Από την έντυπη έκδοση
Με τις ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις ξεχνάμε πως μία από τις βασικές προτεραιότητες της χώρας είναι η συμφωνία για την περαιτέρω απομείωση του δημόσιου χρέους, που έχουν υποσχεθεί οι Ευρωπαίοι εταίροι υπό όρους, όπως πάντα.
Αν υποθέσουμε πως θα τηρηθούν οι όροι, φρόνιμο είναι να μην επαναληφθούν εκ μέρους μας τα ίδια λάθη που έγιναν την περίοδο 2010-2012, που οδήγησαν σε δύο PSI και σε αύξηση του χρέους! Η πρώην αναπληρώτρια διευθύντρια του τμήματος Ευρώπης του ΔΝΤ, Σούζαν Σάντλερ, δήλωσε πως το ΔΝΤ θα έπρεπε να είχε επιμείνει αμέσως, από το καλοκαίρι του 2010, στη διακοπή από την Αθήνα της αποπληρωμής παλιού χρέους και στη διαπραγμάτευση με όλους τους δανειστές μιας διαγραφής χρέους.
Δηλαδή ένα «κούρεμα» με την «ομπρέλα» του ΔΝΤ. Η κα Σάντλερ ανέφερε επίσης ότι η ηγεσία του Ταμείου υπέκυψε σε πολιτικές πιέσεις και παρασύρθηκε σε ένα πρόγραμμα βοήθειας, εγκαταλείποντας τους κανόνες του, ενώ διερωτάται «τι νόημα έχει να εξοφλούνται οι μεγάλες τράπεζες και αντί αυτού να επιβαρύνονται οι φορολογούμενοι;».
Ολα αυτά τα λέει ένα πρώην στέλεχος του ΔΝΤ. Ομως και τα τωρινά του στελέχη υπέρ του νέου «κουρέματος» του ελληνικού χρέους είναι, αλλά αντιδρούν όπως και το 2010 οι Γερμανοί. Το εγκληματικό λάθος, όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων, ήταν πως ενώ απορρίφθηκε αρχικά το 2010, από το 2011, όταν διαπιστώθηκε πως υπάρχει πρόβλημα με το χρέος, άρχισε να δρομολογείται το περιβόητο PSI, αλλά με όρους και σε χρόνο που δεν θα έθιγαν τράπεζες ισχυρών κρατών της Ευρωζώνης. Τους δόθηκε έτσι περιθώριο «κινήσεων» και η όλη διαδικασία κατέληξε σε μια τεράστια αποτυχία. Βαρύς ο χαρακτηρισμός, αλλά προκύπτει από συγκεκριμένα στοιχεία ενός κατ’ εξοχήν έγκυρου θεσμικού φορέα, της Τράπεζας της Ελλάδος.
Από τη συνολική μείωση του χρέους κατά 137,9 δισ. ευρώ που επιτεύχθηκε με το PSI του Φεβρουαρίου του 2012 και την επαναγορά ομολόγων τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, το καθαρό όφελος ήταν μόλις 51,2 δισ. ευρώ, διαπιστώνει η Τράπεζα της Ελλάδος. Το όφελος συρρικνώθηκε κυρίως από τις ανάγκες για ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών με 41 δισ. ευρώ εντός του 2012, του δανεισμού ύψους 11,3 δισ. ευρώ για την επαναγορά χρέους (Δεκέμβριος 2012) και το «κούρεμα» των ομολόγων που κατείχαν τα ασφαλιστικά ταμεία, για να διαπιστωθεί κατόπιν ότι δεν οδήγησε σε μείωση του χρέους επειδή επρόκειτο για ενδοκυβερνητικό χρέος!
Η συζήτηση με τους δανειστές για το χρέος κάποια στιγμή που θα ανοίξει δεν θα περιλαμβάνει ασφαλώς «κούρεμα», αφού δεν το θέλουν, αλλά παρεμβάσεις σε επιτόκια και διάρκεια κ.λπ. Τουλάχιστον ας είμαστε οργανωμένοι και προσεκτικοί αυτή τη φορά, μη διαπράξουμε ξανά λάθη που θα βαρύνουν τις επόμενες γενιές.
ΠΑΝΟΣ Φ. ΚΑΚΟΥΡΗΣ - [email protected]
