Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]
Μέσα από ένα πρόγραμμα εφ’ όλης της ύλης, το γκρουπ Χειμερινοί Κολυμβητές γιορτάζει μια διπλή επέτειο, και καθώς μεταφέρεται «Από το πάρκο, στη Βουλιαγμένη», ο τραγουδιστής του, Αργύρης Μπακιρτζής, μας μιλά για τη συναυλία στη λίμνη της Βουλιαγμένης, την Πέμπτη 2 Ιουλίου, στις 10.30 το βράδυ.
Γνωστοί για τις ζωντανές εμφανίσεις τους, που δημιουργούνται «επί τόπου» με τη συμμετοχή του κοινού και διακρίνονται για τη μουσική τους πρόταση, που συνδυάζει παραδοσιακά και σύγχρονα στοιχεία, εφαρμοσμένα από δεξιοτέχνες μουσικούς, οι Χειμερινοί Κολυμβητές θα διαμορφώσουν το πρόγραμμά τους ανάλογα με το ακροατήριο και τη διάθεσή τους. Ο Αργύρης Μπακιρτζής μάς προετοιμάζει για αυτήν τη βραδιά, μιλώντας για το γκρουπ και για το σύγχρονο ελληνικό τοπίο.
Ποιες επετείους γιορτάζουν φέτος οι Χειμερινοί Κολυμβητές;
50 χρόνια από τη δημιουργία - ή, καλύτερα, τη συνάντηση - του αρχικού πυρήνα του συγκροτήματος, το 1965, από τους Ισίδωρο Παπαδάμου (που μου χάρισε, τότε, και το πρώτο μου μπουζούκι από τα δυο που είχε, εγώ 18 κι αυτός 15 χρόνων), Κώστα Σιδέρη κι εμένα. Και 35 χρόνια, από την πρώτη μας συναυλία, στις 31/4/1980, και την κυκλοφορία του πρώτου μας δίσκου, στα τέλη της ίδιας χρονιάς. Τότε, σχηματίστηκε, με την ευκαιρία της ηχογράφησης του δίσκου, το σχήμα μας, με τη μορφή που πορεύεται πάνω - κάτω, με προσθαφαιρέσεις βέβαια, μέχρι σήμερα.
Τι θα απολαύσει το κοινό σε αυτήν τη συναυλία;
Αυτό δεν μπορώ να το προκαθορίσω. Εξαρτάται από το τι περιμένει ο καθένας. Τις προάλλες, σε μια συναυλία μας στην Καβάλα, ήρθε μια παρέα 7 - 8 ατόμων, για να γιορτάσει τα γενέθλια της κυρίας ενός εκ των ιδιοκτητών κεντρικού ζαχαροπλαστείου της πόλης. Το μαγαζί, ο “Τσαλαπετεινός”, ήταν φίσκα, ο κόσμος προσηλωμένος, κι αυτοί έκαναν ό, τι μπορούσαν, για να χαλάσουν τη βραδιά, πιθανόν βασισμένοι στη μικρή επαρχιακή οικονομική τους ευμάρεια. Καταλαβαίνετε ότι δεν μπορώ να φανταστώ τι μας περιμένει στη Βουλιαγμένη, αν και η Αθήνα δεν μας έχει προδώσει σχεδόν ποτέ και το Halfnote, που διοργανώνει τη βραδιά, αποτελεί μια πολύ καλή εγγύηση.
Από την άλλη, πολλές φορές, όταν συμβαίνει κάτι στραβό, αυτό, από μόνο του, είναι ενδιαφέρον, αφού προκύπτει κάτι, που δεν το περιμένεις και οδηγεί κάπου αλλού. Κι όταν περιμένεις κάτι να πάει κάπως, το πράγμα, σχεδόν πάντα, στραβώνει και, μάλλον, στραβά αρμενίζεις εσύ. Την προπερασμένη Κυριακή, παίξαμε με τους Κολυμβητές στη Λάρισα, στον πεζόδρομο δίπλα στο ποτάμι, με συνεχές ψιλόβροχο. Όλα έμοιαζαν στραβά, λίγοι ηχολήπτες θα συνέχιζαν, ο Λαρισαίος συνέχισε, ανέβηκαν 7 - 8 άτομα με ομπρέλες και κάλυψαν τα όργανα, αρχίσαμε στις 23.00, δεν έφυγε σχεδόν κανείς από το κοινό και έγινε μια καταπληκτική συναυλία.
Μοναδική απώλεια το λουμπάγκο του Μπάμπη Παπαδόπουλου, που τον έχει καθηλώσει. Πριν μερικές μέρες, πάλι παίξαμε με τον Γιώργο Πατεράκη και τη Μαρία Πλουμή, στους κήπους του Μ. Αλή, στην Καβάλα. Ήμουν αρκετά σφιγμένος και δεν ευελπιστούσα καθόλου, για διάφορους λόγους. Κι όμως, ήταν από τις καλύτερές μας συναυλίες. Πιάνο με ουρά ήρθε από ευγενώς προσφερθέντες, και είχαμε μεγάλη προσέλευση και καταπληκτικό κοινό.
Ποιοι παράγοντες διαμορφώνουν το «απρογραμμάτιστο» πρόγραμμά σας;
Η έμπνευση της στιγμής, που εξαρτάται από πολλούς παράγοντες: το κοινό βασικά, το φυσικό περιβάλλον, την κούραση που μπορεί να λειτουργήσει και θετικά και, γενικά, την ψυχική και σωματική μας κατάσταση. Και, φυσικά, και η αμοιβή, ιδίως στους δύσκολους καιρούς που ζούμε. Δεν μπορείτε, μάλιστα, να φανταστείτε οι περισσότεροι μουσικοί και τραγουδιστές, πλην μερικών, με τι ψιχία αμείβονται.
Πώς θα περιγράφατε το σύγχρονο ελληνικό τοπίο; Βλέπετε κάποια θετικά σημάδια;
Το μουσικό τοπίο; Θα έλεγα, ενδιαφέρον και ελπιδοφόρο, αφού ακούω πολύ ενδιαφέροντα πράγματα από παλαιότερους, όχι τις “φίρμες”, και νεότερους μουσικούς. Πρόσφατα, είχα την τύχη να τραγουδήσω δυο εξαιρετικά τραγούδια των Ξενοφώντα Υφαντή και Νίκου Κολλάρου, και να συμμετάσχω με απαγγελία στον δίσκο των αδελφών Ευφροσυνίδη.
Όσο για το κοινωνικό τοπίο, και αυτό θα το χαρακτήριζα ενδιαφέρον και ελπιδοφόρο, αφού αισθάνομαι ότι υπάρχει, τουλάχιστον, μια ομάδα στην κεντρική πολιτική σκηνή, που νοιάζεται για τον τόπο και όχι για την τσέπη της. Κι όταν ακούω τον κ. Θεοδωράκη να λέει “συμφωνία με κάθε κόστος”, θα ήθελα να παρακαλέσω μερικούς φίλους, που είδαν το φως τους στο “Ποτάμι”, να σκεφτούν αυτό που είπε. Νομίζω, καλύτερα θα ήταν στο ΠΑΣΟΚ ή στη Ν. Δημοκρατία. Όμως, εκεί, μάλλον, δεν αισθάνονται καλά για λόγους αισθητικούς. Θα μπορούσαμε, μάλιστα, να συγκρίνουμε τα τραπεζικά μας βιβλιάρια. Και κάτι ακόμη: Πώς γίνεται αυτοί που μας ρήμαξαν να θέλουν να μας σώσουν; Ο Μιχάλης Σιγανίδης, σε έναν ποιητικό μας διάλογο, προ ετών, έγραφε: “Δεν θα κατάλαβα καλά, συνέβη παρανόησις / ποιος θα πληρώσει τώρα ποιόν, πάλιν η διανόησις;”.
Βέβαια, το αύριο είναι άγνωστο και μπορεί να δικαιωθούν μερικοί, που τους θεωρούμε “με τα μυαλά στα κάγκελα”, όμως, όπως λέει ο Λάο - Tσε: “αν δεν βουλιάξεις, δεν θα βγεις ψηλά” κι “αν δεν λυγίσεις, θα σπάσεις” (κάπως έτσι, νομίζω). Και για να κλείσω, υπάρχει όνομα στον τηλεφωνικό κατάλογο, “Ελπιδοφόρος Προσπαθόπουλος”.
Συντελεστές
Το συγκρότημα θα εμφανιστεί με την εξής σύνθεση: Αργύρης Μπακιρτζής: φωνή, Κώστας Βόμβολος: ακορντεόν, Κώστας Σιδέρης: τζουράς - φωνή, Μιχάλης Σιγανίδης: κοντραμπάσο - φωνή, Διονύσιος Ρούσσος: κιθάρα, Χάρης Παπαδόπουλος: μπουζούκι.
Πληροφορίες
Λίμνη Βουλιαγμένης: Βουλιαγμένη Αττικής, τηλ.: 210 8962237, 210 8962239. Τιμές εισιτηρίων: 25, 20, 15, 10 ευρώ. Κρατήσεις: ταμεία Λίμνης Βουλιαγμένης, καταστήματα: Public, Παπασωτηρίου, Ιανός, Media Markt, τηλεφωνικά: 210 9213310, ηλεκτρονικά: viva.gr και halfnote.gr. 