδυόμενων οικονομιών.
Κοινή παραδοχή ότι η νομισματική πολιτική δεν μπορεί να λειτουργήσει από μόνη της... Κάτι που έχει γίνει απόλυτα αντιληπτό. Η ΕΚΤ έχει προβεί σε αλλεπάλληλα μέτρα στήριξης της οικονομίας, μη συμβατικά, αλλά και μη λειτουργικά, συνεχίζοντας να διαβλέπει κινδύνους ως προς την ανάπτυξη και τον πληθωρισμό. Το ίδιο και η κεντρική τράπεζα της Ιαπωνίας, που δέχεται τώρα πυρά για τα αρνητικά της επιτόκια.
Σε άνευ προηγουμένου μέτρα και η κεντρική τράπεζα της Κίνας, χωρίς ωστόσο κάποιο όφελος ορατό. Και στην αντίπερα όχθη, η Φέντεραλ Ριζέρβ, που (ίσως) και να βιάστηκε να αυξήσει το επιτόκιό της, καθώς παραδέχεται ότι ανησυχεί για τις προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας και για την πτώση των τιμών πετρελαίου.
Η νομισματική πολιτική λοιπόν χρειάζεται τη συνδρομή των κυβερνήσεων. Τι συνδρομή; Και ποιων κυβερνήσεων; Νέα μέτρα δημοσιονομικού χαρακτήρα από κυβερνητικούς σχηματισμούς εύθραυστους και εγκλωβισμένους σε πολιτικές αδιέξοδες και μη ελπιδοφόρες; Το ένα πρόβλημα φέρει το άλλο: το φρενάρισμα της παγκόσμιας οικονομίας μειώνει τη ζήτηση για πετρέλαιο, η τιμή του οποίου έχει πέσει τόσο χαμηλά που συρρικνώνει τα έσοδα των πετρελαιοπαραγωγών χωρών και δημιουργεί αποπληθωρισμό στην Ευρωζώνη, χωρίς τελικά να βοηθά ουσιαστικά και τις καταναλώτριες χώρες, με τη Βενεζουέλα υποψήφια για χρεοκοπία και τις αναδυόμενες οικονομίες να συμπιέζονται υπό το βάρος των τεράστιων χρεών τους. Το 2016 είχε χαρακτηριστεί αβέβαιο. Τώρα γίνεται ζόρικο και επικίνδυνο...
