Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Η ελληνική περίπτωση είναι ιδιάζουσα, αλλά δεν βλέπω πώς μπορεί να διαψεύσει τη γνωστή ρήση του Μπίσμαρκ: «Ποτέ μην πιστεύεις τίποτε στην πολιτική, μέχρι να διαψευστεί επίσημα».
Αν, μάλιστα, διαψευστεί από δύο πηγές, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Η είδηση για τη συμβιβαστική πρόταση από τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής πρέπει να θεωρείται ακριβής. «Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μπαίνει μπροστά προκειμένου να κοπεί ο γόρδιος δεσμός και οι Ευρωπαίοι εταίροι να φτάσουν σε συμφωνία με την ελληνική κυβέρνηση» γράφει «Το Βήμα», που αποκάλυψε το κείμενο.
Από την εποχή του γόρδιου δεσμού που λύθηκε με ρηξικέλευθο τρόπο, παραμένουμε θαυμαστές των «καθαρών λύσεων». Αν, βέβαια, είναι λύσεις και δεν είναι τέντωμα της υπάρχουσας κατάστασης. Χρηματοδότηση μέσα στο θέρος, με αντάλλαγμα κάποια μέτρα και αναβολή, όσο γίνεται, των πιο «καυτών» θεμάτων.
Αν βέβαια είναι λύσεις, γιατί υπάρχουν και τιτιβίσματα ότι «κάποιοι ίσως επιδιώκουν να κάψουν την προσπάθεια για διέξοδο».
Αν βέβαια είναι λύσεις και δεν κολλήσουν σε προκλήσεις και αντεγκλήσεις και γερμανικές αντιρρήσεις. Θα δεχτεί, έστω και απρόθυμα, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε την πρόταση, που δεν ενθουσιάζει το ΔΝΤ, κι ως εκ τούτου δεν είναι πιθανό να τη χρηματοδοτήσει; Ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ μέχρι χθες επέμενε ότι «αν φύγει το ΔΝΤ, δεν υπάρχει τίποτα».
Υπάρχει ο ΕΝΦΙΑ, σαν τα βουνά αμετακίνητος, αλλά δεν υπάρχουν μαγικά βουνά. Η παραμονή στα ορεινά ανανεώνεται συνεχώς, ώστε η αρχική διάρκεια της επίσκεψης να καταλήγει σε απομάκρυνση από τα πεδινά της ανάκαμψης.
Υπάρχουν πολλά κινητά μέρη στην εξίσωση, που ακόμη κι αν αλληλεπιδράσουν με βελούδινο τρόπο, εγείρονται αμφιβολίες για το αποτέλεσμα.
Φυσικά, υπάρχει κινητικότητα και το παιχνίδι βρίσκεται στην τελική ευθεία, αλλά «οι διαπραγματεύσεις βασίζονται στην αρχή πως τίποτε δεν έχει συμφωνηθεί μέχρι να συμφωνηθούν τα πάντα».
Η Ουάσιγκτον θα το διατύπωνε αλλιώς. «It ain’t over till the fat lady sings» («Δεν έχει τελειώσει τίποτα μέχρι να τραγουδήσει η χοντρή κυρία»).
