Δικαστική διαδικασία κατά οκτώ κρατών-μελών της Ε.Ε. -μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα- για ελλιπή προστασία των πληθυσμών κητοειδών, φαλαινών, δελφινιών και φωκαινών που βρίσκονται στις ακτές τους, κίνησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Με βάση την κοινοτική οδηγία για τα ενδιαιτήματα, απαιτείται αυστηρή προστασία όλων των κητοειδών. Σημαντική παράμετρος της προστασίας είναι η επιτήρηση, εκ μέρους των κρατών μελών, της κατάστασης των πληθυσμών από πλευράς διατήρησης. Η Επιτροπή θεωρεί ότι η Ελλάδα, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Ιταλία, οι Κάτω Χώρες, η Πορτογαλία, η Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο δεν καθιέρωσαν αρκούντως αποτελεσματικά συστήματα επιτήρησης.
Κατά συνέπεια, απέστειλε στα ανωτέρω κράτη μέλη μια πρώτη γραπτή προειδοποίηση –πρώτο βήμα της νομικής διαδικασίας - ότι παρέβησαν την οδηγία για τα ενδιαιτήματα και ότι χρειάζεται να λάβουν διορθωτικά μέτρα για να διασφαλίσουν την πλήρη προστασία των εν λόγω θαλάσσιων θηλαστικών.
Κατόπιν καταγγελιών που κατατέθηκαν για έλλειψη επιτήρησης της κατάστασης, από πλευράς διατήρησης, των κητοειδών στη Γαλλία, τις Κάτω Χώρες και το Ηνωμένο Βασίλειο, η Επιτροπή εξέτασε την κατάσταση στα υπόλοιπα κράτη μέλη που διαθέτουν ακτές.
Όπως επισημαίνει η Κομισιόν, η Ελλάδα και η Ιταλία λαμβάνουν μόνο σποραδικά μέτρα επιτήρησης και στερούνται εθνικής στρατηγικής για τις εν λόγω δραστηριότητες.
Το Βέλγιο και οι Κάτω Χώρες έχουν θεσπίσει συστήματα επιτήρησης για τα κητοειδή, αλλά η Επιτροπή θεωρεί ότι η συχνότητα παρακολούθησης στα συστήματα αυτά, δηλαδή μία φορά κάθε 10 έτη, είναι ανεπαρκής. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, αναπτύσσονται δραστηριότητες επιτήρησης μόνο σε τμήματα των χωρικών υδάτων, με επίσης ανεπαρκή συχνότητα παρακολούθησης. Η Γαλλία, η Πορτογαλία και η Ισπανία αναπτύσσουν δραστηριότητες επιτήρησης σε τμήματα μόνο των χωρικών τους υδάτων, και με αυτές δεν καλύπτουν όλα τα κητοειδή.
Η Επιτροπή είναι της άποψης ότι προκειμένου να καθίσταται αποτελεσματική, η επιτήρηση της κατάστασης από πλευράς διατήρησης των ειδών πρέπει να εκτελείται σε τακτά χρονικά διαστήματα, να αφορά όλα τα κητοειδή και να καλύπτει όλες τις περιοχές στις οποίες συχνάζουν τα εν λόγω είδη. Το σύστημα επιτήρησης θα πρέπει επίσης να διασφαλίζει τη διάθεση πληροφοριών για το επίπεδο και την κατανομή του πληθυσμού κητοειδών έτσι ώστε να μπορεί να εκτιμάται ορθώς η κατάστασή τους από πλευράς διατήρησης.
