Μπείτε στον κόσμο των προνομίων της Ναυτεμπορικής. Γίνετε συνδρομητής στην έντυπη έκδοση και αποκτήστε άμεση πρόσβαση σε όλα τα Premium Services.
Το Ντομίζ είναι ο μεγαλύτερος συριακός προσφυγικός καταυλισμός στο Ιρακινό Κουρδιστάν, αλλά και σε ολόκληρο το Ιράκ. Εδώ ζουν 60.000 άνθρωποι. Οι μισοί εξ αυτών είναι παιδιά. Ο Ομάρ και η Ρόζντα, όπως όλα τα παιδιά, επουλώνουν τις πληγές του πολέμου, που άλλαξε τη ζωή τους. Αναζητούν ένα κλίμα ομαλότητας «Αυτό το κορίτσι είναι λυπημένο. Έχει χάσει τα πάντα», εξηγεί η μικρή Ρόζντα, δείχνοντας τη ζωγραφιά της. Δίπλα της κάθεται ο Ομάρ. «Είδα πράγματα που κανείς δεν έχει ξαναδεί. Πολεμικά αεροπλάνα, πυραύλους, πολυβόλα, τανκς. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο φοβήθηκα. Συνηθίσαμε τον πόλεμο. Θα μπορούσαμε να κοιμηθούμε ακόμη και με ριπές ελικοπτέρου», εξομολογείται ο Ομάρ στην κάμερα του Euronews. Τα δύο παιδιά έφτασαν στον καταυλισμό πριν από 7 μήνες. Δεν ήθελαν να φύγουν από τη Συρία, αλλά η βία, ο φόβος και η φτώχεια ώθησε πολλούς Κούρδους να περάσουν τα σύνορα στο Ιρακινό Κουρδιστάν. «Έφυγα από τη Δαμασκό, αλλά οι γονείς και οι συγγενείς μου έμειναν αρχικά εκεί. Η επίθεση έγινε στο σπίτι που χτίζαμε για χρόνια. Ήμουν στο σχολείο, όταν επιτέθηκαν στο κτίριο. Η μητέρα μου ήρθε για να με πάρει και να με κρύψει μακριά από τις κυβερνητικές δυνάμεις», λέει η Ρόζντα. «Δουλέψαμε για 9 χρόνια και εξοικονομήσαμε χρήματα για την αγορά του σπιτιού μας στην Δαμασκό. Μείναμε σπίτι μας μόνο για 8 ημέρες. Μετά η περιοχή μας βομβαρδίστηκε και έπρεπε να φύγουμε», λέει συγκινημένη η μητέρα της Ρόζντα, Αϊντα Ιμπραήμ Χάμκο. Και τα δύο παιδιά έχουν χάσει πάνω από μία σχολική χρονιά. Δεν μπόρεσαν να την αναπληρώσουν μέσα στην τάξη, καθώς τα τρία σχολεία στον καταυλισμό είναι γεμάτα. Οι δυο τους βρήκαν καταφύγιο στους ειδικούς χώρους για τη νεολαία και τα παιδιά, που εγκαινιάστηκαν από τη γαλλική μη κυβερνητική οργάνωση "ACTED".
