Τι αγοράζει κανείς με 4,6 εκατ. δολάρια στο Μανχάταν, διερωτάται σε σημερινό άρθρο του το πρακτορείο Bloomberg. Ένα δυάρι διαμέρισμα με θέα στο Empire State Building, είναι η απάντηση.
Με τα ίδια χρήματα, ωστόσο, στη Ρώμη αγοράζεις κάτι πολύ μεγαλύτερο: το σπίτι του Φεντερίκο Φελίνι, ένα διαμέρισμα στον πέμπτο όροφο ενός παλαιού κτηρίου όπου ο διάσημος σκηνοθέτης ζούσε όταν γύριζε τη θρυλική «La Dolce Vita», σύμφωνα με την μεσιτική εταιρία Coldwell Banker που έχει αναλάβει την πώλησή του.
Με τρία υπνοδωμάτια, τρία μπάνια, βεράντες με θέα τους κήπους μιας αριστοκρατικής βίλας, το διαμέρισμα θεωρείται πραγματική ευκαιρία, υποστηρίζει το Bloomberg. Μπορεί αντίστοιχα ακίνητα στην περιοχή να κοστίζουν περίπου 2 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με τα στοιχεία του ιταλικού υπουργείου Οικονομικών, όμως το όνομα και μόνο του Φελίνι αρκεί για να διπλασιάσει την τιμή του.
Παρόλα αυτά, το διαμέρισμα διατίθεται προς πώληση εδώ και δύο μήνες και παραμένει χωρίς αγοραστή. Ο σημερινός ιδιοκτήτης το απέκτησε από τον Φελίνι στο 1969. Σε μια χώρα όπου οι κάτοικοι έχουν ακριβά σπίτια αλλά περιορισμένη ρευστότητα, η Ιταλία αποτελεί μια αγορά όπου κυριαρχούν οι αγοραστές. Πολλοί Ιταλοί έχουν περισσότερα από ένα ακίνητο. Για την ακρίβεια, κάθε ιδιοκτήτης έχει κατά μέσο όρο 1,3 ακίνητα, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Bloomberg.
Ένα τυπικό ιταλικό νοικοκυριό, όπου ο μέσος όρος διαθέσιμου εισοδήματος είναι μόλις 24.724 δολάρια και τα νεαρά μέλη της οικογένειας βρίσκονται αντιμέτωπα με υψηλή ανεργία, το πιθανότερο είναι ότι θα προτιμήσει να πουλήσει το δεύτερο ακίνητο παρά να πληρώσει φόρους για αυτό. Το πρόβλημα είναι όμως ότι η υπερπροσφορά ακινήτων οδηγεί πτωτικά τις τιμές, καταλήγει το πρακτορείο, ακόμα και για κάτι με ιστορική αξία, όπως το σπίτι του Φελίνι.
Ο μεγαλύτερος σκηνοθέτης της Ιταλίας γεννήθηκε στο θέρετρο Ρίμινι. Ήταν γιος πλανόδιου εμπόρου και μιας πολύς ευσεβούς μητέρας. Εκπαιδεύτηκε σε καθολικά σχολεία, αλλά ποτέ δεν αποδέχθηκε τις διδαχές της Εκκλησίας, προτιμώντας τη συντροφιά των κλόουν και των καλλιτεχνών του τσίρκου από τους βλοσυρούς παπάδες. Στα νιάτα του, δούλεψε σε διάφορες εφημερίδες ως αστυνομικός ρεπόρτερ κι αργότερα ως αρθρογράφος και γελοιογράφος.
Η ταινία «Λα Στράντα», έκανε τον Φελίνι διεθνώς γνωστό ενώ ακόμη πιο διάσημος έγινε με την «Ντόλσε Βίτα», φαντασμαγορική διερεύνηση της μεταπολεμικής παρακμής. Προς το τέλος της ζωής του, ο Φελίνι αποσύρθηκε σιγά-σιγά από τη σκηνοθεσία και ασχολιόταν περισσότερο με νουβέλες σε κόμικς και ανέμελες διαφημίσεις. Πέθανε από επιπλοκές πολλαπλών εγκεφαλικών, σε νοσοκομείο της Ρώμης τον Οκτώβριο του 1993. naftemporiki.gr
