Η ανέγερση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος έχει ήδη περάσει στην Ιστορία ως ένα από τα πιο φιλόδοξα εγχειρήματα. Τα στοιχήματα πολλά, ειδικά όσων κατά τη διάρκεια της κρίσης ποντάριζαν ότι η ευρωπαϊκή «Βαβέλ» δεν θα αντέξει τα αλλεπάλληλα χτυπήματα και θα λυγίσει υπό το βάρος της λαϊκής δυσαρέσκειας, ειδικά στις χώρες που δοκίμασαν την πικρή συνταγή της λιτότητας.
Και όμως, ίσως τώρα να είναι η πιο σημαντική στιγμή από ποτέ για να αποδείξει η Ευρωπαϊκή Ενωση πως περισσότερα είναι αυτά που ενώνουν παρά διχάζουν τους λαούς της. Εξάλλου, τα κοινά σημεία είναι πιο πολλά από όσα φαντάζεται κανείς, με δυνατότερο το επιχείρημα της ανάπτυξης. Αυτή η μαγική λέξη, που όλοι επιδιώκουν, διότι γνωρίζουν ότι αποτελεί το ισχυρότερο αντίδοτο στα προβλήματα της Ευρώπης. Η ανάπτυξη θα φέρει ευημερία, θέσεις εργασίας, πλούτο. Θα εξισορροπήσει τα ελλείμματα, θα ενισχύσει τα πλεονάσματα, θα αναδείξει τις οικονομίες.
Μπορεί οι χώρες-μέλη της Ε.Ε. να διαφωνούν στον τρόπο -με το επαναστατικό «λάβαρο» των χωρών του Βορρά να είναι η δημοσιονομική πειθαρχία, κόντρα στο σύνθημα κατά της λιτότητας που βροντοφωνάζουν οι χώρες του Νότου- τις ενώνει όμως ο ίδιος, κοινός σκοπός: Μια Ευρώπη των λαών, μια Ευρώπη της ανάπτυξης. Ο ίδιος σκοπός ενώνει ευρωπαϊστές και ευρωσκεπτικιστές. Μπροστά σε αυτήν την τεράστια πρόκληση, η ελπίδα εντοπίζεται στο επενδυτικό πρόγραμμα του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ.
Ο κ. Γιούνκερ έχει παρουσιάσει το όραμά του για τη σύσταση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Στρατηγικών Επενδύσεων, με συνολικά κεφάλαια 315 δισ. ευρώ και με χρηματοδότηση κυρίως από τον ιδιωτικό τομέα. Μέσω του επενδυτικού προγράμματος, ο πρόεδρος της Κομισιόν φιλοδοξεί την ενίσχυση των επενδύσεων στην Ευρώπη. Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας εκτιμά ότι το επενδυτικό πρόγραμμα Γιούνκερ θα συμβάλει στη δημιουργία περισσότερων από δύο εκατ. θέσεων εργασίας.
Το όραμα του προέδρου της Κομισιόν αποτελεί την τελευταία ευκαιρία για έξοδο της Ευρώπης από το οικονομικό τέλμα. Η αποτυχία του θα αποτελέσει ακόμη μια απόδειξη ότι η Ευρώπη δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα σύνολο χωρών-μελών. Υπό αυτή την έννοια, οι πρόσφατες δηλώσεις του Γκι Φέρχοφστατ, επικεφαλής των Φιλελευθέρων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αποκτούν βαρύνουσα σημασία: «Το Σχέδιο Γιούνκερ πρέπει να καταστεί Σχέδιο Τουσκ, Σχέδιο Ρέντσι, Σχέδιο Μέρκελ. Εάν πρόκειται να ξεπεράσουμε την κρίση, χρειαζόμαστε μεγαλύτερη δέσμευση και πιο ενωμένη Ευρώπη».
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΟΤΣΟΒΟΥ
[email protected]
