Από την έντυπη έκδοση
Του Βασίλη Κωστούλα
[email protected]
Ο ένας τρόπος να αναλύεις την εικόνα σου είναι να εστιάζεις στον καθρέφτη. Ο άλλος τρόπος είναι να κοιτάζεις γύρω σου. Αποκτάς έτσι σημείο αναφοράς και μέτρο σύγκρισης.
Τα τελευταία τρία χρόνια είχα την τύχη ως δημοσιογράφος και την ατυχία ως Έλληνας να παρακολουθήσω το ετήσιο συνέδριο του Economist στη Λευκωσία.
Η πρώτη διοργάνωση συνέπεσε με το σοκ του bail in. Η δεύτερη με την πικρή γεύση της εφαρμογής του μνημονίου. Η τρίτη, πριν από λίγες μέρες, κινήθηκε μέσα σε ένα εντελώς διαφορετικό κλίμα.
Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, που τον πρώτο χρόνο ήταν απασχολημένοι με το «κούρεμα» των κυπριακών καταθέσεων και τον δεύτερο συνιστούσαν σε άτεγκτο, ενίοτε στριφνό, ύφος την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων, αυτή τη φορά εμφανίστηκαν με διθυράμβους για τις επιδόσεις του πολιτικού συστήματος και την ωριμότητα της κοινωνίας στην Κύπρο.
Η κυπριακή οικονομία εξήλθε από την ύφεση καταγράφοντας ανάπτυξη 1%-1,5% αυτό το έτος.
Πρόσφατα εξέδωσε 10ετές ομόλογο με επιτόκιο 4,5%. Υψηλό για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, αλλά το χαμηλότερο που έχει επιτύχει ποτέ η χώρα για δανεισμό αντίστοιχης διάρκειας.
Ο οίκος Fitch αναβάθμισε κατά 2 βαθμίδες με θετική προοπτική το αξιόχρεο της Κύπρου, η οποία αναρριχήθηκε 13 θέσεις στην κατάταξη της Παγκόσμιας Τράπεζας ως προς το επιχειρηματικό περιβάλλον και βρίσκεται ανάμεσα στις 10 χώρες με τη μεγαλύτερη πρόοδο στον τομέα της προσέλκυσης επενδύσεων.
Τις προάλλες άρχισε η 8η αξιολόγηση του προγράμματος, τυπικά προτελευταία, πρακτικά τελευταία.
Το αργότερο έως τις 31 Μαρτίου η Κύπρος θα είναι ελεύθερη να χαράξει τη δική της πολιτική. Για έναν πολύ απλό λόγο. Θα έχει σταθεί στα πόδια της.
Αφού σταθεροποίησε το οικονομικό περιβάλλον και αποκατέστησε τη διεθνή αξιοπιστία της, αφιερώνει ήδη τις δυνάμεις της στην προσέλκυση ξένων κεφαλαίων για τη δημιουργία θέσεων εργασίας.
Παραμένουν βεβαίως άμεσα προβλήματα, όπως τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, τα οποία ξεπερνούν το 50% των συνολικών δανείων, αν κι έχουν αρχίσει να αποκλιμακώνονται, από 23,7 δισ. τον Απρίλιο σε 22,8 δισ. τον Αύγουστο, μετά την ψήφιση και μόνο της νομοθεσίας για τις… εκποιήσεις.
Είναι η Κύπρος success story;
Η απάντηση είναι υποκειμενική, από τη στιγμή που «αγκάθια» παραμένουν και τα όποια οφέλη της συνέπειας στο πρόγραμμα δεν έχουν γίνει επαρκώς αισθητά στην κυπριακή κοινωνία. Άλλωστε, μόλις πριν από 2,5 χρόνια σχηματίζονταν ουρές στα ΑΤΜ.
Αντικειμενικό όμως είναι το γεγονός ότι όπου σταθείς και όπου βρεθείς στην Κύπρο θα ακούσεις για την ελληνική διαχείριση της κρίσης ως τρανό παράδειγμα προς αποφυγή.
Η Πορτογαλία δανείζεται «τσάμπα». Η Ισπανία «τρέχει» φέτος με 3% ανάπτυξη, η Ιρλανδία ίσως και με 6%. Η Κύπρος εισπράττει εύσημα.
Όταν όλοι γύρω σου τραβούν άλλη πορεία, τότε υπάρχει σοβαρή πιθανότητα εσύ να βαδίζεις στον λάθος δρόμο.
Κινδυνεύεις έτσι να διαπιστώσεις ότι είσαι πράγματι αυτό που σου προσάπτουν.
Ειδική περίπτωση.
