Από την έντυπη έκδοση
Της Νατάσας Στασινού
[email protected]
«Θα έπρεπε να έχουμε χάσει τον ύπνο μας» διεμήνυσε από το Παρίσι ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας, Τζιμ Γιονγκ Κιμ, μιλώντας για την κλιματική αλλαγή, την «πλέον σοβαρή απειλή για την ανθρωπότητα».
Σε ακόμη πιο δραματικούς τόνους ο Πάπας Φραγκίσκος: «Είναι πιθανότατα η τελευταία ευκαιρία να αποτρέψουμε την καταστροφή… ο κόσμος βρίσκεται στα πρόθυρα της αυτοκτονίας» προειδοποίησε.
Ακόμη κι αν οι δηλώσεις δεν συγκινούν, δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια στα επιστημονικά στοιχεία, αλλά και τα σήματα κινδύνου που στέλνει η ίδια η πραγματικότητα. Φέτος ζούμε το πιο θερμό έτος όλων των εποχών.
Τα ακραία καιρικά φαινόμενα, από τις περιόδους έντονης ξηρασίας έως τις πλημμύρες και τους τυφώνες, είναι ολοένα πιο συχνά, οι εποχές «μπερδεύονται», οι πάγοι λιώνουν και η στάθμη των υδάτων ανεβαίνει απειλητικά. Περισσότεροι από 375 εκατ. άνθρωποι βιώνουν καταστροφές συνδεόμενες με την κλιματική αλλαγή.
Ο πλανήτης «φλέγεται» και οι περίπου 150 ηγέτες που έχουν συγκεντρωθεί στη γαλλική πρωτεύουσα καλούνται να τον σώσουν. Τρεις είναι οι χώρες που κρατούν κατά κύριο λόγο το μέλλον της Γης στα χέρια τους.
Θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων; Οι ΗΠΑ, η Κίνα και η Ινδία ευθύνονται για το 40% περίπου των εκπομπών, που προκαλούν υπερθέρμανση του πλανήτη.
Οι δύο πρώτες, ύστερα από χρόνια στείρας αντιπαράθεσης με την Ε.Ε. και άλλες χώρες, που επεδίωξαν με ταχύτερο βηματισμό τη στροφή στην πράσινη ενέργεια, και έχοντας στο παρελθόν αμφισβητήσει ακόμη και τα επιστημονικά ευρήματα, σήμερα εμφανίζονται έτοιμες για ουσιαστική δράση. Η τρίτη δίνει ακόμη προτεραιότητα στην ταχύτητα και όχι στη βιωσιμότητα της ανάπτυξής της, αλλά μοιάζει απομονωμένη στη γαλλική πρωτεύουσα.
Για πρώτη φορά εκφράζεται πραγματική αισιοδοξία για μία παγκόσμια συμφωνία. Ο στόχος του περιορισμού της αύξησης της θερμοκρασίας στους 2 βαθμούς Κελσίου δεν θεωρείται από όλους επαρκής. Η υιοθέτησή του, ωστόσο, θα αποτρέψει τουλάχιστον τα χειρότερα.
Όσοι ζητούν δράση έχουν στο πλευρό τους και έναν άσπονδο σύμμαχο: τους ενεργειακούς κολοσσούς, οι οποίοι ζητούν μάλιστα διατίμηση των δικαιωμάτων εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα σε επίπεδα που να αποθαρρύνει τις επιχειρήσεις να ρυπαίνουν.
Η «ευαισθησία» τους πηγάζει πρωτίστως από την πεποίθηση ότι ο περιορισμός της χρήσης του άνθρακα θα οδηγήσει σε αύξηση για ζήτηση φυσικού αερίου, στο οποίο στηρίζουν σημαντικό μέρος της κερδοφορίας τους.
Γνωρίζουν επίσης καλά ότι κέρδος μπορούν να έχουν μόνο σε έναν βιώσιμο πλανήτη. Τα κίνητρα σε κάθε περίπτωση είναι δευτερεύοντα μπροστά στην ανάγκη για δράση.
Το 95% των ειδικών επιστημόνων δηλώνει ότι η κλιματική αλλαγή υφίσταται και την προκαλεί ο άνθρωπος. Το διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα έχει αυξηθεί 42% από την εποχή της βιομηχανικής επανάστασης.
Και εάν το κόστος δεν γίνεται κατανοητό σε όρους απειλής για την ανθρώπινη υγεία και το μέλλον της Γης, ας σκεφτούμε τουλάχιστον ότι η αδράνειά μας στοιχίζει περισσότερο από 1 τρισ. δολάρια ετησίως. Εχουμε την πολυτέλεια ακόμη μιας χαμένης ευκαιρίας;
