Από την έντυπη έκδοση
Του Πάνου Κακούρη
[email protected]
Η σκλήρυνση της στάσης του ΔΝΤ στη διαπραγμάτευση των θεσμών με την ελληνική κυβέρνηση δεν αποτέλεσε κεραυνό εν αιθρία, αλλά είναι απλά η επιβεβαίωση των πληροφοριών των τελευταίων ημερών, που θέλουν το Ταμείο να επιβάλει τους δικούς του όρους προκειμένου να παραμείνει και μετά τον Μάρτιο του 2016 στο ελληνικό πρόγραμμα.
Προχθές, ο διευθυντής του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ, ο γνωστός μας Πολ Τόμσεν, ποσοτικοποίησε σε εφιαλτικά επίπεδα, σε 9 δισ. ευρώ, το ύψος των δημοσιονομικών παρεμβάσεων που χρειάζεται η Ελλάδα, με νέες περικοπές και των συντάξεων.
Εάν ληφθούν τα νέα μέτρα των 9 δισ. ευρώ, απλά θα προστεθούν στα 70 δισ. ευρώ που έχουν επιβληθεί από το 2010, με υποδείξεις και του κ. Τόμσεν ως μέλους της τρόικας.
Και τι αποτέλεσμα είχαν; Βύθισαν την οικονομία σε ύφεση για μια εξαετία, χάθηκε το 25% του ΑΕΠ κ.λπ., ενώ τα νέα μέτρα την ύφεση 0,7% του 2015 θα τη διευρύνουν τα επόμενα χρόνια.
Αργότερα θα έρθει κάποιος από το ΔΝΤ και θα πει «κάναμε λάθος» στο ελληνικό πρόγραμμα, όπως το έχουν ήδη παραδεχτεί, αλλά επιμένουν. Και ο ίδιος ο Π. Τόμσεν εμφανίζεται ανακόλουθος.
Τον Αύγουστο του 2010 δήλωνε πως δεν μπορεί να μειωθούν άλλο μισθοί και συντάξεις.
Ακολουθεί η ίδια δήλωση τον Μάιο του 2011, με τη σημείωση ότι «τώρα πρέπει να πληρώσουν οι φοροφυγάδες».
Τον Οκτώβριο του 2012 παραδέχεται πως «ήταν λάθος η πολύ γρήγορη δημοσιονομική προσαρμογή, αφού οδήγησε σε βαθύτερη ύφεση», ενώ τον Απρίλιο του 2015 δηλώνει πως το ασφαλιστικό αποτελεί ένα μεγάλο πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί, προσθέτοντας πως «δεν ζητάμε οριζόντιες περικοπές, ποτέ δεν τις ζητήσαμε»!
Ολοι ξέρουμε τι ακολούθησε.
Οι ανακολουθίες του Π. Τόμσεν δεν διευκολύνουν το έργο της κυβέρνησης, καθώς το στέλεχος του ΔΝΤ έχει το πάνω χέρι.
Η κυβέρνηση είναι πλέον αντιμέτωπη με πιέσεις για νέα μέτρα, περισσότερο επώδυνα από εκείνα που ήδη έχουν ξεσηκώσει αγρότες και επαγγελματίες και κινδυνεύουν ξανά οι «κόκκινες» γραμμές της.
Συμμάχους δεν διαθέτει. Η Ευρωζώνη μπορεί να τηρεί ίσες αποστάσεις, φραστικά, αλλά στην προχθεσινή συνεδρίαση του Eurogroup, όπου ο Π. Τόμσεν είπε πάνω κάτω τα ίδια, δεν του απάντησε κανείς.
Εξάλλου το ΔΝΤ έχει διαμηνύσει πως εάν η ασφαλιστική μεταρρύθμιση δεν είναι γενναία, τότε θα απαιτηθεί μεγαλύτερη μείωση του ελληνικού χρέους, δηλαδή να επιβαρυνθούν περισσότερο οι χώρες της Ευρωζώνης.
Οσο για τη στάση των ΗΠΑ, εάν ήταν διαφορετική θα είχε εκφραστεί μέσω του ΔΝΤ. Είναι αφελές να πιστεύει κανείς πως το ΔΝΤ δεν κινείται στη «γραμμή» του Λευκού Οίκου.
Πρόκειται για ένα νέο αδιέξοδο, που υποκρύπτει νέες περιπέτειες, μεταξύ των οποίων είναι και οι εκλογές, αλλά το σίγουρο είναι η παράταση της αβεβαιότητας.
