Περισσότερα από 750 κοστούμια - μάρτυρες θρυλικών παραστάσεων του Εθνικού Θεάτρου, από την ίδρυσή του το 1932 μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’70, κηρύχθηκαν μνημεία, ομόφωνα από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων (ΚΣΝΜ). Τα αντικείμενα αυτά, όπως και όλα του βεστιαρίου του Εθνικού Θεάτρου, θα συντηρηθούν και στη συνέχεια θα παρουσιάζονται σε χώρους της πρώτης κρατικής σκηνής της χώρας.
Η αξία των κοστουμιών και των άλλων αντικειμένων του βεστιαρίου κρίθηκε ως ιδιαίτερα σπουδαία, καθώς αποτελούν σημαντική πηγή πληροφοριών για την ιστορία του ελληνικού θεάτρου. Η απόφαση καταγραφής και συντήρησης των αντικειμένων του βεστιαρίου λήφθηκε πριν από ενάμισι χρόνο σε συνάντηση της ηγεσίας του υπουργείου Πολιτισμού με τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, Σωτήρη Χατζάκη. Συγκεκριμένα, αποφασίστηκε να συντηρηθούν τα αντικείμενα του ιστορικού βεστιαρίου και να αναζητηθούν τρόποι χρηματοδότησης της συντήρησης. Στη συνέχεια κοστούμια και άλλα αντικείμενα του βεστιαρίου θα εκτίθενται στους χώρους του Εθνικού Θεάτρου, ενώ το υλικό της έκθεσης θα ανανεώνεται διαρκώς λόγω του πλούσιου υλικού του βεστιαρίου.
ΑΠΕ - ΜΠΕ/ΑΛΈΞΑΝΔΡΟΣ ΜΠΕΛΤΈΣ
Η ομάδα εργασίας του υπουργείου Πολιτισμού που συστήθηκε για το σκοπό αυτό, έκρινε στη συνέχεια ότι κάποια αντικείμενα δεν πρέπει απλώς να συντηρηθούν, αλλά και να χαρακτηριστούν ως μνημεία για να προστατευθούν από το νόμο 3028. Το βεστιάριο του Εθνικού Θεάτρου υπολογίζεται ότι περιλαμβάνει περισσότερα από 5.000 κοστούμια, ενώ κοστούμια μαζί με εξαρτήματα ξεπερνούν συνολικά τα 10.000 αντικείμενα. Κοστούμια που έχουν φιλοτεχνηθεί από σπουδαίους ενδυματολόγους και εικαστικούς καλλιτέχνες, μεταξύ των οποίων ο Βασίλης Φωτόπουλος, ο Διονύσης Φωτόπουλος, ο Γιώργος Πάτσας, ο Γιάννης Μετζικώφ, ο Σπύρος Βασιλείου, ο Γιάννης Μόραλης, ο Γιάννης Τσαρούχης και ο Νίκος Χατζηκυριάκος - Γκίκας.
ΑΠΕ - ΜΠΕ/ΑΛΈΞΑΝΔΡΟΣ ΜΠΕΛΤΈΣ
Τα κοστούμια του βεστιαρίου χρονολογούνται από την ίδρυση του Εθνικού Θεάτρου το 1932, ενώ τα περισσότερα τοποθετούνται χρονικά στις δεκαετίες από το 1940 ως το 1970. Ωστόσο, δεν έχουν εντοπιστεί κοστούμια από την πρώτη περίοδο λειτουργίας του φορέα με την ονομασία «Βασιλικό Θέατρο», από το 1903 ως το 1908.
ΑΠΕ - ΜΠΕ/ΑΛΈΞΑΝΔΡΟΣ ΜΠΕΛΤΈΣ
Η καταγραφή ξεκίνησε από τα κοστούμια των παραστάσεων του αρχαίου δράματος και μετά θα συνεχιστεί με τα έργα του νεώτερου ρεπερτορίου. Η όλη προσπάθεια ξεκίνησε από τον Ιούνιο του 2012 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, ωστόσο το έργο δυσχεραίνει ο περιορισμένος αριθμός των υπαλλήλων του υπουργείου Πολιτισμού που απασχολείται για το σκοπό αυτό (μόλις μία μόνιμη υπάλληλος του υπουργείου ασχολείται αποκλειστικά με την καταγραφή).
Η πλειονότητα των κοστουμιών τραγωδίας που κηρύχθηκαν ως μνημεία υπογράφεται από τον ενδυματολόγο Αντώνη Φωκά (1889 - 1986). Ενδεικτικά, αναφέρονται τα κοστούμια από τους «Πέρσες» του 1939, παράσταση που ανέβηκε σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Ροντήρη, με τους Νικόλαο Ροζάν, Ελένη Ζαφειρίου και Αλέξη Μινωτή στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Ο Γιώργος Βακαλό (1902-1991) ανέλαβε τη σκηνογραφία και την ενδυματολογία των περισσότερων παραστάσεων αρχαίας κωμωδίας των δεκαετιών ’50 και ’60. Όπως στη «Λυσιστράτη» του 1958, σε σκηνοθεσία του Αλέξη Σολομού, με την Τζένη Καρέζη, την Αλέκα Κατσέλη και Ελένη Χαλκούση.
ΑΠΕ - ΜΠΕ/ΑΛΈΞΑΝΔΡΟΣ ΜΠΕΛΤΈΣ
Στόχος της καταγραφής είναι τα κοστούμια να παρουσιάζονται ως ενιαία σύνολα με βάση την κάθε παράσταση, αλλά και μαζί με τα εξαρτήματά τους.
naftemporiki.gr
