Περισσότεροι από 80.000 άνθρωποι από 150 χώρες παίρνουν μέρος στο «αντι-Νταβός», το Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ της Βομβάης, οι εξαήμερες εργασίες του οποίου λήγουν σήμερα, ενώ αρχίζει το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός της Ελβετίας.

Οι υποστηρικτές της εναλλακτικής παγκοσμιοποίησης άφησαν για πρώτη φορά τη βραζιλιάνικη «γενέτειρα», το Πόρτο Αλέγκρε, για να πάνε στην Ασία και σε μιά χώρα άνω του ενός δισεκατομμυρίου κατοίκων. Θέλουν, όπως λένε, να εξάγουν και να μεταφυτεύσουν αυτή τη διαδικασία σε μιά άλλη ήπειρο. Θέλουν να δείξουν με τους προβολείς στραμμένους στα τοπικά κινήματα αμφισβήτησης ότι ο αγώνας εναντίον της φιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης δεν αφορά μόνον τους Λατινοαμερικανούς και τους Ευρωπαίους.

Οι Ινδοί δεν έχουν καμιά κρατική υποστήριξη, σε αντίθεση με τους Βραζιλιάνους που επιχορηγήθηκαν γενναία από το Εργατικό Κόμμα του Λούλα και πρέπει να τα κάνουν όλα με πενιχρά μέσα. Οι ινδικές οργανώσεις κατάφεραν να συγκεντρώσουν 600.000 δολάρια. Το μεγάλο μέρος της χρηματοδότησης προήλθε από τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, όπως η γερμανική Heinrich-Boll και η διεθνής Oxfam. Μετά από μιά θυελλώδη διαμάχη, η προσφορά του Ιδρύματος Ford, που θεωρήθηκε πολύ κοντά στο «ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο», τελικά απερρίφθη. Οι δαπάνες ανήλθαν σε 2,4 εκατομμύρια δολάρια.

Για πολλούς η Βομβάη ήταν άλμα στο άγνωστο, μια συνάντηση με τρόπους, σκέψεις και οργανώσεις για τα οποία, οι πιο έντιμοι αναγνωρίζουν ότι δεν γνωρίζουν τίποτα. Στη Γαλλία, η οργάνωση Attac λίγο πριν την αναχώρηση των μελών της τούς έκανε σεμινάρια κατάρτισης.

Η σύνθεση της ινδικής οργανωτικής επιτροπής, στην οποία μετέχουν 135 οργανώσεις, δίνει μιά ιδέα της ποικιλότητας της ινδικής κοινωνίας.

Στην αντίστοιχη επιτροπή της Βραζιλίας μετείχαν οκτώ οργανώσεις και η γενική εκτίμηση ήταν ότι δεν έμεινε κανείς απ' έξω.

Εκτός από τα συνδικάτα τα οποία συνδέονται άμεσα με μαρξιστικά και σοσιαλιστικά κόμματα, υπάρχει ένα πλήθος μαζικών κινημάτων, τα οποία δεν έχουν προηγούμενο.

«Εχουμε 7 εκατομμύρια μέλη», λέει με υπερηφάνεια η Σουμπχασίνι Αλι, πρόεδρος των Δημοκρατικών Γυναικών Ολης της Ινδίας, που αγωνίζεται κατά του ινδουιστικού φονταμενταλισμού. Ενα «γκαντικό» κίνημα που συγκεντρώνει φτωχούς αγρότες και εργάτες, υποστηρίζει το ίδιο.

Τελευταία εμφανίστηκαν νέα κοινωνικά κινήματα στις επαρχίες εναντίον της κατασκευής φραγμάτων ή εναντίον της εισαγωγής γενετικά τροποποιημένων προϊόντων.

Σ' αυτά προστίθεται το μοναδικό ινδικό φαινόμενο των ''ανέγγιχτων'', που ανήκουν στις φυλές-παρίες, ζούν με λιγότερο από ένα δολάριο την ημέρα, και αγωνίζονται να αποκτήσουν ίσα δικαιώματα στην ινδική κοινωνία. Οι εκπρόσωποί τους μιλούν εξ ονόματος 250 εκατομμυρίων ανθρώπων και έχουν βάλει τη σφραγίδα τους στο φόρουμ.

«Αν μιλήσει κάποιος μόνον για νεοφιλελευθερισμό ή για ειρήνη στην Ινδία χωρίς να θίξει τα προβλήματα που απασχολούν τους Ινδούς, θα είναι μεγάλο λάθος», διαβεβαιώνει ο Π Κ Μέρθι της οργανωτικής επιτροπής.

Συνολικά οργανώθηκαν 2.500 διασκέψεις, σεμινάρια και εργαστήρια για την έλλειψη θρησκευτικής ανοχής, τον αποκλεισμό από το σύστημα των καστών, την παραγραφή των χρεών των φτωχών χωρών κ.α.