Από την έντυπη έκδοση
Του Μωυσή Λίτση
[email protected]
Με ανακούφιση υποδέχθηκε ο γαλλικός Τύπος την ήττα της Μαρίν Λεπέν και του Εθνικού Μετώπου στον δεύτερο γύρο των περιφερειακών εκλογών στη Γαλλία.
Το Εθνικό Μέτωπο δεν κατάφερε να ελέγξει καμιά από τις 13 περιφέρειες της Γαλλίας, η πλειοψηφία των οποίων περνά στα χέρια των Ρεπουμπλικανών του Σαρκοζί.
Η εκλογική ήττα της Λεπέν οφείλεται αποκλειστικά στην τακτική των αντιπάλων της να ενωθούν, με τους Σοσιαλιστές υποψηφίους να παραιτούνται από ορισμένες περιφέρειες, παρά σε κάποια εγρήγορση αντιφασιστικών δυνάμεων για το κακό που θα έφερνε σε συμβολικό αλλά και πρακτικό επίπεδο η επικράτηση του Εθνικού Μετώπου έστω και σε μία περιφέρεια.
Η νίκη των αντιπάλων της Λεπέν δεν είναι παρά πύρρειος, αφού το Εθνικό Μέτωπο εδραιώνει την παρουσία του και απειλεί να εκπορθήσει το σύμβολο της Γαλλικής (και για πολλούς Ευρωπαϊκής) Δημοκρατίας, το Ελιζέ.
Παρά την ήττα, το Εθνικό Μέτωπο είναι πρώτο κόμμα στη Γαλλία με ποσοστό που πλησιάζει το 30%. Σε δύο τουλάχιστον περιφέρειες το κόμμα της Λεπέν συγκέντρωσε πολύ υψηλά ποσοστά, 42,8% και 46,2%.
Το κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα (προσωπικοτήτων όπως ο Μιτεράν, για να μην αναφερθούμε σε παλαιότερους ηγέτες του, όπως ο Λέον Μπλουμ ή ο ιδρυτής του, Ζαν Ζορές) έχει καταποντιστεί στην τρίτη θέση, εξασφαλίζοντας μόλις τρεις περιφέρειες, όταν στις εκλογές του 2010 έλεγχε σχεδόν όλες, 21 στις 22 γαλλικές περιφέρειες (με νόμο του 2014 οι περιφέρειες μειώθηκαν σε 13), χάνοντας ακόμη και την περιφέρεια του Παρισιού.
Ο κακός οιωνός της ανόδου της γαλλικής ακροδεξιάς είχε φανεί από το 2002, όταν για πρώτη φορά ο ιδρυτής του Εθνικού Μετώπου Ζαν-Μαρί Λεπέν περνούσε στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών.
Σε δημοσκόπηση της εταιρείας BVA το 57% των Γάλλων δηλώνει ότι το Εθνικό Μέτωπο θα πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν ένα κόμμα όπως όλα τα άλλα.
Η επιρροή του κόμματος αγγίζει πλέον όλα τα κοινωνικά στρώματα, από τους δημόσιους υπάλληλους μέχρι τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, τους αγρότες, αλλά και τη νεολαία, που είναι η ελπίδα για το μέλλον κάθε χώρας…
Η άκρα Δεξιά ισχυροποιείται παντού στην Ευρώπη, αλλά και στις ΗΠΑ, όπως δείχνει η πιθανότητα ο φαιδρός Ντόναλντ Τραμπ να γίνει σύντομα «πλανητάρχης», με τους ψηφοφόρους, κυρίως των κομμάτων εξουσίας (Κεντροδεξιάς και Κεντροαριστεράς), να έχουν όλο και περισσότερο την αίσθηση του «τι Πλαστήρας, τι Παπάγος», στρεφόμενοι σε ξενοφοβικά κόμματα, που υπόσχονται περασμένα μεγαλεία...
Η Λεπέν προς το παρόν ηττήθηκε. Ο λεπενισμός, όμως, όχι…
