Μπείτε στον κόσμο των προνομίων της Ναυτεμπορικής. Γίνετε συνδρομητής στην έντυπη έκδοση και αποκτήστε άμεση πρόσβαση σε όλα τα Premium Services.
Ήταν τα ξημερώματα της προηγούμενης Τρίτης, όταν στόχοι στο συριακό έδαφος επλήγησαν για πρώτη φορά. Η σύμπραξη πέντε αραβικών κρατών στο πλευρό των Αμερικανών εναντίον του Ισλαμικού Κράτους των τζιχαντιστών είναι κάτι που είχαμε δει και στον Πόλεμο του Κόλπου, το 1991. Από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, ο Μπαράκ Ομπάμα απηύθυνε την Τετάρτη έκκληση για την επιπλέον διεύρυνση του μετώπου εναντίον των τζιχαντιστών. Μεταξύ των Δυτικών, η Γαλλία βρίσκεται στην πρώτη γραμμή, καθώς διεξήγε αεροπορικές επιχειρήσεις στο Ιράκ αμέσως μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες. Την Παρασκευή και εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, το βρετανικό Κοινοβούλιο θα δώσει το πράσινο φως για τη συμμετοχή και του Ηνωμένου Βασιλείου. Μαχητικά αεροσκάφη και δεκάδες στρατιώτες έχουν διατεθεί για τον κοινό σκοπό και από την Αυστραλία, το Βέλγιο και την Ολλανδία. Πέραν αυτών, η Ευρώπη συμμετέχει παρέχοντας όπλα και τεχνογνωσία στους μαχητές Πεσμεργκά. Η Ελλάδα ενισχύει τους Κούρδους με πυρομαχικά ανατολικού τύπου, τα οποία ως επί το πλείστον αποτελούν προϊόν κατασχέσεων και δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τον ελληνικό στρατό. Μείζον ερώτημα τώρα αποτελεί το πόσο μπορεί αυτή η συμμαχία να διαρκέσει. Γιατί στους κόλπους της ομολογείται ανοιχτά: ο αγώνας κατά των τζιχαντιστών θα είναι και μακρύς και επίπονος.
