Από την έντυπη έκδοση
Του Μωυσή Λίτση
[email protected]
Σε νέα φάση έχει εισέλθει η κρίση στη Συρία, μετά τις αεροπορικές επιθέσεις της Ρωσίας. Οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί θα διαρκέσουν αρκετούς μήνες, διαμηνύει η Μόσχα, ενώ, όπως μετέδωσε πρόσφατα το πρακτορείο Ρόιτερς, δεν αποκλείεται η συνδρομή ιρανικών χερσαίων δυνάμεων και μαχητών της λιβανέζικης Χεζμπολάχ, στην προσπάθεια του Ασαντ να επανακτήσει τον έλεγχο περιοχών από το Ισλαμικό Κράτος.
Η ρωσική εμπλοκή στη Συρία έρχεται να καλύψει το κενό αμερικανικής (και ευρωπαϊκής) πολιτικής στο θέμα αυτό. Ο λεγόμενος πόλεμος κατά της τρομοκρατίας στηρίχτηκε στην αφελή εκτίμηση της κυβέρνησης Μπους ότι η ανατροπή των δεσποτικών αραβικών καθεστώτων θα οδηγούσε αυτομάτως και στον εκδημοκρατισμό, προκαλώντας ένα «ντόμινο» ανάλογο με αυτό της κατάρρευσης των καθεστώτων του «υπαρκτού σοσιαλισμού» στα τέλη του ‘90.
Με το που ξέσπασε η λεγόμενη «αραβική άνοιξη», οι περιφερειακές δυνάμεις έσπευσαν να φέρουν το «χειμώνα», φοβούμενες κοινωνικές ανατροπές που θα έβγαζαν τους αραβικούς λαούς από τη χρόνια χειμερία νάρκη.
Η ενεργός πλέον ανάμιξη της Μόσχας στη Συρία, δεν είναι βέβαια άσχετη με τις ηγεμονικές φιλοδοξίες του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος επιχειρεί να ανασυστήσει το «μεγαλείο» της σοβιετικής περιόδου, χρησιμοποιώντας μάλιστα ρητορική από την εποχή του «Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου» και της αντιναζιστικής συμμαχίας... Η Ρωσία είναι στενός σύμμαχος του Ασαντ και διατηρεί στρατιωτικές βάσεις στη Συρία από την εποχή της ΕΣΣΔ.
Ως επιχείρημα για τις ρωσικές αεροπορικές επιθέσεις χρησιμοποιήθηκε το αίτημα για συνδρομή μιας συμμάχου χώρας, επιχείρημα που είχε χρησιμοποιηθεί και το 1979, όταν η Σοβιετική Ενωση εισέβαλλε στο Αφγανιστάν και η Δύση έριχνε τον σπόρο της εξάπλωσης του ισλαμικού φονταμενταλισμού, στο όνομα του αντικομμουνισμού, ο οποίος εξελίχθηκε σε Ταλιμπάν, Αλ Κάιντα και πρόσφατα σε ΙSIS (Ισλαμικό Κράτος).
Η ρωσική επέμβαση έχει όμως και έναν ακόμη πιο πεζό λόγο. Δεδομένου του πολυεθνικού χαρακτήρα των μαχητών του Ισλαμικού Κράτους, η Ρωσία φοβάται την ενδυνάμωση της ισλαμικής τρομοκρατίας στη γειτονιά της όταν οι μαχητές επιστρέψουν στις πατρίδες τους και αποφάσισε έτσι να δράσει προληπτικά...
Οι χιλιάδες πρόσφυγες -από το 2011 που ξέσπασε ο εμφύλιος στη Συρία 300.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους και 11 εκατομμύρια έχουν εκτοπιστεί από τις εστίες τους- μας δείχνουν ότι η κρίση στη χώρα αυτή θα συνεχιστεί για καιρό ακόμη, με όλες τις στρατιωτικές και γεωπολιτικές επιπλοκές που ενδέχεται να φέρει.
Η εμπειρία άλλωστε έχει δείξει ότι οι επεμβάσεις στην περιοχή, σαν τις ρωσικές μπάμπουσκες, βγάζουν κάθε φορά έναν ακόμη χειρότερο εχθρό...
