Από την έντυπη έκδοση
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΡΟΣ
[email protected]
Τελικά, πίσω από τις πλάτες των συνεπών φορολογουμένων δεν γελούν μόνο όσοι φοροδιαφεύγουν και κλέβουν το Δημόσιο και τους συμπολίτες τους, αλλά γελά και το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης. Μάλιστα, για να είμαστε δίκαιοι, της κάθε κυβέρνησης, αφού ποτέ οι συνεπείς δεν χαίρουν εκτιμήσεως.
Το αντίθετο, η αντιμετώπισή τους από τις εκάστοτε φορολογικές διοικήσεις φθάνει σε σημείο χλεύης.
Περίτρανη απόδειξη, για μια ακόμη φορά, η πρόσφατη απόφαση του υπουργείου Οικονομικών να επιβραβεύσει φέτος τους συνεπείς φορολογούμενους, οι οποίοι θα πληρώσουν εφάπαξ τον φόρο εισοδήματος που τους αναλογεί με έκπτωση 2%!
Η κυβέρνηση η οποία ψήφισε την πιο χαριστική, στην οικονομική ιστορία της χώρας, ρύθμιση για ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο με εκπτώσεις που φθάνουν το 100% των προστίμων και προσαυξήσεων που είχαν επιβληθεί, για να μαζέψει γρήγορα έσοδα, αφού πρέπει να γεμίσουν τα άδεια ταμεία των εφοριών, δίνει bonus μόλις 2% σε όσους πλήρωναν και θα πληρώσουν εφάπαξ τον φόρο τους.
Αν δε θυμηθούμε ότι η έκπτωση που ίσχυε μέχρι πρότινος ήταν ούτως ή άλλως στο 1,5%, τότε η επιβράβευση ανέρχεται στο αστρονομικό 0,5%.
Το τραγελαφικό μάλιστα είναι ότι η κυβέρνηση μετά τη θύελλα αντιδράσεων που είχαν ξεσηκώσει οι «χαριστικές» ρυθμίσεις, τις οποίες φυσικά πάντα ως αντιπολίτευση τις καταδίκαζε απερίφραστα, είχε αφήσει να διαρρεύσει ότι για πρώτη φορά θα υπάρξουν ανάλογες γενναιόδωρες ρυθμίσεις και προς τους συνεπείς φορολογούμενους.
Τα «σενάρια» που είχαν δει το φως της δημοσιότητας έκαναν λόγο ακόμη και για έκπτωση 20%! Βέβαια, κάπου κοντά έπεσαν, αν εξαιρέσει κανείς ότι η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών «ξέχασε» το …0, με αποτέλεσμα η έκπτωση να «κλειδώσει» στο 2%. «Ασφαιρη» έκπτωση και δυστυχώς κοροϊδία διπλή προς τους συνεπείς φορολογούμενους.
Οχι μόνο γιατί επιβράβευσε τους ασυνεπείς που επί χρόνια «έτρωγαν» εις βάρος τους, αλλά γιατί τους δημιούργησε και την ψευδαίσθηση ότι επιτέλους κάποιος θα τους ανταμείψει και θα τους δικαιώσει όχι μόνο ηθικά, αλλά και υλικά, διότι πάντα ανταποκρινόντουσαν εμπρόθεσμα, ίσως και από το υστέρημά τους, στις υποχρεώσεις τους.
Είναι φανερό ότι απέχουμε πολύ ακόμη από ένα φορολογικό κράτος δικαίου. Διότι, με επιβράβευση των ασυνεπών και μπαταχτσήδων, κράτος δικαίου δεν νοείται. Ούτε βέβαια με επιβράβευση όσων «έκλεβαν» τον ΦΠΑ και τους άλλους φόρους, παρά το γεγονός ότι είχαν την οικονομική δυνατότητα.
Καλές οι ρυθμίσεις και αναγκαίες, αλλά μόνο για όσους πραγματικά τις χρειάζονται. Ρυθμίσεις που βάζουν στο ίδιο «τσουβάλι» όσους βρέθηκαν σε αδιέξοδο λόγω κρίσης, και τους κατ’ εξακολούθηση απατεώνες, μόνο ανικανότητα πιστοποιούν.
Μια ανικανότητα διαχρονική, που αποδεικνύει περίτρανα ότι στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας μόνο όσοι χρωστούν αντιμετωπίζονται με σοβαρότητα και σεβασμό.
Δεν ξέρω εάν, όπως είχε πει ο Κέινς, η φοροδιαφυγή είναι πνευματική αναζήτηση, αλλά σίγουρο είναι ότι… αμείβεται! Και μάλιστα στη χρεοκοπημένη Ελλάδα του 2015 και με τη σφραγίδα του κράτους.
