Ο εσωτερικός χώρος του Ερεχθείου θα διαμορφωθεί, σύμφωνα με μελέτη που πήρε το «πράσινο φως» από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ). Αυτό σημαίνει ότι το μνημείο θα αποκτήσει νέο δάπεδο, γεγονός που θα κάνει δυνατή την είσοδο στο εσωτερικό του.
Επιπλέον, θα καταχωθούν οι θεμελιώσεις της βασιλικής, που κατασκευάστηκε τους πρώιμους Χριστιανικούς χρόνους εξασφαλίζοντας την προστασία τους, ενώ υπάρχει πρόβλεψη για τη διατήρηση τμημάτων, αλλά και για τη χρωματική διαφοροποίηση στις επιχώσεις, που όχι μόνο βελτιώνουν την εσωτερική εικόνα του μνημείου αλλά και προβάλλουν τις διάφορες ιστορικές φάσεις του.
Με το ίδιο σκεπτικό, στο δυτικό τμήμα του βόρειου κλίτους θα παραμείνει ελεύθερη η θύρα προς τον υπόγειο χώρο, όπου σύμφωνα με την παράδοση σώζονται στο βράχο τα τεκμήρια της διαμάχης Αθηνάς - Ποσειδώνα για την κηδεμονία της πόλης, ενώ προτάθηκε η μη κατάχωση του νάρθηκα της εκκλησίας, που μετατράπηκε σε οθωμανική δεξαμενή, ώστε να παραμείνουν ορατά σημαντικά τεκμήρια της ιστορίας του μνημείου. Το νέο δάπεδο θα αποτελείται από λευκές μαρμάρινες πλάκες πάχους 14 εκ. που θα τοποθετηθούν πάνω σε μεταλλική, αναστρέψιμη κατασκευή, η ελάφρυνση της οποίας θα διερευνηθεί, σύμφωνα και με τη γνωμοδότηση των μελών του ΚΑΣ, που ομόφωνα δέχθηκε τη νέα μελέτη της υπηρεσίας Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης.
Το Ερέχθειο
Το κομψό οικοδόμημα με ιδιαίτερο χαρακτήρα και αρχιτεκτονική μορφή, βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του βράχου της Ακρόπολης. Οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 421 - 406 π.Χ., αντικαθιστώντας τον πρωιμότερο ναό, που βρισκόταν λίγο πιο νότια και ήταν αφιερωμένος στην Αθηνά Πολιάδα, τον λεγόμενο «Αρχαίο ναό».
Η ονομασία του σχετίζεται με τον μυθικό βασιλιά των Αθηνών Ερεχθέα, που λατρευόταν αρχικά στη θέση αυτή. Η ιδιόρρυθμη μορφή του οφείλεται εν μέρει στη διαμόρφωση του εδάφους, που είναι κατά 3 μ. ψηλότερο στο ανατολικό μέρος, αλλά και στις δύο κύριες λατρείες, που έπρεπε να στεγάσει σε δύο διαφορετικούς χώρους. Ο πρώτος ήταν αφιερωμένος στην Αθηνά Πολιάδα και καταλαμβάνει το ανατολικό τμήμα του κτηρίου, ενώ στο δυτικό τμήμα, που βρισκόταν σε χαμηλότερο επίπεδο, λατρευόταν ο Ποσειδώνας -Ερεχθέας και υπήρχαν βωμοί του Ηφαίστου και του Βούτου, αδελφού του Ερεχθέα.
Το οικοδόμημα έχει κατασκευασθεί από πεντελικό μάρμαρο, ενώ για τη ζωφόρο του χρησιμοποιήθηκε γκρίζα ελευσινιακή πέτρα και για τα θεμέλια πειραϊκός ακτίτης. Στην πρόσοψη του ανατολικού τμήματος υψώνεται εξάστυλη ιωνική στοά, από όπου ήταν και η είσοδος, με δύο παράθυρα εκατέρωθεν. Στο εσωτερικό του ναού αυτού φυλασσόταν το ξόανο, το άγαλμα της Αθηνάς, φτιαγμένο από ξύλο ελιάς, το οποίο έντυναν με τον πέπλο οι Αρρηφόροι κατά τη διάρκεια της γιορτής των Παναθηναίων. Στο δυτικό τμήμα, που βρισκόταν σε χαμηλότερο επίπεδο, η είσοδος γινόταν από ένα πρόπυλο σε σχήμα Π, στη βόρεια πλευρά, με τέσσερις ιωνικούς κίονες στην πρόσοψη και από έναν σε κάθε πλευρά. Το δάπεδο του ναού ήταν μαρμάρινο και από κάτω, σύμφωνα πάντα με την παράδοση, υπήρχε η «Ερεχθηίς θάλασσα», όπου κατέληγαν τα νερά της αλμυρής πηγής του Ποσειδώνα. Μία μικρή πόρτα στο δυτικό τοίχο του ναού οδηγούσε στο ιερό της Πανδρόσου, ενώ μία άλλη πόρτα, στο νότιο τοίχο του ναού, οδηγούσε μέσω μίας σκάλας στην πρόσταση των Καρυάτιδων.
Τα έξι αγάλματα κορών, που στηρίζουν με το κεφάλι τους την οροφή, ονομάσθηκαν Καρυάτιδες μεταγενέστερα, επειδή σχετίσθηκαν με τις κοπέλες από τις Καρυές της Λακωνίας, που χόρευαν ένα χορό προς τιμήν της θεάς Αρτέμιδος. Φιλοτεχνήθηκαν από το γλύπτη Αλκαμένη ή, σύμφωνα με άλλους, από το γλύπτη Καλλίμαχο. Τα πέντε αγάλματα των Καρυάτιδων βρίσκονται σήμερα στο Μουσείο Ακροπόλεως και το έκτο στο Βρετανικό Μουσείο, ενώ στη θέση τους έχουν τοποθετηθεί αντίγραφα από χυτό υλικό. Όλο το οικοδόμημα διακοσμούσε μία ζωφόρος, όπου πιθανόν απεικονίζονταν σκηνές σχετικές με τους μυθικούς βασιλείς της Αθήνας.
Το Ερέχθειο είναι το πρώτο από τα μνημεία της Ακρόπολης, του οποίου ολοκληρώθηκε η αναστήλωση κατά τη διάρκεια των ετών 1979 - 1987, στο πλαίσιο των αναστηλωτικών εργασιών που εκτελούνται στο χώρο της Ακρόπολης.
naftemporiki.gr
