Επιστήμονες από 34 διαφορετικές χώρες, μεταξύ των οποίων η Ρωσία, η Ιαπωνία, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ινδία, η Κίνα, η Ν. Κορέα και αρκετά ευρωπαϊκά κράτη, αντιπροσωπεύοντας πάνω από το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού, συνεργάζονται σε ένα έργο στο Κανταράς της Γαλλίας, με στόχο την κατασκευή ενός πυρηνικού αντιδραστήρα ικανού να παράγει ενέργεια μέσω σύντηξης, όπως ο Ήλιος. Το όνομα του προγράμματος είναι ITER, που σημαίνει «ο τρόπος» στα λατινικά, και επινοήθηκε το 1986.
Σύμφωνα με τον Μπερνάρ Μπιγκό, γενικό διευθυντή της έρευνας, το κύριο πλεονέκτημα είναι ότι το καύσιμο που χρησιμοποιείται, το υδρογόνο, είναι ένα στοιχείο τόσο άφθονο στη φύση που υπάρχουν αποθεματικά για εκατομμύρια χρόνια.
Ένα άλλο σημαντικό όφελος αφορά τα απόβλητα, αφού αν και η πυρηνική σύντηξη παράγει ραδιενεργά απόβλητα, ο χρόνος ζωής τους είναι μόλις μερικές εκατοντάδες χρόνια, ενώ στην περίπτωση της σχάσης, της μεθοδολογίας που χρησιμοποιείται σήμερα για την παραγωγή πυρηνικής ενέργειας, είναι εκατομμύρια χρόνια.
Μεταξύ των κύριων προκλήσεων που πρέπει να αντιμετωπίσει το έργο είναι η φύση του τριτίου, ενός φυσικού ραδιενεργού ισοτόπου του υδρογόνου το οποίο χρησιμοποιείται για την αντίδραση.
Το τρίτιο έχει ένα πολύ σύντομο χρόνο ημιζωής και σε περίπτωση ατυχήματος, η διαρροή του δεν μπορεί να σταματήσει.
Ωστόσο ο Μπιγκό δήλωσε ότι αν ένα ατύχημα λάβει χώρα, η ποσότητα που θα απελευθερωθεί στο περιβάλλον θα είναι άκακη για το κοντινό πληθυσμό. Μια άλλη σημαντική πρόκληση είναι το πολύ υψηλό κόστος του ITER, που σήμερα εκτιμάται σε περίπου 16 δισεκατομμύρια δολάρια ευρώ.
Προτού συναρμολογηθεί ο αντιδραστήρας, τα μέρη του, που κατασκευάζονται σε διάφορες χώρες του κόσμου, θα πρέπει να λειτουργήσουν μαζί σε ένα εικονικό περιβάλλον δοκιμών.
Οι επιστήμονες εκτιμούν πως οι πρώτες ποσότητες παραγόμενης ενέργειας θα γίνουν διαθέσιμες στο εμπόριο το έτος 2050.
