Μπείτε στον κόσμο των προνομίων της Ναυτεμπορικής. Γίνετε συνδρομητής στην έντυπη έκδοση και αποκτήστε άμεση πρόσβαση σε όλα τα Premium Services.
Από τα γεγονότα του Μαϊντάν, τη φυγή Γιανουκόβιτς, την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία και το ξέσπασμα αιματηρών συγκρούσεων μεταξύ φιλορώσων αυτονομιστών και Στρατού στην ανατολική Ουκρανία, η χώρα τον τελευταίο ενάμιση χρόνο είναι καζάνι που βράζει. Εικοσιπέντε χρόνια μετά την ανεξαρτητοποίησή της, η Ουκρανία αναζητεί τον βηματισμό της, ενώ οι σχέσεις με το Κρεμλίνο κρέμονται από μια κλωστή. ADVERTISING Ο πόλεμος στην ανατολική Ουκρανία και οι υψηλοί τόνοι κατά της Ρωσίας από τον πρόεδρο της χώρας, έχει ξυπνήσει το πατριωτικό αίσθημα των Ουκρανών. Ενδεικτικές είναι οι τοποθετήσεις πολιτών που πήραν μέρος στις εορταστικές εκδηλώσεις αλλά και όσων ζουν στην Ανατολική Ουκρανία και αισθάνονται αποκομμένοι από το Κίεβο. «Βρισκόμαστε στη χώρα μας και θα την υπερασπιστούμε. Πρόκειται για εορτασμούς με μεγάλο συμβολισμό όχι για τον Στρατό, αλλά για όλους τους πολίτες της Ουκρανίας. Κερδίσαμε την ανεξαρτησία μας το 1991. Πιστεύω πως έχει έρθει η ώρα να γιορτάσουμε ακόμη μια μέρα ανεξαρτησίας ή μια μέρα της νίκης», εξηγεί ένας Ουκρανός στρατιώτης. «Ίσως μερικά χρόνια νωρίτερα δεν αισθανόμασταν τόσο πατριώτες. Δεν παίρναμε μέρος τόσο φανατικά. Ήταν απλώς μια αργία. Τώρα είναι η πιο σημαντική γιορτή σε όλο το χρόνο». Είναι η άποψη μιας νέας γυναίκας που παρακολούθησε την παρέλαση με την μικρούλα κόρη της, και οι δύο ντυμένες στα εθνικά χρώματα. Στις πρώτες προεδρικές εκλογές του 1991, το 90% των πολιτών είχε προσυπογράψει με την ψήφο του την χάρτα της ανεξαρτησίας. Σήμ