Στον βρετανό συγγραφέα Χάρολντ Πίντερ (Harold Pinter) απονεμήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2005. Ο Πίντερ γεννήθηκε στο Χάκνι του Ιστ Εντ στις 10 Οκτωβρίου 1930. O Πίντερ με χιούμορ και κυνισμό περιγράφει ανθρώπους που προσπαθούν να επικοινωνήσουν, ενώ μια απειλή εισβάλλει στη ζωή τους.
Ξεχωρίζει για τη μοναδική χρήση των διαλόγων μέσω των οποίων διαπραγματεύεται τη μεταξύ των ηρώων αποξένωση και εξερευνά τα νοηματικά επίπεδα που προκύπτουν από τις παύσεις και τη σιωπή.
Ο Πίντερ γίνεται δεκτός στη Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης (R.A.D.A.) το 1948. Ενα χρόνο αργότερα την εγκαταλείπει για να περιοδεύσει έως το 1957, με διάφορους θιάσους ανά τη Μεγάλη Βρετανία. Εμφανίζεται στο χώρο της συγγραφής με «Το δωμάτιο» («The Room»), το 1957. Ο «Επιστάτης» («The Caretaker»), ένα έργο για δύο νευρωτικά αδέλφια, η εύθραυστη σχέση των οποίων ταράζεται από έναν «εισβολέα», τον καθιέρωσε ως ανανεωτικό συγγραφέα.
Στα έργα του Πίντερ συμπεριλαμβάνονται το «Πάρτι Γενεθλίων» («The Birthday Party» - 1958), «Ο Εραστής» («The Lover»- 1962), «Οι Παλιοί Καιροί» («The Old Times»- 1971) και «Η Προδοσία» («The Betrayal»- 1979).
Εγραψε επίσης έργα για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση, καθώς και κινηματογραφικά σενάρια («Η ερωμένη του Γάλλου υπολοχαγού» με τη Μέριλ Στριπ). Το 1995 τιμήθηκε από τη Μ. Βρετανία με το Βραβείο Olivier για τη συνεισφορά του στο θέατρο, ενώ έχει κερδίσει διακρίσεις και επαίνους για την προσφορά του στην τέχνη.
Αν και τα έργα της νεανικής της περιόδου χαρακτηρίζονται από τον ατομικότητα και το σχεδόν απολιτικό των ηρώων, ο Χάροντ Πίντερ τα τελευταία 25 χρόνια παρεμβαίνει συστηματικά στα πολιτικά δρώμενα.
Ακόμη και μετά την διάγνωση καρκίνου του οισοφάγου πριν δύο χρόνια, ο Πίντερ δεν έχει πάψει ούτε στιγμή να καταγγέλλει τις επιλογές του βρετανού πρωθυπουργού, Τόνι Μπλερ, όσον αφορά τον πόλεμο στο Ιράκ πρόσφατα, και στη Γιουγκοσλαβία, παλαιότερα.
Ο Πίντερ δήλωσε πρόσφατα ότι δεν θέλει να αναφέρονται στο ίδιο ως συγγραφέα αλλά ως πολιτικό ακτιβιστή -αυτοπροσδιορίζεται όχι ως Βρετανός αλλά ως πολίτης του κόσμου.
K.T.