Το να τίθεται ως προϋπόθεση η αποχώρηση του προέδρου της Συρίας Μπασάρ Αλ Άσαντ είναι «απαράδεκτο για τη Ρωσία», δήλωσε ο επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας Σεργκέι Λαβρόφ, κατά τη διάρκεια συνάντησης που είχε με τον Ιρανό ομόλογό του, Μοχάμαντ Τζαβάντ Ζαρίφ.
«Εάν ορισμένοι από τους εταίρους μας θεωρούν αναγκαίο να αποφασιστεί εκ των προτέρων ότι στο τέλος της περιόδου της μετάβασης ο πρόεδρος της Συρίας θα εγκαταλείψει τον θώκο του, αυτή η θέση είναι απαράδεκτη για τη Ρωσία», τόνισε ο κ. Λαβρόφ, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε στη Μόσχα.
Ο Σεργκέι Λαβρόφ επανέλαβε εξάλλου ότι «η μοίρα της Συρίας θα όφειλε να αποφασιστεί από τους ίδιους τους Σύρους, χωρίς εξωτερική ανάμιξη ούτε κανενός είδους προϋπόθεση», υπενθυμίζοντας τις διαφωνίες της Μόσχας με τις ΗΠΑ και χώρες της περιοχής για την «τύχη του σημερινού και νόμιμου προέδρου της Συρίας».
«Κάθε πλήγμα στην εδαφική ακεραιότητα, την εθνική ανεξαρτησία και την πολιτική ανεξαρτησία» της Συρίας και του Ιράκ «είναι απαράδεκτο, και κάθε εξωτερική επέμβαση είναι απαράδεκτη», επανέλαβε εξάλλου από τη δική του πλευρά ο υπουργός Εξωτερικών του Ιράν.
«Σε αυτούς τους τομείς έχουμε κοινή θέση» με τη Ρωσία, πρόσθεσε ο ίδιος.
Η συμφωνία η οποία είχε συναφθεί στη Γενεύη το καλοκαίρι του 2012 ανάμεσα στη Δαμασκό και τη συριακή αντιπολίτευση σε διαπραγματεύσεις υπό την αιγίδα της Ρωσίας και των ΗΠΑ, προέβλεπε μια διαδικασία πολιτικής μετάβασης, αλλά ουδέποτε υλοποιήθηκε, ελλείψει συναίνεσης για το τι σήμαινε η εφαρμογή της.
Η συριακή αντιπολίτευση και η Δύση θέτουν την αποχώρηση του κ. Άσαντ ως προϋπόθεση οποιασδήποτε διαδικασίας πολιτικής μετάβασης, ενώ η Μόσχα και το συριακό καθεστώς αντιτείνουν ότι αυτό δεν θα μπορούσε να κριθεί παρά στο τέλος της περιόδου της μετάβασης.
Η Ρωσία, ένα από τα τελευταία στηρίγματα του συριακού καθεστώτος, προτείνει το τελευταίο διάστημα να σχηματιστεί ένας ευρύς συνασπισμός με τη συμμετοχή της Τουρκίας, του Ιράκ, της Σαουδικής Αραβίας, αλλά και του συριακού τακτικού στρατού, για να αντιμετωπιστεί η οργάνωση Ισλαμικό Κράτος (Ι.Κ.), η οποία έχει καταλάβει μεγάλο μέρος της συριακής και της ιρακινής επικράτειας. Αλλά ούτε οι Σαουδάραβες, ούτε οι Δυτικοί, ούτε οι Σύροι αντιπολιτευόμενοι αποδέχονται την ιδέα της Μόσχας.
