Στο κατάμεστο θέατρο Ολύμπια πραγματοποιήθηκε, την Παρασκευή 24 Οκτωβρίου, η πρώτη πρεμιέρα της νέας σεζόν για την Εθνική Λυρική Σκηνή (ΕΛΣ). Πρόκειται για την υπέροχη κωμική όπερα του Βόφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ «Έτσι κάνουν όλες», σε μουσική διεύθυνση Μίλτου Λογιάδη, σκηνοθεσία Ροδούλας Γαϊτάνου, σκηνικά - κοστούμια Γιώργου Σουγλίδη και φωτισμούς Σάιμον Κόρντερ, με ένα εξαιρετικό καστ διακεκριμένων Ελλήνων Μονωδών.
Το «Έτσι κάνουν όλες» είναι η τρίτη και τελευταία συνεργασία του Μότσαρτ με τον Λορέντσο ντα Πόντε, μετά τους «Γάμους του Φίγκαρο» και τον «Ντον Τζοβάννι» και θεωρείται ένα από τα δημοφιλέστερα κωμικά έργα του ρεπερτορίου. Το κείμενο είναι γεμάτο ανατροπές και απρόσμενες καταστάσεις και η υπόθεση του έργου αφορά τη γυναικεία πίστη.
Αντικείμενο συστηματικής πολεμικής
Με θέμα την αιώνια διαμάχη των δύο φύλων, η κωμική όπερα σε δύο πράξεις «Έτσι κάνουν όλες» ή «Η σχολή των εραστών» βασίζεται σε ποιητικό κείμενο του Λορέντσο ντα Πόντε, ο οποίος άντλησε την έμπνευσή του από διάφορες πηγές.
Παρά τη μεγάλη επιτυχία που σημείωσε το έργο στην πρώτη του παρουσίαση, το 1790, στα χρόνια που ακολούθησαν άρχισε να γίνεται αντικείμενο συστηματικής πολεμικής από την κριτική, που θεωρούσε πως το ποιητικό κείμενο του Ντα Πόντε περιείχε στοιχεία ανεπίτρεπτης ανηθικότητας, καθώς έμοιαζε να νομιμοποιεί την απιστία και να τη θεμελιώνει στην ανθρώπινη φύση. Στην εποχή μας, έχει γίνει πλήρως κατανοητό πως η όπερα που σφράγισε την τριλογία Μότσαρτ/Ντα Πόντε, καθώς αποτέλεσε την τρίτη και τελευταία τους συνεργασία μετά τους «Γάμους του Φίγκαρο» και τον «Ντον Τζοβάννι», συνιστά μία προωθημένη ανάγνωση της ανθρώπινης φύσης, που προσεγγίζει με τόλμη το ζήτημα της απιστίας, στο πλαίσιο της προοδευτικής ρητορικής δύο ένθερμων οπαδών του Διαφωτισμού. Πολύ περισσότερο από μία πικάντικη κωμωδία συζυγικής απιστίας, είναι ένα έργο για την πίστη ως επιλογή. Η σύνθεση του Μότσαρτ θεωρείται ευφυής και είναι γεμάτη από γνωστές άριες και έξυπνα σβέλτα σύνολα.
VASSILIS MAKRIS
Στην Ευρώπη του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα
Η σκηνοθέτρια Ροδούλα Γαϊτάνου, τοποθέτησε την δράση του έργου στην Ευρώπη του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα στην άνοιξη της βιομηχανικής επανάστασης και των φροϋδικών θεωριών. Με συμμάχους τον Γιώργο Σουγλίδη στα υπέροχα σκηνικά και κοστούμια και τον Σάιμον Κόρντερ στους ατμοσφαιρικούς φωτισμούς, έστησε στην σκηνή του Ολύμπια ένα μεγαλοαστικό «cabinet of curiosities» - μια ιδιωτική συλλογή, πρόγονο ενός ιδιοσυγκρασιακού Μουσείου -, ένα ιδανικό σκηνικό περιβάλλον υψηλής αισθητικής για να λάβει χώρα το πείραμα του Ντον Αλφόνσο, το οποίο για μια ακόμη φορά θα καταδείξει τη ροπή της ανθρώπινης φύσης προς την απιστία.
Οι διακεκριμένοι πρωταγωνιστές έκλεψαν τις εντυπώσεις με τις ερμηνείες τους: η Μυρτώ Παπαθανασίου ως Φιορντιλίτζι, η Ειρήνη Καράγιαννη ως Ντοραμπέλλα, ο Διονύσης Σούρμπης ως Γκουλιέλμο, ο Αντώνης Κορωναίος ως Φερράντο, η Μυρσίνη Μαργαρίτη ως Ντεσπίνα και ο Χριστόφορος Σταμπόγλης στον ρόλο του Ντον Αλφόνσο εισέπραξαν θερμότατο χειροκρότημα για την σκηνική τους παρουσία και την φωνητική τους απόδοση. Ο Μίλτος Λογιάδης διεύθυνε την Ορχήστρα και την Χορωδία της ΕΛΣ με ρυθμό και ένταση, ενώ και τα δύο σύνολα της ΕΛΣ σημείωσαν εξαιρετική απόδοση.
naftemporiki.gr
