Από την έντυπη έκδοση,
Της Αγγελικής Κοτσοβού
akots@naftempori
Για πρώτη φορά εδώ και αρκετό καιρό, η τύχη έχει αρχίσει να χαμογελάει στην Ευρωζώνη. Το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το ασθενέστερο ευρώ και οι χαμηλότερες τιμές πετρελαίου συμβάλλουν στην ανάκαμψη της οικονομίας. Η Eurostat θα δώσει την Παρασκευή στη δημοσιότητα τα στοιχεία για το ΑΕΠ της Ευρωζώνης στο δεύτερο τρίμηνο, με τους αναλυτές να προβλέπουν ανάπτυξη με ρυθμό 0,4%, σύμφωνα με τη μέση πρόβλεψη αναλυτών του Bloomberg.
Οι τέσσερις μεγαλύτερες οικονομίες -Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία- κινούνται σε αναπτυξιακή τροχιά, με την εξασθένηση του ευρώ και το μειωμένο κόστος καυσίμων να ευνοούν και τις πιο αδύναμες οικονομίες της περιοχής. Ομως το οικονομικό «success story» της ευρύτερης Ευρωζώνης κρύβει την πικρή πραγματικότητα των αποκλίσεων και των διαρθρωτικών προβλημάτων που υπονομεύουν τη νομισματική ένωση, μια ένωση που χαρακτηρίζεται από οικονομίες πολλών ταχυτήτων: η ανάπτυξη στη Γερμανία και οι ακόμη δυναμικότεροι ρυθμοί που προβλέπονται για την Ισπανία έρχονται σε αντίθεση με τις δυσοίωνες προβλέψεις για την Ελλάδα, που παραμένει φέτος και την επόμενη χρονιά καταδικασμένη σε ύφεση και υψηλή ανεργία.
Ελλειψη σύγκλισης παρατηρείται και μεταξύ των μεγάλων οικονομιών της «οικογένειας» του ευρώ. Η ανεργία στη Γερμανία κυμαίνεται στο 4,6%, τη στιγμή που στη Γαλλία υπερβαίνει το 10% και στην Ισπανία το 20%. Το χρέος της Γαλλίας προβλέπεται να αυξηθεί στο 100% του ΑΕΠ έως το 2016, ενώ της Γερμανίας θα συρρικνωθεί στο 68%. Η Ευρωζώνη μπορεί να κατάφερε να επιδείξει ενότητα στην αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης και να αποφύγει, για μία ακόμη φορά, τον κίνδυνο διάσπασης του ευρώ, παραμένει όμως μια νομισματική ένωση. Καιρός είναι να αδράξει την ευκαιρία και να τολμήσει τα αναγκαία βήματα προς στενότερη ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.
