Η κορυφαία τραγωδία του Ευριπίδη, η «Ηλέκτρα», μέσα από μια διεθνών προδιαγραφών παραγωγή του θεάτρου Badminton, που φιλοδοξεί να φέρει σε επαφή το ανεξάντλητο κοίτασμα της αρχαίας δραματουργίας με το πιο καινοτόμο πρόσωπο του ελληνικού θεάτρου, συναντά το θεατρόφιλο κοινό της χώρας σε μια μεγάλη περιοδεία σε πόλεις της Ελλάδας.

Το έργο παρουσιάζεται - στα ελληνικά, με συνοδεία υπέρτιτλων σε ξένες γλώσσες - στην αξεπέραστη μετάφραση του Κ. Χ. Μύρη, σε σκηνοθεσία του σπουδαίου σκηνοθέτη, πανεπιστημιακού δασκάλου και ακαδημαϊκού Σπύρου Α. Ευαγγελάτου, με την κάτοχο του βραβείου «Μελίνα Μερκούρη», Μαρίνα Ασλάνογλου, στον ρόλο της Ηλέκτρας.

Η «Ηλέκτρα» του Ευριπίδη αποτελεί μια διεισδυτική σπουδή πάνω στις έννοιες της εκδίκησης, της ενοχής, της μεταμέλειας και της δικαιοσύνης. Η Ηλέκτρα και ο αδελφός της, Ορέστης, αποφασίζουν να σκοτώσουν τη μητέρα τους, την Κλυταιμνήστρα, για να την εκδικηθούν, επειδή σκότωσε τον πατέρα τους, τον Αγαμέμνονα.  Το έργο παρακολουθεί το ανόσιο σχέδιο των δύο παιδιών, εστιάζοντας στις ψυχικές μεταπτώσεις τους.

Η τραγωδία διδάχθηκε το 413 π.Χ., εισάγοντας ενδιαφέρουσες αφηγηματικές καινοτομίες, όμως η γοητεία της έγκειται, πρωτίστως, στην λεπτότητα, με την οποία ο συγγραφέας ανατέμνει τον ψυχισμό των ηρώων του, κάνοντας τα ηθικά τους διλήμματα να μοιάζουν και σήμερα, είκοσι πέντε αιώνες αργότερα, ολοζώντανα και επιτακτικά.

Δολοφονικό σχέδιο εκδίκησης

Εραστές, η Κλυταιμνήστρα και ο Αίγισθος, αφού δολοφόνησαν τον Αγαμέμνονα, προσπάθησαν να εξουδετερώσουν τα δύο παιδιά του. Τον Ορέστη, που ζει εξόριστος και περιπλανάται ανέστιος, τον έχουν επικηρύξει, τάζοντας αμοιβή σε όποιον τον δολοφονήσει. Την Ηλέκτρα, για να την ταπεινώσουν και να την αποκλείσουν από τα βασιλικά δικαιώματα, την παντρεύουν με έναν ξωμάχο ταπεινό γεωργό, ο οποίος, όμως, σέβεται την παρθενία της.  Η Ηλέκτρα βοηθά τον σύζυγό της στις αγροτικές εργασίες στην καλύβα τους.

Ορέστης και Πυλάδης σπεύδουν σε λαϊκή πανήγυρη, όπου ο Αίγισθος θυσιάζει. Ένας αγγελιοφόρος φέρνει την είδηση ότι, κατά τη διάρκεια της θυσίας, ο Ορέστης σκοτώνει τον Αίγισθο, επιστρέφοντας στην αγροικία της Ηλέκτρας και η κόρη καλεί την Κλυταιμνήστρα να έρθει να την συμβουλεύσει πώς να φασκιώσει το παιδί της, που τάχα γέννησε.  Η Κλυταιμνήστρα έρχεται, και τα δύο της παιδιά τη σφάζουν. Μετά τον φόνο, ως από μηχανής θεοί, εμφανίζονται οι Διόσκουροι, που προαναγγέλλουν τον χωρισμό των αδελφών, τη δίκη του Ορέστη στον Άρειο Πάγο και την αθώωσή του.

Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση: K. X. Μύρης, σκηνοθεσία - δραματουργική προσαρμογή: Σπύρος Α. Ευαγγελάτος, σκηνικά - κοστούμια: Γιώργος Πάτσας, μουσική: Γιάννης Αναστασόπουλος, χορογραφία: Αντιγόνη Γύρα, φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος, παραγωγός: Μιχάλης Αδάμ. Παίζουν: Ηλέκτρα: Μαρίνα Ασλάνογλου, Ορέστης: Θανάσης Κουρλαμπάς, Παιδαγωγός: Γιάννης Βόγλης, Κλυταιμνήστρα: Μαρίνα Ψάλτη, Αγγελιαφόρος: Θοδωρής Κατσαφάδος, Γεωργός: Γιώργος Ψυχογιός, Κάστορας: Θωμάς Γκαγκάς, Πυλάδης: Νίκος Ιωαννίδης, Πολυδεύκης: Κωνσταντίνος Ελματζίογλου. Κορυφαίες - Χορός (αλφαβητικά): Αλίκη Αβδελοπούλου, Γεωργία Ανέστη, Εϋα Βάρσου, Μαριλού Κατσαφάδου, Ειρήνη Κυρμιζάκη, Γιάννα Μαλακατέ, Ελίνα Μάλαμα, Μαρία Μαλλούχου, Σύνθια Μπατσή, Μαριαλένα Ροζάκη, Μαρία Τζάνη, Μαίρη Χάγια, Εύα Χριστοδούλου.

[email protected]